Verder naar Santo Domingo de la Calzada
Wat sliepen we lekker op onze eigen kamer. Jammer dat we er weer zo vroeg uit moesten. Gelukkig hoefden we niet zo heel vroeg uit bed. Voor deze dag stond er een etappe van een dikke 21 kilometer op het programma. Om kwart voor acht vertrokken we en mochten meteen vol aan de bak. Om Najera uit te komen moesten we een steile helling beklimmen. Gelukkig werd het daarna wat vlakker maar het wegdek liet veel te wensen over. Bijna nergens kon je je voeten recht neerzetten.
De zon kwam deze dag prachtig op terwijl wij langs eindeloze wijngaarden liepen. Aan de wijnstruiken hingen grote trossen blauwe druiven die klaar zijn om te worden geplukt en te worden verwerkt tot de overheerlijke Rioja-wijn. Mooi om te zien was hoe de wijnboeren betonnen elementen gebruiken om water van uit een waterbron naar de wijnstruiken te krijgen. Net als de Nederlanders weten zij hoe je met water om moet gaan.
Na zo'n 7 kilometer kwamen we aan in het eerste dorpje, Azorfa. Hier dronken we koffie en kochten een stokbrood. Het was al vroeg warm deze dag. De weg bleef slecht en liep ook nog eens flink omhoog zodat het niet makkelijk wandelen was.
Bizar was het plaatsje Cirueña. Hier liepen we door een uitgestrekte nieuwbouwwijk waar alles perfect was aangeharkt en de huizen spiksplinternieuw waren. Ook het openlucht zwembad lag er perfect bij. Iets ontbrak echter. Er was totaal geen leven. Geen mensen, geen geblaf van honden, niks, totaal niks of niemand. We kunnen ons voorstellen dat de wereld er zo uit ziet na een neutronenbom die alle leven heeft weggevaagd maar de infrastructuur in tact heeft gelaten. Eng gewoon.
Na nog een paar kilometer lopen over een slechte weg, kwamen we iets voor enen aan in onze eindbestemming voor deze dag; Santo Domingo de la Calzada. We vonden voor €7 per persoon onderdak voor de nacht. We slapen wel op een zaal met nog minstens 30 anderen. Het ontvangst door de chagrijnige hospitalero was minder, maar met die vent hadden we verder niks te maken.
Na een douche bekeken we het stadje en vooral de kathedraal. In deze kathedraal wonen heuse levende kippen. Dat is het gevolg van een legende die te lang is om in dit blog weer te geven. Omdat we eigenlijk best wel moe waren, gingen we na wat pilsjes op een terras, terug naar de albergue en sliepen wat bij.
Later in de middag boekten we een hotel in Burgos. Over drie dagen nemen we hier een rustdag en willen dan wel een fatsoenlijke kamer. Daarna gingen we dineren. Op een terrasje vonden we Leon en samen met hem aten we gezellig een pelgrimsmenu weg. Die werd weggespoeld met een fles goeie wijn die bij het menu hoorde. Na nog wat boodschapjes gingen we terug naar de albergue, typten daar dit stukje en gingen op tijd slapen.
Na zo'n 7 kilometer kwamen we aan in het eerste dorpje, Azorfa. Hier dronken we koffie en kochten een stokbrood. Het was al vroeg warm deze dag. De weg bleef slecht en liep ook nog eens flink omhoog zodat het niet makkelijk wandelen was.
Bizar was het plaatsje Cirueña. Hier liepen we door een uitgestrekte nieuwbouwwijk waar alles perfect was aangeharkt en de huizen spiksplinternieuw waren. Ook het openlucht zwembad lag er perfect bij. Iets ontbrak echter. Er was totaal geen leven. Geen mensen, geen geblaf van honden, niks, totaal niks of niemand. We kunnen ons voorstellen dat de wereld er zo uit ziet na een neutronenbom die alle leven heeft weggevaagd maar de infrastructuur in tact heeft gelaten. Eng gewoon.
Na een douche bekeken we het stadje en vooral de kathedraal. In deze kathedraal wonen heuse levende kippen. Dat is het gevolg van een legende die te lang is om in dit blog weer te geven. Omdat we eigenlijk best wel moe waren, gingen we na wat pilsjes op een terras, terug naar de albergue en sliepen wat bij.
Later in de middag boekten we een hotel in Burgos. Over drie dagen nemen we hier een rustdag en willen dan wel een fatsoenlijke kamer. Daarna gingen we dineren. Op een terrasje vonden we Leon en samen met hem aten we gezellig een pelgrimsmenu weg. Die werd weggespoeld met een fles goeie wijn die bij het menu hoorde. Na nog wat boodschapjes gingen we terug naar de albergue, typten daar dit stukje en gingen op tijd slapen.
Reacties