Lopen met een zere enkel

Nondeju wat was het matras hard afgelopen nacht. We werden diverse keren wakker omdat de heupjes zeer deden. Al om half zes begonnen de eersten al te rommelen in hun rugzakken zodat het niet lang duurde of alles was wakker. Wij stonden dus ook maar op. Daardoor waren we om half acht klaar voor vertrek.
Het wordt helaas steeds later licht. Gelukkig stond de route goed aangegeven en waren we zo het stadje uit.

Na een dik uur lopen kwamen we aan in Grañon waar we uitgebreid pauzeerden. We moesten tenslotte nog ontbijten. Dat deden we met koffie en een broodje kaas/tomaat. We bekeken er meteen maar even de kerk.

Na de pauze liepen we door een landschap met eindeloze graanvelden. Het was onwerkelijk om te zien dat er geen eind aan de lege stoppelvelden kwam. Wat minder was, was dat het pad lang parallel aan een drukke verkeersweg liep. Daardoor ondervonden we een hoop herrie. De paden vielen deze etappe enigszins mee. Ze waren wel onverhard, maar de stenen waren klein en daardoor konden we redelijk fatsoenlijk lopen.
Ook liepen we deze dag een nieuwe Spaanse provincie binnen; Castilla y Leon. Niet dat dat veel aan het landschap veranderde. Het bleven graanstoppels met af en toe een akker met verdorde zonnebloemen.
We passeerden deze dag diverse dorpjes. Bij sommigen dronken we wat en rustten wat uit. Het was weer erg warm vandaag.

Onderweg kreeg Ron wat last van z'n rechtervoet. Er zat wat vochtophoping bij z'n enkel waardoor het lopen wat lastig ging. Daarom waren we blij dat we omstreeks één uur in Belorado, onze eindbestemming voor deze dag, kwamen. Via de app hadden we de albergue uitgekozen die ons het beste leek. Toen we daar aan kwamen bleken meer mensen deze albergue uitgekozen te hebben. Het was er druk en we moesten even wachten voordat we konden inchecken. We kregen ieder een plek op een kamer met zes bedden. De albergue zag er verder keurig netjes uit en er was zelfs een zwembad in de tuin.
Wij sprongen meteen onder de douche en dronken daarna een drankje bij het zwembad. Ron koelde er z'n opgezwollen enkel met een bevroren koelelement.
Later in de middag liepen we nog wat door het stadje. Dat zag er best leuk uit. Toch waren we snel weer in het hotel en deden daar een middagdutje.
's Avonds dineerden we in de albergue. Het restaurant daar bleek het beste in de stad te zijn. We aten er ook heerlijk. Ongelooflijk hoe je voor €11,50 een driegangenmaaltijd krijgt met een volle fles wijn erbij. Zoals steeds op deze trip lagen we vroeg in bed.