Naar Solo
Deze morgen zouden we naar de Prambanan tempels gaan die in de buurt van het hotel liggen. De Prambanan tempels zijn van Hindoeïstische oorsprong en iets ouder dan de tempels van de Borobudur. Het complex bestaat uit drie hoofdtempels die gewijd zijn aan de drie grootste Hindoeïstische goden; Shiva, Vishnu en Brahma. Daaromheen stonden eens 224 kleinere tempels maar deze zijn allemaal tot ruïnes vervallen.
We moesten bij de ingang weer een sarong om en kregen een gids mee. Deze vonden we echter langdradig en zijn zodat we snel onze eigen weg gingen. Hoewel de drie hoofdtempels er nog mooi bijstonden, zijn ze bij een aardbeving in 2006 zwaar beschadigd geraakt. Gelukkig zijn ze met geld van Unesco, maar ook uit Nederland weer opgeknapt. We vonden de tempels prachtig en we maakten veel foto’s.
Ook tot het complex van de Prambanan tempels hoort een Boeddhistisch tempel die echter een eindje van de andere tempels verwijderd ligt. Daar had men een treintje voor geregeld zodat we niet zelf hoefden te lopen. Deze Boeddhistische tempel was hard aan een restauratiebeurt toe maar de sfeer was er lekker mystiek, ook omdat we de enigen waren die er rondliepen.
Om het tempelcomplex te kunnen verlaten moesten we weer door honderden van souvenirsstalletjes. We hadden nog wat tijd en keken er daarom een tijdje rond. Nicky zag er een houten masker dat ze mooi vond en na wat onderhandelen zijn we een masker rijker. Ron was natuurlijk op zoek naar kleine beeldjes en vond een hele mooie van Semar, een Javaanse mythologische figuur welke je vaak ziet in de wajangvoorstellingen hier. De jongen begon met een vraagprijs van 300.000 rupiah. Na wat heen en weer geboden te hebben, rekende Ron uiteindelijk 100.000 rupiah af.
Voor de lunch zouden we naar Solo gaan, de stad waar we dit keer ook zouden overnachten. Daarvoor zaten we nog ruim anderhalf uur in de bus. Dat was weer veel langer dan Eddy had voorspelt, maar het verkeer zat weer eens muurvast. De lunch bestond uit een bord udon noodles. We moesten erg lang wachten op ons eten want men had ons eten per ongeluk aan een ander gegeven. Het smaakte erg heerlijk.
Vlakbij het restaurantje had je een kleine antiekmarkt. Hier stonden prachtige spulletjes te koop. Op aangeven van Eddy vond Ron er nog twee bronzen beeldjes die hoorden bij het beeldje van Semar. Daar moest stevig over onderhandeld worden en Ron moest zelfs weglopen om de prijs te drukken. Toch kwamen we uiteindelijk bij elkaar met drie beeldjes een masker en een zilveren wajangpopje zijn we echt uitgekocht wat souvenirs betreft.
Nadat we waren ingecheckt bij het hotel liepen we de stad in naar een grote mall omdat we daar een Starbucks hadden gezien. Een frappucino is het allerlekkerste drankje als het zo warm is. Weer terug op de kamer was het tijd voor een douche en de foto’s.
‘s Avonds aten we bij een vestiging van de Pizzahut. Lekker Indonesisch :). Terwijl we daar zaten te eten was het buiten vreselijk hard gaan regenen. Daar hadden we geen rekening mee gehouden met als gevolg dat we kletsnat waren toen we weer in het hotel waren. We lagen vroeg in bed deze dag omdat we morgen de langste reisdag voor de kiezen krijgen en we heel vroeg al vertrekken.
Reacties