Naar Bali

Vandaag verlaten we het eiland Java om naar Bali te reizen. Een reisdag betekent vroeg op staan en deze dag was wat dat betreft niet echt een uitzondering. Met de grote bus reden we in pakweg twee uur naar de uiterste oostkust van Java om daar een veerpont te pakken. We hadden gedacht dat het een serieuze zeestraat was die Java van Bali scheidt maar dat viel alles mee. Als je goed keek zag de kust van Bali goed vanaf de oever bij de haven op Java. De veerpont zou er toch nog zo’n drie kwartier over doen. We hoefden niet lang op de pont te wachten want elke 20 minuten vertrekt er eentje. Onze veerpont was een zwaar vervallen oude schuit. We waren dan ook enigszins verbaast dat het ding bleef drijven en zelfs vooruit kwam. Aan boord kozen we ervoor om bij de achtersteven te gaan staan om nog iets naar buiten te kunnen kijken.

Voor de passagiers waren namelijk maar weinig raampjes gemaakt. De verkopers van brillen, nephorloges en petjes hadden ons snel gevonden en ze waren erg vasthoudend. Hoe vaak we ook zeiden dat we helemaal niks van ze hoefden te hebben, ze bleven aanhouden. Helemaal toen iemand uit de groep een klein schroevendraaiertje kocht om je bril bij te kunnen stellen. Prompt dachten de verkopers dat iedereen uit de groep wel zo’n ding kon gebruiken. Vriendelijk doch resoluut bleven we weigeren te kopen en de verkopers bleven vriendelijk doch resoluut hun koopwaar aanbieden.

Duurde de overtocht naar Bali zo’n drie kwartier, vervolgens moesten we voor de haven op Bali ook nog zo’n drie kwartier wachten voordat de boot kon aanleggen. Er waren eenvoudigweg te weinig aanlegplaatsen en daarom moest er gewacht worden.

Omdat onze bus mee op de veerpont was gegaan konden we meteen aanrijden toen we dan eindelijk aangemeerd waren. We merkten onmiddellijk dat we op een ander eiland zaten. Is 80% van de bevolking van Indonesië moslim, op Bali is de meerderheid Hindoe. We zagen af en toe nog wel een moskee staan, maar we zagen nog veel meer zogenaamde huistempeltjes. Iedere woning had wel zo’n tempeltje. Was je rijk dan had je een grote, was je armer dan was ook je tempeltje wat kleiner. Wij vonden de tempeltjes een verademing na al die moskeeën van de afgelopen weken.

Na een rit van zo’n anderhalf uur kwamen we aan in Lovina Beach bij ons hotel. Dat bleek een beachresort te zijn met allemaal huisjes in een prachtige tuin pal aan zee. We werden verwelkomt met een drankje en kregen de sleutel van een alleraardigst onderkomen, compleet met eigen veranda. We gingen meteen nadat we onze tassen hadden afgegooid naar het restaurant voor een lunch. Daar waren we inmiddels wel aan toe. Het eten was goed en de bananen milkshake was heerlijk maar we werden wel gek van een man die constant op een soort van marimba aan het pongelen was. Hij hield maar niet op. Vandaar dat we, zodra we klaar waren met eten, vertrokken.

Midden in de prachtige tuin van het resort lag een mooi zwembad compleet met een poolsidebar. Omdat het zo warm was namen we al snel een duik in het lauwe water. Toch fristen we er van op. De rest van de middag namen we ons gemak er van.

Om half zes liepen we met het grootste deel van de groep naar het nabij gelegen dorpje waar tal van restaurantjes zouden zijn. Die waren er inderdaad maar te zien was dat het toeristenseizoen ook hier ten einde loopt. De meeste tentjes waren leeg en hun eigenaren probeerden ons als groep binnen te krijgen om toch maar wat omzet te kunnen genereren.  We lieten ons echter niet lokken en vonden zelf een alleraardigst restaurant pal aan het strand. Net op het moment dat we daar kwamen ging de zon op een prachtige manier onder, dus werden de camera’s getrokken en werd er druk gefotografeerd. Voorzien van een koel drankje was het heel goed uit te houden daar en het eten was prima. Al met al hadden we een prima avond voordat we rond een uur of tien gingen slapen.