De tempels van Angkor, dag 1

Weer vroeg op voor onze eerste dag naar de tempels van Angkor. Deze dag hadden we weer de beschikking over een gids en chauffeur. Die stonden al om acht uur op de stoep van ons hotel. Om de tempels te kunnen bezoeken dienden we een pas te kopen. Halverwege Siem Reap en de tempels was een groot entreegebouw waar we op de digitale foto moesten. Een minuutje later kregen we tegen betaling van $40,- een pas die ons drie dagen toegang geeft tot de tientallen tempels.

Tussen de 9e en de 12e eeuw bouwden de Khmer een groot keizerrijk op die grote delen van zuidoost Azië omvatte. Het hart van dat keizerrijk lag bij het huidige Siem Reap en de opeenvolgende godkoningen bouwden driftig aan hun steden en tempels. Na de val van het Khmerrijk vielen de tempels ten prooi aan de natuur en pas rond 1850 was er een Fransoos die de tempels herontdekte. Sindsdien is er het nodige opgeknapt en komen er giga veel toeristen naar Angkor, zeker nu de politieke situatie in Cambodja in een rustig vaarwater is gekomen.

De gids bracht ons eerst naar de grootste en beroemdste tempel; Angkor Wat. Geen slimme zet want je begint meestal niet met het hoogtepunt en bovendien stond de zon verkeerd op de tempel op dit vroege tijdstip. Voordeel was weer wel dat er wat minder bezoekers waren, hoewel dit releatief bleek. Het was er nog keidruk. De gids deed z'n best om zoveel mogelijk over de gigatempel te vertellen, maar z'n engels schoot te kort. Gelukkig stond er ook wat uitleg bij de verschillende bordjes in de tempel. Behalve de grootte zijn het vooral de prachtige basreliëfs die Angkor Wat zo mooi en beroemd maken. Vele honderden meters prachtig en gedetailleerd snijwerk beelden complete veldslagen uit of taferelen uit het dagelijkse leven van de Khmer. We waren een hele tijd zoet met deze basreliëfs. De tempel van de buitenkant mooi op de foto zetten was een uitdaging want men is bezig met een grootscheepse restauratie en de voorkant staat grotendeels in de steigers. Alsof die steigers nog niet erg genoeg zijn, hebben ze er ook lelijk groen plastic over gespannen. Wat dat betreft had men best wat meer rekening mogen houden met de miljoenen toeristen die hier per jaar komen en de steigers wat onopvallender kunnen maken.

Tweede bezienswaardigheid was Angkor Thom, destijds een miljoenenstad. Nu resten alleen de mooie poorten en wat tempels. De zuidpoort is de mooiste poort, voorzien van grote gezichten die alle vier de richtingen in kijken. Midden in Angkor Thom ligt de Bayon, een grote tempel oorspronkelijk voorzien van 58 torens, allemaal voorzien van weer die vier gezichten. Niet alle torens staan meer overeind maar er zijn meer dan genoeg gezichten over om op de foto te zetten. Deze tempel leende zich echt om leuke doorkijkjes te vinden.
Via wat kleinere en onbekendere tempels kwamen we uit de het grote Terrace of the elephants. Over enkele honderden meters is dit terras voornamelijk voorzien van mooie afbeeldingen van, hoe kan het ook anders, olifanten. Naast dit terras ligt het terras van The Leper King. Hier waren de afbeeldingen in steen nog mooier en gedetailleerder.
De lunch genoten we in een van buiten onaantrekkelijk uitziend groot restaurant waar hele busladingen toeristen werden gedumpt. Het eten was er echter heerlijk. Onze eerste tempel voor deze middag was de prachtige Ta Prohm. Deze tempel is één grote ruïne, maar wel een hele mooie. Dat komt omdat men hier, bewust, de natuur z'n gang laat gaan. Grote bomen hebben bezit genomen van delen van deze tempel. Een decor van de Indiana Jones films is niks vergeleken bij deze tempel. Trouwens voor de film Tombraider met Angelina Jolie, werd deze tempel daadwerkelijk als decor gebruikt. Het jammere hier waren de vele Aziaten. Deze mensen hebben de hinderlijke gewoonte om prominent voor een leuk stukje tempel te gaan staan om zich te laten fotograferen, vaak met de vingertjes in V-vorm. Daarbij hebben ze lak aan andere toeristen die ook foto's willen maken, echter zonder spleetogen erop. We hebben heel wat minuten staan wachten totdat iedereen van zo'n groep op de foto stond waarna de rust weer weerkeerde.

De laatste tempel die we bezochten was Banteay Kdei. Omdat deze wat verder weg ligt, was het hier een stuk rustiger en konden we genieten van dit fraai staaltje Khmer bouwkunst.
Om een uur of drie hadden we het, vanwege de grote hitten, wel gehad voor vandaag en lieten we ons afzetten bij het hotel waar we meteen het zwembad indoken. Heerlijk na al dat harde werken. Weer helemaal opgefrist, liepen we 's avonds naar het centrum van de stad voor een dineetje. We vonden een klein Khmer restaurantje waar we rustig buiten konden zitten. We aten heerlijk met een rekening van minder dan $10. Daar wordt een mens nog eens vrolijk van.