De markt in Bac Ha

Vroeg op vandaag voor ons bezoek aan de markt in het afgelegen plaatsje Bac Ha. De markt is bijzonder omdat mensen van diverse minderheden de markt bezoeken. Niet alleen om goederen te kopen, maar ook om een partner te vinden. De minderheden gaan hier erg kleurig gekleed wat de reis naar Bac Ha de moeite waard maakt. Een reis was het. We reden maar liefst twee en een half uur over een erg bochtige bergweg. Die weg moesten we delen met 100 miljoen brommertjes die af en toe erg weigerachtig waren om opzij te gaan. Toen we uit Sapa vertrokken was het heerlijk weer, maar even voorbij Lao Cai begon het te regenen. Gelukkig niet voor lang en toen we rond half elf in Bac Ha arriveerden was het weer droog.

Vanwege Tet was de markt deze dag lang niet zo groot als anders, vertelde onze gids. We zouden willen dat het hele Tet-gebeuren snel voorbij was. Er is niks aan voor een buitenstaander en veel te veel winkels blijven maar gesloten. Gelukkig is het over een paar dagen gedaan met feesten en gaan de Vietnamezen weer aan het werk.

De markt bleek voor het grootste deel uit een toeristenmarkt te bestaan. Zodra we uit ons busje stapten werden we aangeklampt door vrouwen in kleurige kleding die ons bijna smeekten om iets bij hen te kopen. Onze aandacht echter ging uit naar de minderheden. Door gebruik te maken van onze telelenzen wisten we behoorlijk wat mooie koppen op de foto te krijgen. Het is leuk dat de mensen hier zich zo gemakkelijk laten fotograferen. Niet één keer werd er bezwaar gemaakt. Nu komt dat natuurlijk ook omdat we zo stiekum mogelijk te werk gaan om niks van het spontane te verliezen.

Van de huwelijksmarkt merkten we weinig. Er stonden wel clubjes meisjes bij elkaar maar er waren weinig jongens die op al dat lekkers af kwamen of het moet zijn dat de kennismaking wat meer discreet gebeurde dan wij dachten en hoopten.

Gedurende een uur slenterden we over de markt. We kochten nog een mooi bronzen beeldje voor ons WC-museum. Afdingen ging best goed.

We lunchten in een klein restaurantje op een uurtje rijden van Bac Ha. Onze gids had vooruit gebeld en we kregen weer een uitgebreide lunch voor geschoteld, al was deze niet zo lekker als die van de dag er voor. Met gevulde magen stapten we daarna in een bootje om gedurende een uur stroomopwaarts over de Blauwe Rivier te varen naar een tempel in het plaatsje Trung Do. De oude tempel was in 2008 helemaal herbouwd en zag er weer uit als nieuw. Vanwege Tet hadden veel mensen offers gebracht en de tafels voor het altaar lagen vol met drank, koekjes en sigaretten. Wat zouden ze met al deze levensmiddelen doen? De stenen beelden zullen de spullen zeker niet consumeren. Hoewel de tempel wel aardig was, vonden wij het de moeite van de boottrip niet waard.

Weer terug in Lao Cai brachten we een bezoek aan de grens tussen Vietnam en China. Ron was hier 15 jaar geleden ook, maar nu was alles veel groter dan toen. De twee landen wilden kennelijk niet voor elkaar onder doen en aan beide zijden van de grens stonden mooie gebouwen als om te zeggen "hier is het leven beter dan bij jullie".

Om kwart over vijf waren we weer in Sapa en konden we onze foto's bekijken. 's Avonds aten we lekker in een leuk restaurantje met uitzonderlijk vriendelijk personeel. Dat is in vietnam niet altijd het geval.

Morgen al weer de laatste dag in Sapa en omgeving en nemen we de nachttrein terug naar Hanoi.