De Everglades

Jammer, maar we vertrokken deze dag al weer uit het prima hotel. We hadden graag nog wat langer gebleven in Key West. Er was nog genoeg te doen voor een dagje. Toch waren we allesbehalve verdrietig want deze dag zouden we naar de Everglades rijden. We verheugden ons al op een ritje met een airboat en op de alligators. Om in de Everglades te komen moesten we wel dezelfde lange weg over de diverse Keys weer terug rijden. Voordat we aan die rit begonnen deden we eerst wat boodschapjes in een winkel in Key West zodat we weer wat voorraad hadden. Op de weg was het lang niet zo druk als de dag ervoor. Toch schoot de reis niet echt op omdat de weg hier tweebaans is en we achter een paar sukkels reden die structureel 10 mijl langzamer reden dan de maximum snelheid.

Op Pine Key stopten we even. Zo waren we meteen van die sukkels verlost en hadden wij mooi de tijd om te ontbijten. Echt op ons gemak deden we dat niet. Staand bij de kofferbak waarin onze koelbox stond smeerden we wat boterhammen en toen we die naar binnen hadden gewerkt gingen we weer op weg. Onze volgende stop was bij de Seven Mile Bridge. De brug is zo lang als zijn naam al aangeeft. Langs de huidige brug ligt nog steeds de oude brug uit het einde van de 19e eeuw. Die raakt steeds meer in verval maar dat levert dan weer wel een mooi plaatje op. Vandaar dat de Amerikanen er een parkeerplaats bij hebben gemaakt waardoor er ruimte was om te stoppen en even rond te kijken.

We zaten nog maar net weer in de auto toen het heel eventjes keihard begon te regenen. En net zo snel als de regen kwam, was die ook weer verdwenen en scheen de zon weer heerlijk. Wij hadden dus totaal geen last van dat buitje gehad. Twee mensen op een motor die achter ons reden echter wel. Die waren kletsnat maar zullen wel weer zo droog zijn geweest door de zon.

Om in de Everglades te komen moesten ook weer de snelwegen rond Miami over. Hier was het wat drukker met verkeer maar we schoten goed op. Highway 41 bracht ons vervolgens richting het westen naar de Everglades. We hadden van tevoren uitgezocht waar we moesten zijn voor een tochtje met een airboot. Dat was bij het Everglades Safari Park en die konden we niet missen. Omdat er maar 1 weg door de Everglades loopt kwamen we daar automatisch aan voorbij gereden. Voordat we gingen varen aten we eerst nog wat. Voor $25 kochten we ieder een kaartje en konden meteen mee met een boottocht. De airboot was een groot exemplaar waar wel een man of vijfentwintig op konden. Het ding werd aangedreven door twee grote propellers. Van de piloot kregen we allemaal oordopjes uitgereikt. Zo’n boot maakt namelijk nogal wat herrie als die op topsnelheid vaart. 

De Everglades is een zeer langzaam stromende rivier en af en toe zitten er stukjes land tussen. Voor de boot maakte dat allemaal niet uit. Die voer rechtdoor of het nu over water of over land was. De herrie was inderdaad niet van de lucht maar de oordopjes deden uitstekend dienst. In het begin zagen we meteen al een alligator in het water liggen maar daarna zagen we niet zo heel veel van die beesten. Wel was het leuk om over het water te scheuren die die boot. Na wat zoek werk vonden we toch nog wat alligators. We zagen zelfs een moeder met twee kleintjes die hun gele strepen nog hadden, iets wat jonge alligators hebben als vorm van camouflage.

Na een dikke 30 minuten was het ritje al weer voorbij. Er was echter nog meer te doen in het Safari Park. Zo keken en luisterden we naar een verzorger die alles vertelde over alligators. En omdat je dat het beste kan doen als die die beesten ook bij de hand hebt, lagen er drie van die zware jongens in de kooi waarin de verzorger ook zat. De man was bepaald niet bang van die dieren, maar die waren dan ook zichtbaar weldoorvoed zodat die weinig zin hadden in een hapje van hun verzorger. Na de uitleg liepen we nog wat rond in de tuin waar in een kooi ook nog verschillende alligators en krokodillen lagen te zonnen.

Na het safaripark moesten we nog een kleine 80 kilometer westelijk rijden voor onze eindbestemming van deze dag, Everglades City. De weg was kaarsrecht en wat saai totdat we in de berm ineens een grote schildpad zagen liggen. Omdat het niet druk was op de weg, konden we een eindje terug rijden om het beest te fotograferen. Even later stopten we bij een bezoekerscentrum van het Big Cypress National Reserve. Hier wisten ze te vertellen dat we zojuist een Florida Softshell Turtle hadden gezien. Bij het bezoekerscentrum was ook een riviertje en hier lagen wel twintig alligators in het water. Zoveel zelfs dat het gewoon stonk. We konden die beesten wel heel mooi fotograferen.

Omstreeks vijf uur kwamen we aan in Everglades City. City is wel een groot woord voor het plaatsje waarin we waren aanbeland. Ons hotel vonden we dan ook al snel. We kregen wederom een prachtige kamer toegewezen en omdat het nog vroeg was zijn we lekker buiten voor de kamer gaan zitten bij het zwembad.

’s Avonds zijn we gaan eten bij het enige fatsoenlijke restaurantje in het dorp. Dat was wel een goede gok. Lekker buiten gezeten aan een haventje aten we heerlijk voor een redelijke prijs. Uitbuiken deden we de rest van de avond op onze kamer.