Nog een dagje Mekong delta

Vandaag al weer vroeg uit bed. Dit keer voor weer een watermarkt. De laatste dagen dienen we steeds veel vroeger dan we eigenlijk zouden willen uit ons bed te komen. Vakantie vieren lijkt leuk, maar is eigenlijk hard werken :-). Al om iets over zevenen zaten we weer in een bootje en voeren we naar een markt waar ook consumenten hun waren kopen. Dus veel kleine bootjes en natuurlijk nog meer mensen en kleurtjes en geurtjes. Toch viel deze markt tegen. De meeste boten waren geladen met toeristen en het was moeilijk een foto te maken zonder een dikke, witte Fransoos of Duitser op de achtergrond. Typisch een voorbeeld van een, oorspronkelijk leuke, attractie die uit haar voegen is gegroeid. Toch wist Nicky met een dikke telelens nog wat mooie portretjes te maken.
Om negen uur waren we weer terug in het hotel en gingen wij, met nog zes anderen, verder naar de grensplaats Chau Doc. Morgen varen we van hier uit naar Cambodja. Om in Chau Doc te komen moesten we een uurtje of drie in een bus door de delta rijden. Voor dat deel van de reis kregen we weer een nieuwe gids. Dit keer was het Ling, een vrolijke meid die helaas wel wat slecht te verstaan was op de manier waarop ze Engels sprak. Ling probeerde ons wat Vietnamees bij te brengen. Wel wat laat nu we morgen het land verlaten, maar leuk om de tijd te doden tijdens de rit door het Vietnamese platteland.

Nadat we onderweg waren gestopt voor een vroege lunch, waren we rond een uur of één in Chau Doc. Daar nam Ling ons mee op een bootje om de hier veel voorkomende viskwekerijen te bezoeken. In kooien in de river zaten duizenden zogenaamde "catfish". Als ze te eten regen brak de hel los en spatten ze zoveel water op dat we naar achteren moesten om niet nat te worden. Ook bezochten we nog een weverij maar dat was weer zo'n toeristenvalletje en ging het eigenlijk om de verkoop van allerlei spullen.
Tegen drieën kwamen we aan bij ons hotel, een eindje buiten het centrum. Hier kregen we de meest ongezellige kamer die we deze reis hebben gehad. Op de vloer lichtblauwe tegels, op de wanden en het plafond lichtblauwe verf. Voor het raam hingen lichtblauwe gordijnen en natuurlijk was er TL-verlichting. Gelukkig was de kamer schoon en was de badkamer oké, maar hier wilden we niet al te lang blijven.

Daarom liepen we meteen het stadje in. Toch was dat ook niet zo'n best idee. Het was erg warm en het stadje had niks aantrekkelijks of het moest de lokale markt zijn. Nadat we daar doorheen waren gelopen, zochten we het terras van het sjieke Victoria hotel op voor een broodnodig drankje. Dat was wel een aanslag op onze laatste Vietnamese Dongen, maar het uitzicht over de Mekong was prima.
Terug in het hotel sliepen we wat om toch aan onze uurtjes slaap te komen en dineerden ook in het hotel. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Het stikte er van de kleine vliegjes die overal op en in zaten. Het eten was niet lekker en veel te duur voor wat we kregen. Het diner hielp ons wel van onze laatste Dongen af.
Morgen weer erg vroeg op voor de boottocht naar Phnom Penh.