Miami Beach

Een hele dag te besteden in Miami. We begonnen met lekker uitslapen en toen we eenmaal wakker waren ontbeten we op de kamer. We hadden nog wat brood, boter en kaas over. Het was half tien toen we het hotel uitliepen. Buiten stond de zon aan een wolkenloze hemel en het was al vroeg warm. Gisterenavond hadden we wat huiswerk gedaan en we wisten wat we vandaag wilden zien en gaan doen. Dat was eerst en vooral naar de beroemde Ocean Drive voor de prachtige art deco gebouwen die daar in overvloed staan. Nu lag ons hotel aan de 43e straat en Ocean Drive begint bij de 15e straat. Dat betekende een flink eindje tippelen. We begonnen op de boardwalk langs het strand. Daar lagen al tal van mensen te bakken in de zon. De felgekleurde strandwachthuisjes waren in de zon nog feller dan gisterenavond toen we ze voor het eerst zagen. Toen we genoeg strand hadden gezien gingen we op Collins Avenue lopen en daar waren al diverse prachtige art deco pandjes te zien.

Op weg naar Ocean Drive zagen we een zogenaamde Hop on, Hop off bus rijden en dat leek ons wel wat. Zo konden we deze dag veel meer van Miami zien dan dat we alles te voet moesten doen. We wisten dat er op Ocean Drive ook een Informatiekantoor zat en daarom liepen we eerst daar naartoe. Ze verkochten er inderdaad kaartjes voor die bussen. Ze waren wel duur, zo’n $45 per kaartje. Toch kochten we er twee. De man van het infocentrum wes ons naar een halte waar vandaan we het snelst in downtown Miami konden komen. Elke 20 minuten zou er een bus komen verzekerde de man ons. Wij hebben vervolgens zo’n 40 minuten bij die bushalte op een bus staan wachten en waren het wachten al lang kotsbeu toen er eindelijk een Hop on, hop off bus aan kwam rijden. De chauffeur stopte echter niet en reed al zwaaiend door. Toen hadden we het helemaal met due bus gehad. We liepen terug naar het infocentrum en vroegen daar ons geld terug. Dat was gelukkig helemaal geen probleem. Wel waren met die hele flauwekul ruim een uur kwijt van onze kostbare tijd in Miami. 

We besloten eerst maar wat te gaan eten en drinken want  het was twaalf uur. Tegen over het infocentrum zagen we een mooi terras. Daar hebben we allebei een salade gegeten en wat gedronken. De prijzen waren niet mals. We moesten $67 afrekenen. We hadden daarvoor wel gegeten op het duurste stukje Miami maar het geld vliegt hier in Florida sowieso uit onze portemonnees. Onze Visacard draait ook overuren.

Na de lunch hebben we nog even gekeken op het strand en genoten van de prachtige art deco gebouwen. Daarna besloten we om met een gewone lijnbus naar downtown Miami te rijden. Voor $4 konden we alle twee mee. Vlakbij het centraal station stapten we uit, eigenlijk niet wetend waar we toen naartoe moesten voor de bezienswaardigheden in downtoon Miami. Kennelijk liepen we de verkeerde kant op want we werden op straat aangesproken door een wat ouder echtpaar die in de bus hadden gehoord dat wij naar Little Havana wilden. De vrouw wees ons naar een bus waarmee we daar naartoe konden en waarschuwde ons niet verder westelijk te lopen dan het centraal station omdat het daar te gevaarlijk zou worden. Toch vriendelijk van die mensen. Wij lieten het plan om naar Little Havana te gaan echter varen en besloten naar de waterkant te gaan. Downtown Miami viel tegen. Veel winkels waren al om twee uur gesloten en erg gezellig was het er niet. 

Wel heel gezellig was het in Bayside Marketplace vlakbij de cruisehaven. Overal had je hier openluchtbarretjes en -restaurantjes en tal van gezellige winkeltjes. We hebben er eerst een tijdje zitten luisteren maar vooral zitten kijken naar een Cubaans band die daar speelde. Het was prachtig om te zien hoe vooral oude mensen dansten op de muziek. Er was zelfs een man die amper kon lopen en een wandelstok bij zich had. Dansen kon hij echter wel. Nadat we wat langs de winkeltjes hadden geslenterd, trakteerden we onszelf op een lekker koel drankje in Starbucks. Daar kwamen we op het idee om naar Miami Beach terug te lopen. Dat kon hooguit een kilometer of vijf zijn. We konden de beweging wel gebruiken en konden meteen de calorieën van de frappuccino kwijt raken. Bovendien konden we zo rustig kijken naar de vijf gigantische cruiseschepen die in de haven voor anker lagen. Zo gezegd, zo gedaan en even later liepen we doodgemoedereerd over de brug terug naar Miami Beach. De Amerikanen die ons passeerden in hun auto’s moeten ons beslist voor gek hebben versleten. Lopen doen ze in Amerika sowieso al niet en al helemaal niet met 28 graden Celsius. Wij genoten echter van de wandeling al duurde die wel wat langer dan een uur. Dat kwam voornamelijk om één van de cruiseschepen uitvoer en we dat wilden zien.

Terug in Miami Beach kochten we in een winkel ons diner en flink wat drinken. In het Lumuspark gingen we op een muurtje zitten en aten ons eten lekker op in de avondzon. De grootste hitte was weg en de temperatuur was heerlijk. We keken naar al die opvallende lui die aan ons voorbij liepen. En opvallende mensen waren er genoeg hier. Morgen wordt in Miami beach de Gay Parade gehouden en het stikte er van de opvallende nichten. Sommigen hadden niks meer aan dan hun onderbroek. Anderen waren opvallend nichterig gekleed. Leuk om te zien in ieder geval.

Omdat we in Miami Beach nog niet alles gezien hadden wat we wilden zien bekeken we dat na het eten. Zo liepen we door Española Way waar het heel erg gezellig was met vooral terrasjes en de Lincoln Road, een erg gezellige winkelstraat waar het nog erg druk was. We liepen daarna terug naar de Ocean Drive omdat het donker begon te worden de de art deco panden dan mooi aangelicht werden. Daarin werden we niet teleurgesteld. Het was groot feest op Ocean Drive en de panden waren inderdaad mooi aangelicht. Het was hier echt “zien en gezien worden”.

Toen we het welletjes vonden moesten we nog enkele kilometers nar het hotel terug lopen. Dat deden we over de boardwalk langs het strand. We waren pas laat terug in het hotel en hadden deze dag 25,8 kilometer gelopen. Beweging genoeg gehad dus. Morgen gaan we naar de Florida Keys. Weer een lange rit.