Dominica

Een nieuwe dag, een nieuw land. Vandaag bezochten we Dominica, een vulkaantachtig eiland met veel regenval. Toen wij wakker werden was het echter droog. De zon kwam net op en het beloofde qua weer een prachtige dag te worden. We bleven nog lekker in bed liggen totdat het schip dicht genoeg bij het land voer om daarna weer op ons balkon te kijken naar hetgeen we aan voorbij voeren. Hoofdstad van Dominica is Roseau en vanaf het schip leek het ons een kleurrijk stadje. We hadden deze morgen geen haast. We hadden wel een excursie geboekt, maar deze begon pas om 13.00 uur.

Nadat het schip had aangelegd bij de kleine pier van Roseau gingen wij eerst maar eens ontbijten. Deze keer probeerden we ons te beheersen bij het buffet wat aardig lukte. We hielden het bij havermoutpap met fruit en cruesli. Daarna gingen we van boord om het stadje van slechts 20.000 inwoners te gaan bekijken. Zodra we van de pier kwamen werden we belaagd door taxichauffeurs die hun diensten aanboden. Ze stonden klaar met hele plannen om ons deze dag hun eiland te laten zien. Wij hadden echter onze eigen plannen en bedankten vriendelijk.

We begonnen met een zoektocht naar een armbandje met Dominica erop voor Nicky. Die zoektocht was deze dag lekker kort want al bij het eerste marktkraampje wat we bekeken, vonden we zo’n bandje. Roseau is lekker compact dus we liepen alles. Het Caribisch karakter was hier ontegenzeggelijk aanwezig. Ook hier was het lekker rommelig en kleurrijk. Anders dan Basseterre gisteren, vonden we Roseau wel een leuk stadje. Wat ons opviel waren de vele scholen die we vonden. Ook viel het ons op dat veel onderwijs gelieerd is aan een godsdienstige instantie.

Steeds verkeer ontwijkend slenterden we door het centrum. Helaas werd de kathedraal in het stadje van een nieuw dak voorzien en konden we die kerk dus niet van binnen zien. Ook een andere kerk was dicht. Wel open waren de vele kleine en wat grotere winkels. Ook al is Roseau eigenlijk maar een dorp, je kon er wel van alles kopen.

Al lopend en rondkijkend kwamen we uit bij de botanische tuin in de stad. Omdat we nog wat tijd hadden liepen we die binnen. Het bleek toch een iets andere botanische tuin als die we al eerder bezochten in andere landen. Hier stonden wat bomen en wat struiken maar dat was het dan wel. Weer terug in het centrum keken we nog wat rond op de oude markt waar vroeger slaven werden verhandeld. Toen we het stadje zo’n beetje bekeken hadden, gingen we terug naar het schip om daar wat te drinken.

Op tijd lunchten we zodat we om kwart voor één ons konden melden voor de excursie naar de Trafalgar Falls en de Wotton Waven Sulphur Springs. Met zo’n 20 personen gingen we in een busje en reden we dwars door Roseau de stad uit. Zodra we het stadje uit waren reden we door een prachtige groene omgeving. De vele regenval die Dominica ten deel valt laat het in ieder geval wel allemaal goed groeien hier. De weg was af en toe behoorlijk steil en het busje had er dan wel eens moeite mee om de berg op te komen. Was het in de stad nog wat rommelig met al die gebouwen, hier op het platteland zagen de huizen er veel beter uit. Tussen het overdadige groen zagen we grote, goed onderhouden huizen staan. De gids vertelde er wel bij dat dit de huizen waren van de meer welgestelden op het eiland.

Omdat Dominica maar een klein land is, waren we zo bij het plaatsje Trafalgar met de gelijknamige watervallen. Het was er druk. Bijna alle excursies vanaf het cruiseschip deden deze watervallen dan ook aan en met 2500 mensen op zo’n boot kun je er op rekenen dat minstens een paar honderd mensen een excursie boeken. 

Nadat we een kaartje hadden gekregen van onze gids moesten we nog een paar minuten klimmen over een pad door het dichte oerwoud. Toen we bij een platform kwamen zagen we twee watervallen die men hier de vader- en de moederwaterval noemen. Pa was zo’n 40 meter hoog en ma zo’n 25 meter. Leuk om te zien maar wij zijn verwende watervalbezoekers en we vonden ze leuk, maar meer niet. Omdat we tijd genoeg hadden liepen we nog een eind verder dan het platform. Daarvoor moesten we wel wat klauteren en dat ging maar langzaam omdat het zo druk was. Veel mensen gingen zwemmen in de poeltjes. Wij hadden daar geen tijd voor en we hadden ook geen zwemspullen bij ons. Vanuit een uitkijkpunt hadden we een nog beter zicht op de moederwaterval. Na wat foto’s liepen we terug naar de ingang van het park en moesten daar nog een tijdje wachten totdat iedereen weer terug was bij de bus.

Tweede stop was bij een zwavelbron. De gids voerde ons naar een tweetal poeltjes die bubbelden en inderdaad naar zwavel roken, maar meer was het niet. Geen wonder dat we deze bronnen niet in de reisboeken hadden kunnen vinden, het stelde gewoonweg te weinig voor. We keken even naar het gebubbel in de poeltjes en daarna gingen we weer.

Een eindje verderop stopten we nog even om wat fruitsappen te proeven. Die waren niet allemaal even lekker. Vooral het gemberbier was vies. Toen we met de bus weer terug waren in Roseau reden we naar de botanische tuin. Die hadden wij ’s morgens al gezien. We kregen nog wel wat uitleg over wat bomen, maar het mooiste vonden we toch de gele bus die onder een omgewaaide baobabboom was gekomen in 1979. Al die tijd heeft men de bus laten liggen en de boom was helemaal om de bus heen gegroeid.

Na een korte fotostop bij een uitkijkpunt waar we zicht hadden op de stad en de cruiseboot, werden we al weer bij de boort afgezet. Wij vonden de excursie een beetje tegen gevallen. In het stadje namen we nog wat foto’s van het parlementsgebouw en gingen daarna weer aan boord. We hadden behoorlijk dorst en dan is zo’n cruiseschip wel makkelijk. Je gaat gewoon wat drinken halen. Met een lekker koud glas namen we plaats op dek 11 waar vandaan we een mooi uitzicht hadden op de drukte op de kade. Terwijl de zon langzaam onderging en de kleuren van de gebouwen in Roseau steeds mooier werden, zaten we lekker op dat dek te chillen. Dat beviel ons zo goed dat we een paar uur bleven zitten. Zo zagen we vanaf ons plekje ook dat het anker gelicht werd, het schip los van de kade kwam en langzaam koers zette richting Barbados, onze volgende bestemming.

In onze hut werden de foto’s op de laptop gezet en doften ons op voor het diner. Deze avond gingen we op chique en aten à la carte in plaats van het buffet. Pas tegen tienen waren we daarmee klaar en liepen nog wat door het schip. Daar was het op alle dekken nog een drukte van belang. Zowel in de lobby, als in de diverse bars en in het theater waren nog veel mensen te vinden.

Voor morgen hebben we in Bridgetown op Barbados geen excursies geboekt en hebben we de hele dag voor onszelf.