Een dagje Seaworld

Na een warme nacht waarin bleek dat we toch nog niet helemaal in het goede tijdritme zaten, stonden we op acht uur op. Buiten scheen de zon al volop en was het al weer warm. In het hotel kochten we twee kaartjes voor het ontbijtbuffet. Dat was een typisch Amerikaans buffet. Waar anders zie je ijs en slagroom en grote cola’s bij een ontbijt? Gelukkig hadden ze ook voedzamere etenswaren zoals de ons vertrouwde havermoutpap met fruit. Een pancake en een gewone boterham met kaas gingen er ook nog in zodat we met een goede bodem op weg konden naar Seaworld. Met de auto waren we daar zo. Voor $17 mochten onze rode Ford de hele dag op een gigantisch grote parkeerplaats staan. Wij dachten dat het met de drukte wel mee zou vallen omdat het toch een gewone doordeweekse dag buiten de vakanties was, maar niks bleek minder waar. Het was om 10 uur ’s morgens al giga druk!

De merchandise bij de ingang sloegen we over en gingen meteen naar een bassin met roggen die je kon aaien. Vooral leuk voor de kleintjes maar ook voor ons. Via een groot bassin met dolfijnen die je ook onderwater goed kon zien dankzij een grote glazen wand, sloten we aan in een rij voor de zogenaamde turtle watch. Het duurde veertig minuten voordat we aan de beurt waren. In elk attractiepark heb je rijen en dat hoort er gewoon bij. Toch moesten we hier langer wachten dan ons lief was. Dat kwam voornamelijk door de mensen die een Fast Pass hadden gekocht. Die gingen allemaal voor waardoor de rij met gewone kaartenhouders, zoals wij, veel langzamer liep. Afijn, eenmaal binnen was er genoeg te zien zoals gigantische lamantijnen en grote zeeschildpadden. In een ander deel van deze attractie kregen we een 3D brilletje op en genoten we van een prachtige 360 film. Prachtige beelden maar wel met een typische Amerikaanse boodschap over iets met verbeteren van de wereld of zo.

Na de schildpadden konden we meteen door naar een hele leuke dolfijnenshow in een groot stadion. De dieren waren heel goed afgericht en het leek ons wel wat om trainer van die beesten te zijn. De salto’s en andere trucjes waren niet van de lucht en samen met een pakkend muziekje was het erg leuk om naar te kijken.

Weer buiten genoten we op een bankje in de schaduw van een koel drankje en keken we naar hetgeen aan ons voorbij liepen, rolde of strompelde. Dat was een show op zich! Wat zijn Amerikanen toch ontzettend dik. We moesten echt goed zoeken naar een slanke volwassenen. Zelfs de meeste kinderen vertoonden al tekenen van gezetheid.

Een tijdje hebben we staan kijken naar een waterbaan waar de inzittenden van het bootje behoorlijk nat werden. Het leek ons wel leuk maar de wachttijden voor de attractie waren lang en wij wilden zo mogelijk alles in 1 dag zien. Het bleef dus bij kijken en gniffelen als de mensen die wel genoeg geduld hadden om te wachten, kleddernat werden.

Bij de attractie Antarctica sloten we wel aan in de lange rij. Buiten stond een bordje dat de wachttijd 40 minuten was en dat kon net vonden we. We waren dan ook onaangenaam verrast toen we uiteindelijk maar liefst 75 minuten moesten wachten voordat we konden plaatsnemen in een ronddraaiend karretje dat deel 1 van de attractie vormde. Ook hier weer de vele mensen die dit ales wilde zien en die verdomde Fast Pass houders. Deel 2 van de attractie vonden wij het mooiste. In een grote hal waar het 0 graden was liep een behoorlijk grote kolonie van pinguïns. Er waren zelfs konings- en keizerpinguïns te zien. Het was dat het er zo koud was, anders waren we er veel langer gebleven. Wat zijn die beesten geinig.

Na de pinguïns namen we tijd om wat te eten. Dat deden we heel verantwoord met een bord gebakken rijst met kip en een flesje water. Om op tijd te zijn voor de attractie in Seaworld; de orkashow in het Shamustadium, slenterden we door het park helemaal naar de andere kant waar dat stadion ligt. De orkashow is erg populair en, ondanks dat we een kwartier voor aanvang er waren, vonden we nog maar net een plekje. De show begon met een saluut aan alle Amerikaanse legermensen. Er werd hard voor deze mensen geklapt. Ik zie dat in Nederland nog niet gebeuren. Hier zouden ze eerder uitgejouwd worden. Daarna was het de beurt aan de orka’s. Die beesten waren gigantisch. Braaf deden de orka’s hun trucje zoals ronddraaien, een salto, buigen aar het publiek en ze gaven elkaar zelfs een kusje. Het leukste was echter de “splash”. Met hun staart gooiden de orka’s grote hoeveelheden water het publiek in. Zat je in de zogenaamde “soak zone” dan werd je serieus nat. Opvallend was dat veel mensen dat wilden en genoten van het koele water. Wat wil je ook met een temperatuur van boven de 30 graden.

We liepen daarna het park weer door en zagen nog zeehonden en wat andere beesten toen we, geheel toevallig, voorbij liepen aan de “pet show” die op het punt van beginnen stond. We vonden nog twee prima plaatsen en zagen vervolgens hoe ze daar ratten, katten, honden, varkens en eenden zodanig hadden getraind dat die een hele grappige show neerzetten.

Aan het einde van de middag begon de vermoeidheid een beetje mee te spelen en rustten we wat vaker onder het genot van een koel drankje. De orkashow hadden we zo leuk gevonden dat we besloten om die nog een keer te gaan kijken. Om een goede plaats te bemachtigen gingen we op tijd naar het Shamustadium en zaten vervolgens eerste rang. De show was precies dezelfde als eerder en daarom bleef de camera in de tas en genoten we gewoon van de show.

Na de show, het was toen half acht geweest, werd het aanmerkelijk minder druk in het park en konden we zonder lang te wachten nog bij een attractie naar binnen. Die viel echter tegen.

Tegen achten besloten we naar het hotel te gaan en omdat dat maar 5 kilometer van het park ligt, waren we er zo. We namen nog wat eten en drinken mee naar de kamer en waren daar even druk met de foto’s. We waren echter allebei behoorlijk afgemat en om half elf lagen we te slapen na een geslaagde eerste hele dag in Florida.