Barbados

Toen we wakker werden en naar buiten keken zagen we al weer land. Dit keer het eiland Barbados. Aan de bebouwing te zien woonde hier heel wat meer mensen dan op Dominica en St. Kitts. We zagen zelfs een kleine containerhaven waar op dat moment een schip gelost werd. Dat gaf de stuurlui van ons bootje maar weinig ruimte om aan te meren. Er moest filegeparkeerd worden maar dank zij de boegschroeven was dat kennelijk geen probleem want al snel lagen we langs het containerschip aan de pier met uitzicht op grote onaantrekkelijke loodsen. We lagen zo te zien ook wat buiten de stad Bridgetown.

Na het ontbijt gingen we meteen van boord en toen bleek dat er nog een ander cruiseschip lag aangemeerd. De Carnival Liberty lag aan een andere pier. Extra veel bezoekers dus voor de inwoners en vooral voor de winkeliers in Bridgetown. Zo te zien waren ze wel wat gewend hier. Aan het hoofd van de pier vonden we een groot dutyfree shoppingcomplex dat veel weg had van een vertrekhal op een vliegveld. Erg slim gemaakt want voordat je op straat stond, was je al aan tientallen winkels voorbij gelopen. En zo te zien werd er ook veel gekocht door al die cruisegangers.

De binnenstad van Bridgetown lag zo’n anderhalve kilometer verwijderd van de pierterminal. Dat was dus goed te lopen hoewel het al vroeg erg warm was. We hadden wat zaken die we wilden bezichtigen op geschreven en nu was het nog zaak die allemaal te vinden. Het plattegrondje van Bridgetown wat we aan boord hadden gekregen stelde niet veel voor. In een dutyfree winkel vonden we echter al snel een beter plattegrondje zodat we een beetje de weg vonden.

Wat ons opviel hier op Barbados waren de ontelbare taxichauffeurs die ons hun diensten aanboden. Bijna elke stap die we zetten werden we aangesproken. Dat ging echter wel altijd op een vriendelijke manier en als we nee schudden, was het ook goed.

In downtown Bridgetown heb je de Broad Street en hier vonden we gruwelijk veel taxfree winkels. Het was één en al juweliers en horlogezaken. Wij hadden daar niks van nodig maar die winkels waren wel lekker om even te ontsnappen aan de hitte. De airco draaide in die winkels op volle toeren en dat was af en toe wel lekker.

Op het National Heroes Square, midden in de stad vonden we maar één held; admiraal Nelson. Van hem stond er een bescheiden standbeeld. Mooier vonden we de parlementsgebouwen. Die leken wel een beetje op de parlementsgebouwen in London. Alleen was deze veel kleiner en gemaakt van koraalsteen. Helaas konden we binnen geen kijkje nemen, dus het bleef bij wat foto’s van de buitenkant. Ook leuk waren de bootjes in de marina. Die werden vol geladen met toeristen die een snorkeltrip hadden geboekt. Levendig was het er in ieder geval. Zeker ook in de Marinebar waar het op dat moment Happy Hour was. Mooie van deze bar was de veranda op de eerste verdieping. Wij vonden er ook een plekje en genoten van een lekkere cocktail en voor Ron wat biertjes. Wat geeft het dat het nog geen middag was.

Weer voorzien van het hoognodige vocht gingen we daarna de stad verder bekijken. Ook hier had je weer de kleurrijke gebouwen in een Caribische bouwstijl, alleen was het hier allemaal wat beter bijgehouden. Altijd leuk zijn de verschillende marktjes die we tegen kwamen. Van een afstandje fotografeerden we stiekem de slapende verkopers.

Wat we ook altijd meepikken als we ergens een stad bekijken zijn de kerken en andere godshuizen. Hier vonden we de St. Michael’s kathedraal die we maar klein vonden voor een kathedraal. De graven rondom het gebouw hadden in geen jaren onderhoud gehad, maar dat maakte het juist wel mooi. In de buurt lag ook de Nidhe Israël synagoge die ze hier knalroze hadden geschilderd. Helaas was het gebouw gesloten maar stonden er wel ramen open zodat we toch een kijkje konden nemen.

Geheel per ongeluk kwamen we uit in een grote en drukke winkelstraat. Hier geen winkels van grote winkelketens maar allemaal unieke zaakjes met de meest fantastische spullen. Het was er druk met inwoners van Barbados. Wij waren bijna de enige blanken hier. Na nog wat omzwervingen door de stad waarbij we nog de St. Mary’s kerk bezochten, liepen we terug naar de pier en het schip. We waren nog op tijd voor een late lunch. Lekker gezeten op het open achterdek konden we bijkomen van ons uitstapje.

De rest van de middag lagen we in of aan het zwembad. We waakten er wel voor dat we een beetje uit de zon bleven want die scheen nog steeds erg fel. Het was lekker relaxen op de ligbedjes. Terwijl Ron de handleiding van z’n nieuwe GoPro doorlas, ging Nicky nog even sporten in de sportzaal.

Toen het schip om 5 uur de haven van Bridgetown weer verliet, zaten wij op ons balkonnetje en bekeken het reilen en zeilen van hetgeen er allemaal aan de wal gebeurde. Na een douche gingen we deze dag weer eten in het Windjammer Café wat betekende dat we kozen voor het dinerbuffet. Zoals steeds aten we weer meer dan goed voor is. Wat dat betreft is het maar goed dat deze cruise maar 8 dagen duurt. We zouden dicht groeien met al dat lekkere eten.

Om 21.00 uur waren we in het theater te vinden. Daar keken we naar een uur durende show met allemaal musicalnummers maar keken en luisterden ook naar een best wel goeie uitvoering van de Bohemian Rhapsody. Al met al was het een onderhoudende show. En daarmee was het al weer tijd om te gaan slapen. Morgen zijn we de hele dag op zee als het schip richting Sint Maarten vaart.