Een dagje op zee

Vandaag geen nieuw eiland om te ontdekken maar een hele dag op zee. We hadden dan ook helemaal geen haast om wakker te worden. Pas om kwart voor negen werd er een lodderig oog open gedaan. We ontbeten op het open achterdek en moesten ons toen toch nog even haasten om op tijd te kunnen zijn bij een Q&A met o.a. de kapitein. Q&A trouwens betekent gewoon vraag en antwoord. Gedurende een half uur konden de passagiers allerlei vragen stellen aan kapitein Thore, de directeur van de divisie hotel en de hoofd mecanicien. We vonden nog een prima plekje in een paar gemakkelijke stoelen en luisterden naar alle vragen die voorbij kwamen. Zo leerden we dat een dagje zee zo’n 200 ton aan diesel kost.

Nadat we even in onze hut waren geweest, was het al weer tijd voor het volgende evenement, de vlaggenparade. Op de Jewel of the Seas werken mensen van 50 verschillende nationaliteiten.

Tijdens het vlaggenevenement zagen we een lange parade van een hoop van die lui die allemaal de vlag van hun land mee droegen. Er was een hoop publiek op af gekomen en toen de mensen uit elk land werd voorgesteld was er steeds een hoop lawaai als er landgenoten bij waren. Voor Nederland moesten wij de eer hoog houden. We hoorden verder weinig landgenoten aan boord. Da’s ook wel eens mooi.

Direct na het vlaggenevenement was er de “belly flop” wedstrijd. Heel veel platter kon het vermaak niet worden maar het was toch leuk om naar te kijken. Bij het zwembad werden een zeven of achttal mannen gevonden die wel mee wilden doen. Doel was om zoveel mogelijk pijn te lijden door op je buik in het zwembad te springen. Het publiek kon punten geven voor de pogingen. Tussen de deelnemende mannen waren twee zwaargewichten die vervolgens dan ook in de finale kwamen. Zoals gezegd, het vermaak was behoorlijk plat, maar door het opzwepende commentaar van de spelleider was het toch een vermakelijk schouwspel.

Men had trouwens vanalles georganiseerd tijdens deze zeedag. Alles om de passagiers te vermaken, nu ze niet aan land konden. Overal was het ook veel drukker dan op de andere dagen. Bij het zwembad was geen ligstoel meer te krijgen en ook in het rustigere Thaise bad was alles vol. In de sportzaal was echter nog meer dan voldoende ruimte. Cruisepassagiers zijn kennelijk niet zo’n sportfiguren. Wij wel. Wij deden namelijk nog een rondje minigolf waarbij Ron werd ingemaakt door Nicky die zelfs een hole in one sloeg.

Ook bij de lunch was het even zoeken naar een vrij tafeltje. Op zo’n dag als deze merk je toch hoeveel mensen van boord zijn als we wel aangemeerd liggen. ’s Middags hielden we het wat rustiger. Nicky ging even sporten terwijl Ron de binnenkant van z’n oogleden bestudeerde.

Toen het later in de middag wat rustiger was geworden bij het zwembad, gingen we daar even zwemmen of wat daarvoor moet doorgaan. Na een douche boekten we nog snel even een excursie voor morgen waarmee de middag ook al weer voorbij was. De tijd gaat toch hard op zo’n zeedag.

Aan het einde van de middag zagen we de zon nog mooi in de zee zakken waarna het tijd was voor het diner. Wederom kozen we voor het buffet. Na het eten deden we nog wat inkopen. Het geld vliegt hier trouwens uit onze portemonnee, maar goed, we zijn op vakantie. De rest van de avond deden we niet veel meer en gingen op tijd slapen want morgen zijn we in St. Maarten en moeten we op tijd uit ons bed voor de excursie die we geboekt hebben.