Truro – Grand Pré

We sliepen heerlijk in ons dure bed. Gelukkig maar. Ontbijt zat bij de prijs van de overnachting inbegrepen zodat we na de ochtenddouche al snel aan een verse bagel met cream cheese zaten. Om een uur of tien waren we klaar en reden we naar het westen om een begin te maken met onze ronde om het zuidelijk deel van Nova Scotia. Geheel tegen onze verwachting in, was het droog. Op de televisie zagen we dat de schade door Ophelia mee was gevallen en dat de tropische storm nu boven Newfoundland zat.

We besloten van de snelweg weg te blijven en de wegen langs de kust te volgen. Al na drie kwartier kwamen we aan het plaatsje Maitland voorbij gereden. Op een platform boven een rivier zagen we een hoop mensen staan kijken. Wij wilden natuurlijk weten waar al die mensen naar aan het kijken waren. Het bleek dat er een tidal bore aan zat te komen. Een tidal bore is een golf die een rivier binnen komt als het tij hoger wordt. Omdat in deze omgeving de hoogste getijdenverschillen voorkomen, zijn er ook diverse tidal bores te vinden hier. Van alle mensen die stonden te kijken wist niemand hoe laat de bore zou komen. We besloten te blijven om dit fenomeen te kunnen zien. Uiteindelijk hebben we meer dan een uur moeten wachten op de bore. We hadden een grote golf verwacht, maar dat gebeurde niet. Het was maar een golfje dat de rivier binnen kwam. Een beetje een tegenvaller. Mooier was om te zien hoe snel het water in de rivier daarna steeg. Binnen een kwartier stond het water een meter hoger. Ongelofelijk.

Het volgende stuk land waar we door heen gereden viel wat tegen. Er viel weinig te beleven en de huizen die langs de weg stonden waren veelal wat verwaarloosd en er lag veel troep op de erven. Pas bij het stadje Windsor werd dat wat beter. Zodra we een Tim Hortons zagen moesten we een kop koffie gaan halen en, omdat we er toch waren, reden we door het stadje vol met statige houten huizen.

Het was rond een uur of drie toen we Hantsport binnen reden. Een leuk plaatsje met mooie en grote houten huizen langs straten met grote bomen die al aardig begonnen te verkleuren. We zochten een tijdje naar het haventje, maar konden die maar niet vinden. Het verschil tussen eb en vloed is hier namelijk erg groot en we wilden kijken of er schepen aan de grond waren gelopen. Toen we de haven eindelijk vonden, bleek het water nog te hoog te staan zodat er eigenlijk niks te zien viel. Vlug doorrijden dus maar.

We waren net aan het kijken waar we vandaag zouden kunnen overnachten toen we aan een heel leuk exemplaar in Grand Pré voorbij kwamen gereden. De prijs viel erg mee zodat we meteen maar een kamer namen. We konden maar vast een onderkomen voor de nacht hebben.

Daarna reden we naar de Grand Pré National Historical Site waar men de verbanning van de Acadiërs in beeld heeft gebracht. De entreeprijs was echter CAD 6,50 per persoon en dat vonden we iets teveel van het goede. We besloten niet binnen te gaan en reden verder door Wolfsville. Wolfsville is een prachtig stadje met grote houten huizen in het centrum en een grote universiteit. Onze bestemming was echter Cape Split, een schiereiland in het Minas kanaal. Op de uiterste punt staan mooie rotsen in het water. Voordat we daar waren, kamen we nog door The Look Off gereden. Dit gehucht met de rare naam deed die wel helemaal eer aan. We hadden namelijk een prachtig uitzicht op de vallei van Annapolis vanaf de weg door het gehuchtje.

We waren bijna bij Cape Split toen we een haventje zagen waar een aantal boten aan de grond was gelopen vanwege het lage tij. Hadden we toch nog wat we in Hantsport niet hadden gevonden. Toen de weg op de kaap ophield, dachten we zo naar het uiterste puntje te kunnen lopen, naar de rotsen. Dat bleek echter een vergissing. We hadden al meer dan een half uur gelopen en nog geen rots gezien toen we besloten om te draaien omdat het al laat begon te worden en we niet in het donker door de bossen wilden lopen. Wel jammer dat we de rotsen niet hebben kunnen zien.

In Wolfsville kochten we bij een Subway ieder een heerlijk broodje bij wijze van diner dat we op de kamer opaten. Ron had het druk met het dagboek omdat hij een dag achter liep. Nicky moest nog heel wat bij lezen zodat we de komende dagen zouden weten wat te gaan bekijken.