Pictou – St. Peters

Na een ontbijtje in het motel en een kop koffie bij Tim Hortons, reden we naar het plaatsje Caribou voor de overtocht naar Prince Edward Island (P.E.I.). We waren er al om kwart voor tien. Veel te vroeg omdat de boot pas om kwart over elf vertrok. De tijd verdeden we met wat rondlopen en lezen. We waren zo wel zeker van een plaatsje op de boot. Het was hier “first come, first go”. Uiteindelijk konden alle auto’s op de boot met uitzondering van drie vrachtwagens. Die moesten anderhalf uur wachten. De overtocht duurde ongeveer 75 minuten. Onderweg verdeden we de meeste tijd met het uitkijken over het water en we dronken een warme chocolademelk. Niet dat het koud was. Er stond alleen een stevige wind. Verder was het zwaar bewolkt.

Toen de boot had aangelegd in Wood Islands op P.E.I. en we van de boot mochten, reden we eerst naar een schattig vuurtorentje dat naast de haven lag. Pas nadat we die hadden gefotografeerd reden we verder het eiland op. P.E.I. is de drukst bevolkte provincie van Canada, maar wij reden door een plattelandsgebied met nauwelijks bebouwing. Overal waar we keken zagen we aardappelvelden.

De eerste plaats van enige grootte was Montague aan de oostkust van het eiland. Hier deden we eerst wat boodschappen. In het plaatsje Cardigan aten we de gekochte broodjes en drankjes op terwijl we uitkeken over het schattige haventje. Het is beslist mooi hier met al dat water en die bootjes. Wel was er erg weinig activiteit. Waar waren al die mensen?

We wilden vandaag naar het Greenwich, Prince Edward Island National Park rijden aan de noordkust van P.E.I. We sneden de noordoostpunt af en reden de kortste weg naar St. Peters. Hier kwamen voorbij een mooi uitziend motel gereden. In de accommodatiegids die we hadden stond dit motel als een veel te dure optie vermeldt. Toch liepen we even binnen om de prijs te vragen. Die bleek veel lager te zijn, vermoedelijk omdat het seizoen voorbij is. We aarzelden geen moment en namen een kamer in het motel. Nog niet hadden we zo’n grote kamer gehad en alles zag er even netjes en mooi uit. En daarbij kwam ook nog het gratis breedband Internet.

Nadat we onze tassen op de kamer hadden gezet, reden we naar het park. Aan het begin is een groot en mooi bezoekerscentrum. Dat bezochten we eerst. We zagen er een prachtige multimediapresentatie en bekeken de twee tentoonstellingen in het gebouw. Toen het centrum z’n deuren sloot voor deze dag liepen we twee korte trails in het park. We liepen langs het water terwijl de wind steeds harder ging waaien. We keken uit over tal van mosselbanken en zachtjes glooiende groene heuvels. Het landschap heeft hier veel weg van Schotland.

Toen we terug waren in het motel werd meteen de laptop aangezet en lazen we onze e-mail en het nieuws in Nederland. Het diner haalden we deze dag bij een klein restaurantje naast het motel en aten dat op in onze kamer. Verder werd er druk gebruik gemaakt van de Internetverbinding.