Halifax - Sherbrooke

Nadat we hadden uitgecheckt, reden we eerst naar een Tim Hortons voor een ontbijt. Daarna wilden we naar Fisherman’s Cove rijden dat ten zuiden van Dartmouth moet liggen. We konden het plaatsje echter niet vinden, hoe we ook zochten. Nergens ook maar één verwijzing naar Fisherman’s Cove. Daarom reden we maar door langs de oostkust in oostelijke richting. In het begin zagen we de kust helemaal niet. Pas voorbij Cow Bay kregen we wat mee van de Atlantische Oceaan. Mooi waren de golven die nogal hoog waren. Mooie golven voor surfers. Die zagen we dan ook diversen toen we bij Lawrencetown Beach uit de auto stapten. Het bleken wel beginners te zijn. Slechts een paar keer zagen we een surfer een ritje op de golven maken. De rest lag maar wat in het water te dobberen op die plankjes. 

Langs de route zagen we wel veel woningen staan, maar nergens waren dorpjes te bekennen. Dus ook geen winkels.

Toch moesten we nog aan wat eten voor de lunch zien te komen. In een gehuchtje vonden we uiteindelijk een winkeltje en wat flesjes drinken en in een volgend gehuchtje wat broodjes en een pot Nutella. Bij Pleasant Point gingen we op zoek naar de vuurtoren die daar zou moeten staan. Het duurde even voordat we de toren vonden en dat was niet zo gek ook, want het bleek een minuscuul vuurtorentje te zijn. Eentje voor modelbootjes leek het wel. Ergens in de buurt aten we onze lunch.

Pas in Sheet Harbour vonden we een aantal winkels bij elkaar en een bank zodat we geld konden pinnen. Ook kochten we een piepschuim koelbox en ijs zodat de gekochte drankjes koel zouden blijven. We hadden al een tijdje gereden en konden de interessante dingen maar niet vinden. Toen Ron eens op de kaart keek, bleek dat we aan al die plaatsen voorbij waren gereden omdat nergens iets stond aangegeven en Nicky dacht dat we heel ergens reden dan in werkelijkheid. Het werd daarom een middag waarin we voornamelijk in de auto zaten. Af en toe stopten we om naar de vele eilandjes in de zee te kijken, maar verder was er weinig te zien. We waren dan ook in het minst bezochte gebied van Nova Scotia. De weg hadden we ook bijna voor ons zelf.

Uit een gids hadden we een lodge in Sherbrooke gekozen om te overnachten. Motels waren er niet in dit deel van de provincie. De lodge bleek echter een prima keuze. De Zwitserse eigenaar had veel moeite gedaan om er iets leuks van te maken. We werden rondgeleid en kregen drinken aangeboden. We zouden morgen ontbijt geserveerd krijgen en er was zelfs gratis Internet. We maakten er onmiddellijk gebruik van.

Ook was er een magnetron die we mochten gebruiken zodat we in een kleine supermarkt wat magnetron maaltijden kochten. Op deze manier konden we de vakantie iets minder duur maken.

Het was ’s avonds nog heerlijk weer zodat we buiten aten. De rest van de avond keken we naar tennis op de televisie en deden we ons huiswerk.