St. Peters - Cavendish

Jammer genoeg moesten we ons motel al weer verlaten. We zouden elke dag zo’n kamer moeten kunnen vinden. Vandaag was het veel beter weer dan gisteren. Nu scheen er tenminste een zonnetje. We reden vanuit het motel naar Greenwich om wat te gaan wandelen in het Nationale Park. We liepen eerst een ronde van 2,5 kilometer met uitzichten over St. Peters Bay. De tweede trail was leuker. Die liep door de duinen waar men een boardwalk over het water had gebouwd en langs het water. We keken naar planten en zochten naar dieren, maar die waren er niet veel. Al met al liepen we zo’n zeven kilometer.

Onze volgende bestemming was de provincie hoofdstad en enige grote plaats op Prince Edward Island; Charlottetown. Het grappige is dat Charlottetown slechts zo’n 30.000 inwoners heeft en dus eigenlijk een groot dorp is. We moesten nog wel vanuit het noorden naar de zuidkant van het eiland rijden, maar dat was slechts 48 kilometer.

Tegen de tijd dat we Charlottetown binnenreden was het lunchtijd en we stopten bij Tim Hortons voor wat drinken. In de auto op de parkeerplaats aten we onze broodjes die we nog hadden. Daarna zochten we een plaatsje voor de auto in het centrum van de stad. Drie straten van het centrum verwijderd vonden we een rustig woonstraatje waar we de auto gratis konden parkeren. In welke provinciehoofdstad kan je dan nog? We liepen door een paar charmante straatjes vol met mooie houten huizen, afgewisseld met een enkel stenen exemplaar uit de 19^e eeuw. Bij de haven ligt Peake’s Wharf en hier waren tal van souvenirwinkeltjes. Nicky kocht er een T-shirt en eindelijk vonden we een leuk souveniertje voor de buren die al die tijd op ons huis passen. Langs Great George Street liepen we naar het parlementsgebouw. In de straat stonden statige huizen en natuurlijk stond de kerk in de steigers zodat we die links lieten liggen. Het was gewoon prachtig om te zien hoe klein stedelijk Charlottetown is. Niks geen grote winkelcentra en niks geen verkeersopstoppingen. Het is goed leven hier dachten we zo.

Hoe leuk ook, Charlottetown is geen plaats om een hele dag te blijven als je zoveel van het land wilt zien als wij. We reden dan ook weer verder. Nu weer terug naar het noorden waar we weer naar het P.E.I. NP wilden gaan. Nu een stuk westelijker, naar Cavendish. Op onze weg daar naar toe kwamen we door North Rustico. Dat bleek een bijzonder aantrekkelijk plaatsje. We zaten er een tijdje op een bankje, uitkijkend over de Golf of St. Lawrence. Vissers brachten hun vangst aan wal met hun kleine bootjes. Een eindje verderop ligt North Rustico Harbour. Daar stond nog een schattig vuurtorentje zodat we daar ook even gingen kijken.

Het was al vijf uur geweest toen we Cavendish binnen reden. Veel stelt het dorpje niet voor. Het is meer een toeristenstadje vol met motels en restaurants. We vonden een mooie cottage met alles erop en eraan voor de helft van de prijs die in de boeken stond. Het is goedkoop vakantie vieren buiten het hoogseizoen. We hadden de beschikking over een complete keukenuitrusting en zelfs een afwasmachine en twee slaapkamers. Dat gaf ons de gelegenheid om in een supermarkt eten te kopen en dat in de cottage klaar te maken. Voordat we gingen eten, liepen we eerst nog even naar het strand waar de zon net bezig was om prachtig onder te gaan. Vooral de rode rotsen waren mooi met het strijklicht van de zon.

Na het eten keken we naar de film Notting Hill die op een apart kanaal van de Inn werd uitgezonden. Eindelijk eens een film zonder reclame. Een verademing na al die televisie programma’s met elke vijf minuten reclame.