Fredericton - Truro
Ontbijt deze dag was weer eens bij Tim Hortons en is inmiddels een vast recept geworden: flavoured cappuccino en steeped tea met een bagel met jam en een bagel met cream cheese. Vandaag zou het een echte reisdag worden. We wilden helemaal vanuit Fredericton naar Nova Scotia rijden. Dat betekende bijna de hele provincie door. Toen we uit de stad vertrokken was het nog droog maar de lucht hing vol met dikke wolken. Het duurde dan ook niet lang voordat het begon te regenen. Eerst een klein beetje maar al snel moesten de ruitenwissers hard werken om al het water van de voorruit af te voeren. Daar kwam nog bij dat we er voor gekozen hadden om via een snelweg naar Nova Scotia te rijden en langs de weg zagen we de hele route door New Brunswick niets anders dan bomen. Geen enkel dorpje of stadje, alleen maar bomen. Het voordeel van de snelweg was wel dat we erg goed opschoten. Er was bijna geen verkeer op de weg en daarom konden we de cruise control inschakelen en lekker snel veel kilometers maken.
Al voor twaalven waren bij weer in Nova Scotia bij een bezoekerscentrum net over de grens. We liepen er binnen voor nog wat informatie over het zuidelijke deel van de provincie dat we de komende week wilden gaan bezoeken. Ook konden we nog even gebruik maken van een gratis Internet verbinding.
In Amherst lunchten we op de parkeerplaats bij Tim Hortons. Daarna was het nog dik een uur rijden naar Truro, de plaats waar we wilden overnachten. Vanwege de aanhoudende regen wilden we een wat luxere accommodatie vinden omdat we vandaag niet meer naar buiten wilden. Bovendien zou er nog veel meer regen komen want de resten van de orkaan Ophelia zaten nu iets ten zuiden van Nova Scotia en kwamen rap naar het noorden gewaaid. We vonden het Motel 8 langs de snelweg. Wel iets duurder dan anders maar met een heel mooie kamer, een zwembad met glijbaan en een Internet verbinding op de kamer. Het had nog wel heel wat voeten in aarde voordat we over het Internet konden surfen. Het was namelijk geen draadloze verbinding, maar eentje met een kabeltje. Dat kabeltje kregen we van het motel, maar daarmee was er nog geen verbinding. Er moest een bijna onmogelijk bereikbare helpdesk aan te pas komen om dat voor elkaar te krijgen. Twee uur later werkte het echter en kon er gesurft worden.
We hadden een magnetronoven op de kamer en dat bood de gelegenheid om op de kamer te eten. We reden daarom naar een supermarkt in Truro en kochten twee magnetronmaaltijden. Weer terug in het motel maakten we gebruik van het zwembad en de wirlpool. We hadden het hele bad voor onszelf.
’s Avonds aten we op de kamer en keken we televisie en surften op het Internet. We hadden het er zo druk mee dat het bijwerken van het dagboek een dag werd uitgesteld. Foto’s hoefden we niet op de laptop te zetten want dit was de eerste dag dat er helemaal geen foto’s waren gemaakt, zelfs niet door Nicky.
Reacties