Lunenburg – Halifax

Het voordeel van een chique hotel is een chique ontbijt. Niks eieren met spek, maar keuze uit diverse gerechten. Nicky nam een simpele omelet met toast maar Ron kreeg op zijn verzoek een grote omelet met champignons, paprika en tomaat. Het was allemaal zo veel dat we het niet helemaal opkregen.

Na het ontbijt liepen we het stadje weer in en bezochten daar het zeer uitgebreide Fisheries Museum of the Atlantic. Op drie verdiepingen werd uit de doeken gedaan hoe er gevist werd en hoe een vissersgemeenschap in het verleden uitzag. Ongelofelijk hoeveel men verzameld had. Ook had men diverse aquaria met levende vissen waarop werd gevist en werden demonstraties gehouden en films vertoond. Buiten het museum in het water lagen bovendien nog een trawler en een oude schoener die van binnen en van buiten bekeken konden worden. We waren drie en een half uur in het museum, maar dat had gemakkelijk een hele dag kunnen zijn geweest. Het is dat we verder moesten want anders waren we beslist langer gebleven.

Van Lunenberg naar Mahone Bay is maar een eindje. Daar lunchten we eerst voordat we het toeristenstadje vluchtig bekeken. Het mooiste waren de drie kerken op een rijtje aan de waterkant. Helaas lag de zon verscholen achter een dik pak wolken zodat het licht niet zo mooi was, maar dat weerhield ons er niet van wat foto’s te nemen.

Verder oostwaarts bleven we langs de kust rijden die hier erg mooi is. Er zijn talrijke baaitjes met eilandjes en grote rotsen. Verwend als we zijn reden we er aan voorbij, maar dat was niet terecht. Het is eenvoudig prachtig hier.

Een paar kilometer voor Peggy’s Cove bezochten we een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Swiss Air vlucht 111 die op 2 september 1998 hier in de zee verdween na een brand aan boord. Peggy’s Cove is een echt toeristengehuchtje. 

Er wonen maar 60 mensen maar het haventje en de vuurtoren zijn zo mooi dat er vele duizenden toeristen per jaar hier komen. Het haventje is maar klein maar erg schilderachtig. De vuurtoren staat op een grote rots waar het water constant op aan het beuken was toen wij er waren. 

We wilden in Peggy’s Cove blijven overnachten maar er was hoegenaamd geen accommodatie. Daarom besloten we door te rijden naar Bedford en daar hetzelfde motel te nemen als toen we in Nova Scotia aankwamen. Dan hadden we in ieder geval een prima motel met een magnetron wat het diner een stuk goedkoper maakte. Dat betekende nog wel een eindje rijden.

Om kwart voor zes reden we een groot parkeerterrein in Bedford op om in een supermarkt twee magnetronmaaltijden te kopen. Ook moesten we nog voor CAD 10 tanken want anders bestond er kans dat we morgen het vliegveld niet zouden halen. In de kamer waren we druk om alle spullen in onze tassen te proppen. Dat lukte gelukkig wel. Verder moesten we nog huiswerk maken en keken we naar CNN die alle zendtijd besteedde aan de naderende orkaan Rita.