Shelburne - Lunenburg

De kamer mocht dan oké zijn, het bed was dat zeker niet. De matras was helemaal versleten en daardoor sliepen we allebei slecht omdat we steeds om moesten draaien. Ook de koelkast sloeg steeds aan en maakte daarbij veel herrie. Geen onverdeeld succes dit motel. We besloten om vanavond iets luxers te zoeken.

We ontbeten op de kamer en dronken bij Tim Hortons een kop koffie. We waren nu klaar voor de rit van vandaag. Onze eerste stop was het Kejimkujik Seaside Adjunct, een onderdeel van het Kejimkujik NP. We konden gratis naar binnen omdat we nog steeds een jaarkaart voor alle Canadese nationale parken hadden. We liepen een trail naar de kust waar ook zeehonden zouden moeten zitten. Het eerste deel van de route was niet bijster interessant omdat we tussen twee meter hoge struiken liepen. Het werd leuker toen we aan de kust kwamen waar we een groot zandstrand zagen bezaaid met grote rotsen. Op rotsen voor de kust lagen een paar zeehonden te zonnen maar de meeste zwommen in het water met alleen hun koppies boven water. Het water was erg helder en we konden een paar meter diep kijken. Mooie duikstek dachten we zo. We zaten een hele tijd in het zonnetje op een grote rots naar de zeehonden te kijken die hun rots uiteindelijk toch moesten verlaten omdat het water opkwam.

Op de terugweg zagen we twee kleine slangen op het pad. De eerste was een felgroene Eastern Green Snake die erg snel weg was toen hij ons in de gaten had. De tweede was een Garter snake die kennelijk nog niet was opgewarmd en daardoor niet snel weg kon komen. Daardoor konden we het beest goed fotograferen. Iets verderop zagen we nog een grote groene kikker.

Het was al middag geweest toen we weer terug waren bij de auto waar we lunchten. Daarna reden we naar Liverpool;  een leuk plaatsje met veel groen en authentieke houten huizen uit de 19^e eeuw. Ook de omgeving van de vuurtoren uit 1831 was mooi en helemaal opgeknapt. Lang bleven we er echter niet omdat we vandaag in Lunenburg wilden eindigen en dat was nog een hele rit. De rit langs de Atlantische Oceaan was werkelijk prachtig zeker met de zon die volop scheen.

Na een tochtje met een ferry en nog een rit langs de oceaan, reden we omstreeks half vijf Lunenburg binnen. Lunenburg is een heel mooi stadje. Zo mooi dat het op de World Heritage List van de Unesco staat. Nicky had een aantal motels en bed & breakfasts uitgezocht. We reden ze allemaal af, maar vonden ze geen van allen echt aantrekkelijk. De één was te simpel, de ander in het centrum van de stad met bijbehorende parkeerproblemen. Terwijl we door het stadje reden zagen we een groot Victoriaans huis dat een lodge was. Ron ging naar binnen informeren. De kamers veel duurder dan we gewend waren uit te geven, maar de kamers zagen er fantastisch mooi uit. Daarom werd Nicky erbij gehaald en die was ook al snel bereid om vandaag iets meer uit te geven. We kregen in ruil voor CAD 155 de bruidssuite met een kingsize bed en een badzaal met jacuzzi. Ontbijt was inclusief. Wel veel geld, maar na afgelopen nacht hadden we dit verdiend vonden we.

Met de tassen op de kamer liepen we het stadje in om nog zoveel mogelijk te profiteren van het mooie weer. We doorliepen het hele centrum op zoek naar de vele historische gebouwen. Er waren nog heel wat gebouwen die opgeknapt moesten worden en het centrum vonden we niet overal even mooi. Toch is Lunenberg één van de mooiste plaatsen in dit deel van Canada. We liepen heel wat af want we wilden de haven van de waterkant zien en dat kon alleen vanaf de golfbaan die een heel eind lopen van het centrum ligt. We waren dan ook moe toen we na een bezoekje aan Subway, bij de kamer aankwamen. ’s Avonds was het eerst huiswerk maken en daarna werd de jacuzzi uitgetest.