Beestjes kijken in Yanshep NP
De lange ritten met veel kilometers liggen achter ons. Nu we in de buurt van Perth komen zijn de afstanden die we dagelijks moeten afleggen een stuk korter. Daardoor konden we het ons vandaag veroorloven om pas om half acht op te staan en het rustig aan te doen bij het ochtendritueel. Het was negen uur geweest voordat we de camping afreden en in het plaatsje op zoek gingen naar een dieselpomp. Die vonden we en daarna konden we verder naar het Yanshep NP. We reden er niet rechtstreeks naartoe want we hadden toch tijd genoeg. Zo stopten we voor een cappuccino in het resortdorpje Two Rocks. De hele omgeving hier was één en al ontwikkelproject. Overal kon je land, huizen of appartementen kopen in de hoop dat dan de rest, zoals winkels en andere voorzieningen zouden volgen. De wegen lagen er al.
Yanshep NP hadden we uitgekozen omdat er hier ook koala’s zitten. Koala’s zitten er normaal gesproken niet in West Australië, maar in dit park hadden ze er een paar. Yanshep is geen park zoals we die de afgelopen weken hebben bezocht; gigantisch groot en wild met grote en diepe gorges en moeilijke trails. Yanshep is veel geciviliseerder met weliswaar diverse trails die je kunt lopen maar ook met gemaaide gazons en zelfs een heuse tearoom. Onze parkpas was hier geldig zodat we zo door konden rijden bij de ingang. We liepen even binnen bij het informatiecentrum maar eigenlijk hadden we die info niet nodig. We vonden zo ook wel onze weg.
Natuurlijk gingen we meteen op zoek naar de koala’s. Na enig zoekwerk vonden we er een aantal, maar de rotzakken zaten steevast heel hoog in een eucalyptusboom te slapen zodat we ze maar moeilijk konden zien, laat staan fotograferen. Door enige vasthoudendheid van onze kant lukte het uiteindelijk.
Her en der in het park zagen we kangoeroe’s. Deze lagen ook meestal wat te liggen en waren weinig actief. Schuw waren ze niet want we konden we goed benaderen. Tijdens het lopen van een “wetland-trail” zagen de de nationale vogel, de kookaburra. Dit beest bleef wel heel erg netjes voor ons zitten.
Lunchen deden we in de tearoom van het park. Daarna wilden we nog een grot gaan bezichtigen totdat bleek dat je die alleen met een georganiseerde toer kon bezoeken. Daar hadden we geen zin in. Daarom besloten we verder te rijden naar onze geplande overnachtingsplaats in de Swan Valley. Hiervoor moesten we over de drukke snelwegen ten noorden van Perth. Dankzij de onovertroffen app Maps.me op de iPhone vonden we moeiteloos de weg. Bij de camping aangekomen hadden we gruwelijk veel geluk; er was nog net één vrij plaatsje en die was dus voor ons. Ook een geluk was het gratis onbeperkt en snel wifi waardoor we eens flink konden bij lezen en kijken op het internet. Elke dag internetten we via ons mifi apparaatje, maar daar moeten we letten op ons datagebruik omdat we maar 20 Gb hebben. Nu konden we straffeloos data verslinden dat het een lieve lust was. Dat deden we dan ook. En met een drankje en een chippie erbij was het goed uit te houden in de camper. Buiten was het trouwens minder. Dit was de eerste dag sinds we in Australië zijn dat het af en toe regende. Nooit voor lang, maar lekker was anders. Ook de temperatuur bleef achter. Gelukkig zijn de voorspellingen voor de rest van de week weer wat beter.
Koken deden we op het gammele kooktoestel van de camper en ook ’s avonds kwamen we de camper niet uit.
Reacties