We zijn weer thuis

Omdat de vlucht naar Amsterdam een nachtvlucht betrof, gingen al snel na de maaltijd alle lichten uit en probeerden we wat te slapen. Dat lukte Nicky beter dan Ron. Die sliep slechts zo’n twee uur. Aan de ruimte lag het niet. We hadden met z’n tweeën drie stoelen en dus alle ruimte. In plaats van slapen vermaakten we ons met het entertainment systeem. Gedurende de vlucht bekeken we diverse films en documentaires.

Om half zeven landden we op Schiphol maar voordat het toestel aan de slurf stond liep het tegen zevenen. Daarna door de douane en vervolgens wachten op onze tassen. Die hadden we redelijk vlot waardoor we, voordat we op de trein stapten, nog tijd hadden voor een cappuccino.

De treinreis naar Helmond was erg relaxt. Geen overstap en een rustige trein waarin alleen tot aan Amsterdam Arena veel passagiers zaten. Daarna werd het een stuk rustiger.

Minder aangenaam was de wandeling van het station naar huis. Het was een graad of drie en dat zijn we niet meer gewend. We waren dan ook blij dat we om tien voor tien de sleutel van de voordeur om konden draaien en in een relatief warm huis terecht kwamen.

Daarmee kwam dan wel een einde aan onze reis naar Australië. We hebben bijna 6500 kilometer door West Australië gereden en veel gezien en gedaan zoals je hebt kunnen lezen. De camper vonden we niet altijd ideaal want hij was te basic en niet erg briljant ontworpen, maar het landschap, de beesten en de relaxte Aussies maakte alles goed. Nu kunnen we thuis gaan nagenieten van onze ervaringen van de afgelopen maand. We zullen nog heel wat werk hebben aan de vele foto’s en videofragmenten die tot een film moeten worden verwerkt maar dat houdt de gedachte aan onze reis alleen maar levend. De komende dagen zal ons ritme nog flink door de war zijn vanwege de 7 uur tijdsverschil, maar dat komt vanzelf weer goed. We kijken nu al uit naar onze volgende bestemming.