Nog een dagje Karijini en daarna op naar Tom Price

Afgelopen nacht hadden we het voor het eerst fris in ons campertje. Dat kwam omdat we wat hoger zaten en doordat het helder was. Voor vandaag stonden andere bezienswaardigheden van het Karijini NP op het programma. Lekker op tijd reden we van de camping weg.

Na 25 kilometer over een gravelweg kwamen we uit bij de Kalamina Gorge. We konden vrij eenvoudig in de gorge afdalen en kwamen uit bij een felgroen watertje en een watervalletje. Het water zag er erg aanlokkelijk uit om in te gaan zwemmen, maar dat deden we toch maar niet. Met natte kleren de rest van de gorges bekijken leek ons namelijk niet zo’n goed idee. 

Weer zo’n 20 kilometer hobbelen over een gravelweg bracht ons bij Knox Gorge. Deze gorge is veel dieper en afdalen was een categorie 5 wandeling, de zwaarste categorie. We bleven dus maar boven op de rand. Daar had je wel een uitkijkplatform van waar uit je een mooi zicht had op de gorge.

Bij de Joffre Falls bleven we ook op het uitkijkplatform staan. Deze gorge was zo mogelijk nog moeilijker om in af te dalen. We keken vanaf het platform toe hoe anderen de afdaling wel aan gingen maar daar veel moeite mee hadden. De waterval was hier compleet opgedroogd. Dat zagen we zèlfs van boven af en daar hoefden we dus niet voor in de gorge te zijn.

Onze laatste stop in het Karijini NP was bij de Oxer Lookout. Hier heb je een uitzicht over drie gorges. Prachtig zoals de natuur het landschap hier zo ruw heeft vormgegeven. Ook hier waren er uitwijkplatforms voor ons gebouwd en konden we alles mooi bekijken zonder echt moe te worden.

In het park hadden we nog een vroege lunch waarna we zo’n 75 kilometer verder reden naar het mijnbouwplaatsje Tom Price. Dat plaatsje in het midden van nergens zag er wonderwel leuk uit. Het groen was verzorgd, er stonden fatsoenlijke huizen en je had er allerlei verschillende voorzieningen waaronder diverse winkels. Wij dronken er een drankje en aten er onze duurste friet ooit. Toegegeven, het was een flinke bak friet maar 11 dollar, zo’n 7 euro is erg veel geld voor wat friet.

Halverwege de middag zochten we een camping op en kregen daar een mooi schaduwrijk plaatsje toegewezen. Omdat we wat tijd hadden, deed Nicky twee machines was. Er stond een harde maar warme wind en daardoor was de was in no time droog. Op de camping zaten veel vogels waaronder veel grijs/rode kaketoes die alles behalve schuw waren, maar er zat ook een meterslange hagedis die door de vogels werd aangevallen omdat die hagedis de eieren van de vogels opeten. Slangen schijnen er ook te zitten, maar die hebben we gelukkig nog niet gezien.

Omdat het zo hard bleef waaien, besloten we ons diner te koken in de kampkeuken. Op de barbecue waren de worstjes zo gaar en samen met een salade aten we heel behoorlijk.