Naar Fitzroy Crossing en de Geikie Gorge

Er is afgelopen nacht niks gejat maar wel was het een gruwelijke herrie die de aboriginals hadden. Urenlang hoorden we geschreeuw en harde muziek van deze lui. Toch sliepen we daarna prima. Door het anderhalf uur tijdsverschil waren we wel vroeg wakker. Niet erg want dan konden we ook weer eerder op pad. We beginnen te wennen aan de lange afstanden want de 300 kilometer die we deze dag moesten afleggen, is voor ons al een kort ritje.

Nadat we de tank weer vol hadden gegooid was het Nicky’s beurt om eens een keer te rijden. Geen moeilijke klus want het was 1 weg die prima geasfalteerd was. Onderweg viel er niks te beleven. Steeds hetzelfde landschap van spinifex, termietenheuvels en her en der wat bomen en geen enkel dorpje of gehucht.

Na zo’n drie uur rijden waren we op onze bestemming in Fitzroy Crossing. Omdat het zondag is was nagenoeg alles gesloten. Op zich niet erg want we hebben nog voldoende voorraad. We wilden alleen weer eens een lekkere kop koffie drinken maar dat ging dus niet door. In het luxe Fitzroy Crossing River Lodge informeerden we over de kampeermogelijkheden en reden daarna naar de Geikie Gorge. De weg er naartoe was geheel verhard, dus dat was lekker. Minder was dat het inmiddels 41 graden Celsius warm was. Bij elke beweging die we maakten, gutste het zweet van ons lijf en we konden niet bijgetrokken raken. Toch liepen we bij de Geikie Gorge twee korte trails. De omgeving was prachtig met grote, grove rotsblokken en de Fitzroy River die door de gorge loopt. We konden mooie foto’s nemen en zelfs de drone kwam uit de tas.

Toch moesten we het bij twee trials laten want het was te warm. We aten nog een late lunch in de gorge en reden daarna terug naar Fitzroy Crossing. Daar vonden we een prachtig, schaduwrijk plaatsje op de meest luxe camping tot nu toe. Behalve allerlei voorzieningen zoals een groot zwembad, hadden ze ook iets wat we nog weinig hadden gezien deze reis; kangaroe’s. En niet zo weinig ook. Ook zaten er ara’s in de bomen. We raakten er in gesprek met onze buren, een vriendelijk stel Australiërs aan wie we heel wat konden vragen omdat zij van de kant af kwamen waarin wij wilden.

De tweede helft van de middag lagen we af te koelen in het zwembad en sprongen daarna onder de douche. Ook fijn was dat de camping een uitgebreide kampkeuken had zodat we konden koken. Eindelijk konden we na een paar dagen weer warm eten. Hoewel simpel was de spaghetti met saus erg lekker en hoefden we het dure gehakt niet weg te gooien. 

De rest van de avond zaten we buiten bij de camper. Hoewel geen 41 graden meer, was het toch steeds nog erg warm.