Lange rit naar Coral Bay

Vandaag een kort blogstukje omdat de rit zo lang was. Gedurende de hele nacht waaide het flink. Nu de zon niet scheen, was het best fris en voor het eerst lagen we onder het dekbed. Ook best lekker eigenlijk. Na het ochtendritueel was het kwart over acht en waren we klaar voor een tocht van bijna 650 kilometers, één van de langste reisdagen van deze reis.
In Tom Price tankten we ons dorstig campertje nog maar eens vol en gingen op pad. Wederom een redelijk eentonig landschap en een kaarsrechte weg, dus het gaspedaal werd ingedrukt totdat de snelheidsmeter 110 aan gaf waarna de cruisecontrol er op ging.
Na 70 kilometer stopten we twee keer in het dorpje Paraburdoo. Eén keer om een kunstwerk, genaamd “Resilience" te fotograferen en een tweede keer om nog zo’n gigantische ertstruck op de foto te zetten. Na Paraburdoo verdwenen we de leegte in en kwamen pas na bijna 300 kilometer aan bij het roadhouse in Nanutarra. Hier tankten we weer een keer. Niet omdat de tank leeg was, maar voor de zekerheid. Je weet nooit wanneer de volgende pomp op je weg komt. In Nanutarra lunchten we ook.
Na de lunch restte ons nog 250 kilometer naar Coral Bay. Over deze rit kunnen we ook kort zijn; geen bijzonderheden.
Tegen kwart voor vier reden we het minidorpje Coral Bay aan de westkust van Australië binnen. Hier draait alles om het fraaie strand en het azuurblauwe zeewater wat je hier vind. Behalve wat winkels, een enkele kroeg en twee campings en een hotel is er niks. Voor het eerst deze reis maakten we mee dat een camping vol was. Gelukkig was er op de tweede camping nog wel plaats voor ons. We staan hier twee nachten.
Na eerst een drankje gedaan te hebben, liepen we door het dorpje en over het strand. We wilden wachten op de zonsondergang maar die liet langer op zich wachten dan in Broome. Toch hielden we vol en zagen de zon prachtig in de Indische oceaan zakken.
Toen we tegen zevenen terug op de camping waren, moest er nog gekookt worden. Rijst met curry chicken stond op het menu en ondanks dat de rijst niet helemaal gaar was, smaakte het prima.
Vanwege een koele bries vanuit de oceaan zaten we de rest van de avond binnen in ons campertje. Heel gezellig en geriefelijk.  
Locatie: Coral Bay WA 6701, Australië

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Afbeelding
Op deze eerste volle dag in München sliepen we eerst uit. We konden er maar beter voor zorgen dat we uitgeslapen en fit waren voor deze dag waar we ongetwijfeld de nodige kilometers zouden maken. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel, liepen we de stad in. Een tegenvaller was dat deze zondag alle winkels gesloten waren. Nu is er genoeg te zien in München maar met de winkels open is het toch altijd leuker. Gelukkig waren de vele kerstkraampjes op de diverse kerstmarkten wel open. Toch zouden we het vandaag van de kerken, paleizen en musea moeten hebben. Da’s hier geen enkel probleem. Omdat we de stad nu voor het eerst met daglicht zagen, liepen we dezelfde route als gisterenavond en maakten foto’s van dezelfde gebouwen die er nu heel anders uit zagen. Nadat we bij het oude raadhuis wat hadden rondgehangen gingen we een bak koffie drinken bij Starbucks. Had de zon geschenen toen we de koffietent binnengingen, al snel zagen we het buiten sneeuwen. En niet zo’n klein beetje ook. Binnen e
Meer lezen

Zondag in Oslo

Afbeelding
Onze eerste volle dag in de Noorse hoofdstad, dus op tijd uit bed. Meteen na het ontbijt trokken we er op uit. De hemel was, geheel tegen alle weersverwachtingen in, strakblauw. Geen wolkje aan de lucht. Via de centrale winkelstraat, de Karl Johans Gate, liepen we langs het nationale theater en de universiteit naar het koninklijk paleis. Behalve wat op en neer lopende wachten gebeurde er weinig. Wel een mooi gebouw. Door de paleistuin en dwars door een sjieke ambassadewijk liepen we naar één van de grootste toeristische atracties van Oslo; het Vigelandpark. Deze beeldhouwer maakte gedurende zijn leven van 1869 tot aan 1943 honderden beelden. Zonder uitzondering betreffen het naakte mensen. Al die stenen en bronzen nudisten hebben een plaatsje gekregen in een groot park waar jaarlijks meer dan een miljoen mensen naar komen kijken. Wij dus ook. Geruime tijd liepen we langs al die beelden en maakten heel wat foto's. Ook in het park ligt het Oslo museum. Daar zaten we een tijdje lekker
Meer lezen

Pieterpad, etappes 22 en 23

Afbeelding
Omdat de voorspellingen van het weer goed waren en we toch een paar vrije dagen tegoed hadden, besloten we onze tocht richting de Pietersberg voort te zetten. Deze dag liepen we etappe 22, die in 22 kilometers van Venlo naar Swalmen voert. We reden met de auto naar Swalmen dat vlakbij Roermond ligt. We hadden er bijna een uur voor nodig om daar te komen. In Swalmen konden we de auto makkelijk kwijt in een straatje bij het treinstation. Met de trein reden we daarna naar Venlo. Om een uur of elf konden we daar beginnen aan deze etappe die lekker makkelijk bij het station begon. De eerste kilometer liepen we parallel aan de vele sporen die hier liggen. Venlo is dan ook een druk knooppunt voor treinen. Vooral de aansluiting met het spoorwegnetwerk van Duitsland maakt Venlo een belangrijk knooppunt. Nadat we de sporen achter ons hadden gelaten kwamen we door een rijke buitenwijk van Venlo te wonen. Hier stonden ware pareltjes van huizen. Wat het extra leuk maakte om hier te wandele
Meer lezen