De camper is ingeleverd

De laatste nacht in de camper zit er op. We waren al vroeg wakker vanwege een volle blaas. Het ontbijt bestond uit de laatste over gebleven crackers, wat kaas, wat jam en drie lepels yoghurt. Daarna werd het campertje vakkundig ontruimd van onze eigen spullen. De tassen werden nog eens opnieuw ingepakt en Nicky doorzocht de camper grondig op eventuele achter gebleven spullen.

Om kwart voor negen reden we voor de laatste keer deze reis de camping af en begaf Ron zich door de ochtendspits naar de vestiging van Apollo die vlakbij het vliegveld lag. Zonder de Maps.me app hadden we het nooit gevonden. Nu reden we er in één keer naar toe. Bij Apollo werden we vriendelijk ontvangen door Wini die de camper vluchtig nakeek en alles goed bevond. Toen Nicky benoemde dat we de camper niet geheel schoon in ontvangst hadden genomen, kregen we van Wini zonder aarzelen $75 terug. Ook de mankementen die we met de camper hadden haalden we aan en het feit dat die ons een halve dag hadden gekost. Ook hier ging Wini werk van maken en wie weet krijgen we nog wat terug.

Ron had thuis uitgezocht hoe we met een lijnbus naar het centrum van Perth konden geraken en die info klopte precies zodat we voor $9,60 in 40 minuten in Perth bij het door ons geboekte hotel stonden. We waren er zo vroeg dat onze kamer nog niet klaar was. Onze bagage konden we wel achter laten.

Met onze rugzakjes liepen we daarna het centrum van de stad in. Het was heerlijk weer en de zon brandde flink. We gingen eerst een broek shoppen voor Ron. Die was op Rottnest Island uit z’n broek gescheurd. In een winkel van Kathmandu vonden we een prachtig exemplaar. Daarna konden we gaan lunchen. We kwamen weer uit in de grote foodcourt waar we twee dagen eerder ook al hadden geluncht en aten er prima voor weinig geld.

Nu het zo’n mooi weer was, wilden we wat foto’s, die we eerder met een bewolkte lucht hadden genomen, opnieuw maken. Daarom liepen we naar de Elizabeth Quay en namen her en der wat foto’s. Al doende was het zo twee uur en was onze kamer in het hotel klaar.

We kregen een gratis upgrade naar een kamer met een groot kingsize bed. Nadat we op de kamer even wat rust hadden genomen, namen we de gratis CAT-bus terug naar het centrum van de stad. Door Perth rijden de hele dag deze gratis bussen rond. Ideaal.

Nabij een outlet winkelcentrum stapten we uit en keken of er nog wat van onze gading bij zat. We kochten echter niks en gingen in het centum op een gezellig terras een drankje doen. Na dit drankje gingen we dineren bij Jamie Oliver. Die heeft in Perth een restaurant dat Jamie’s Italian heet. We aten er gnocchi met gorgonzola en peer, een heerlijke combinatie. De prijs viel alles mee.

Omdat we foto’s hadden gezien van Perth in het donker en die heel mooi vonden, wilden wij ook nog wat foto’s maken met de stad waar alle lichtjes branden. Opnieuw liepen we naar de Elizabeth Quay. Daarna was het tijd om terug te gaan naar ons hotel. We namen wederom de CAT-bus. Op onze kamer konden we nu de foto’s bekijken op een ruim en lekker zacht bed. Dat wordt weer wennen na bijna vier weken een dun en hard matrasje.