Wellington

Vandaag een hele dag in Wellington. Daarom waren we blij dat de zon lekker stond te schijnen toen we wakker werden. Onze eerste tocht was naar de kabelbaan die ons naar de grote botanische tuin, op een helling boven de stad, bracht. De tuin is gigantisch, prachtig aangelegd en uitstekend onderhouden. Het mooiste was dat de tuin geheel gratis toegankelijk was. Kom daar in Nederland maar eens om. In de botanische tuin waren ook een observatorium en een museum voor de "cable car". Slenterend over de slingerpaadjes ging vooral Nicky zich helemaal te buiten aan het fotograferen van bloemetjes. Daardoor was het al twaalf uur geweest voordat we ons weer met de kabelbaan naar de stad lieten brengen.

Daar brachten we een bezoek aan de Old Saint Pauls church. Dit is met voorsprong de mooiste kerk van de stad en wellicht zelfs van heel Nieuw Zeeland. De kerk is helemaal niet zo groot en door de zware dakspanten heeft het interieur een heel intiem karakter.

Na een lunch in een restaurantje gingen we naar het grootste museum van Wellington, het Te Papa museum. Dit museum met daarin alles over Nieuw Zeeland, haar ontstaan, natuur, mensen en cultuur is gigantisch. Maar liefst zes grote etages waren er te ontdekken. Ook hier was de toegang gratis. In bijna elk land zijn de meeste musea gratis toegankelijk. Waarom kan zoiets in Nederland niet? Het museum is eigenlijk te groot voor een eenmalig bezoek. Het beste kun je hier een paar keer terug komen en bijvoorbeeld steeds een etage ontdekken. Die tijd hadden wij helaas niet en moesten in vier uur tijd een indruk zien te krijgen van alles wat tentoongesteld stond.
's Avonds aten we heel eenvoudig in een foodcourt. Een foodcourt is niet de gezelligste manier van dineren maar wel erg goedkoop. Voor amper €6,00 per persoon hadden we een bord prima eten.

Morgen verlaten we het Noordeiland en gaan we aan boord van de Interislander naar het Zuidereiland. Hopelijk spookt het niet te erg in de Cook Strait en worden we niet zeeziek.