Vandaag weer een vervelende reisdag. Wie ergens wil komen moet een aantal van deze dagen accepteren. Vandaag stond onze vlucht naar de Cook Eilanden op het programma. Het begon allemaal redelijk relaxed. Niet te vroeg uit bed, ontbijtje wat inclusief was, beetje internetten in de lobby en een shuttle naar het vliegveld die netjes op tijd was. Echter bij aankomst op het vliegveld van Auckland bleek dat onze vlucht van oorspronkelijk 13.00 uur was verschoven naar 15.30 uur. Twee en een half uur langer op het vliegveld en, erger, twee en een half uur later op Roratonga op de Cook Eilanden. Flink balen dus. Ter compensatie kregen we maaltijdbonnen en mocht ik naar de Cook Eilanden bellen om door te geven dat we later zouden komen. Daarna was het rondhangen, wat winkeltjes kijken, krantje lezen enz. totdat het om 14.45 uur tijd was om te boarden.
De vlucht naar Rarotonga verliep gladjes. Bijna vier uur duurde de reis maar we hadden een persoonlijk entertainmentsysteem tot onze beschikking zodat we aardig werden bezig gehouden. Aardig was het passeren van de datumgrens. Hadden we in Nieuw Zeeland twaalf uur vooruit gelopen op de tijd in Nederland, nu gingen we zomaar 23 uur in de tijd terug! We vertrokken op de 19e januari 2011 en kwamen op 18 januari 2011 om 20.30 uur aan, elf uur achter op de tijd in Nederland. Over een week, als we weer terug naar Nieuw Zeeland vliegen, halen we de schade weer in.
Het vliegveldje op Rarotonga stelde niks voor evenals de douaneformaliteiten. Een bijzonder appeteitelijke douaniere zette met een big smile een stempel in onze paspoorten en we konden door naar de enige bagageband van het vliegveld. Onze koffers waren natuurlijk weer de laatste die van de band kwamen rollen. Gelukkig speelde er een ukkelelespeler wat liedjes ter vermaak. In de aankomsthal werden we opgewacht door een grote Cookie (hoe noem je een inwoner van de Cook Eilanden eigenlijk? Cookie Monster als het een lelijk iemand is?) die ons een bloemenkrans omhing en ons meenam naar een busje dat al klaar stond. Daar kregen we ieder nog een verfrissingsdoekje en een flesje water. De ontvangst hier midden in de grote oceaan was in ieder geval hartelijk.
In 20 minuten waren we in het door ons geboekte resort. We kregen een pracht van een kamer, tien meter van de zee, toegewezen. In de bar van het resort konden we nog snel wat eten voordat die sloot en restte ons de tassen uit te pakken en wat informatie door te lezen.
Reacties