Aitutaki, dag 2

Onze tweede dag op Aitutaki en helemaal niks op het programma. Dus kwamen we pas uit bed toen het buiten al lang licht was. We hadden de gordijnen de afgelopen nacht niet dicht gedaan en daarom keken we vanuit ons bed uit op het witte zandstrand en de lagune. Helaas weer geen blauwe lucht vandaag.
Het ontbijt is tijdens ons verblijf inclusief en dus genoten we van een uitgebreide maaltijd. Niet een buffet zoals in de meeste hotels, maar een ontbijtkaart waaruit we mochten kiezen wat we wilden. Als rechtgeaarde Nederlanders zorgden we er voor dat we absoluut geen honger meer hadden voordat we van tafel gingen.
Onze eerste activiteit van deze dag was een fietstocht om het eiland heen. Geen echte prestatie want de omtrek van het eiland is slechts 26 kilometer. We waren echter net op weg toen het begon te regenen. Niet zachtjes maar een echte tropische regenbui. Gelukkig hadden we een regenjas en een paraplu bij ons, maar toch moesten we op een gegeven moment een schuilplek zoeken. De bui duurde niet lang en op een gegeven moment kwam zelfs de zon door het wolkendek. Zoals al geschreven, is Aitutaki niet bepaald een mooi eiland, afgezien van de stranden dan. Er zijn geen echte dorpjes, slechts losstaande huizen waarvan er heel wat plat liggen door de orkaan van februari 2010. We zagen wel veel krabben maar die waren zo schuw dat ze zich niet lieten fotograferen. Wat we ook veel zagen waren familiegraven langs de kant van de weg. Op de Cook Eilanden begraven mensen hun familieleden niet op een kerkhof maar gewoon in de tuin. Bij bijna elk huis was wel een graf. Al fietsend beleven we onze passanten maar groeten. Iedereen die we tegen kwamen lachte vriendelijk, zwaaide of wenste ons een goeie morgen. Wat zijn die Cookies toch vriendelijke mensen. Alles is hier ook zo lekker kneuterig. Zo fietsten we voorbij aan het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat was een gewoon woonhuis waar kennelijk de minister woonde. De grootste winkel op het eiland is waarschijnlijk kleiner dan de kleinste winkel in Helmond.
Weer terug op het resort aten we wat en lazen wat krantjes op internet. Het is een wonder dat op zo'n afgelegen eiland internet voorhanden is. Goedkoop is het echter niet maar dat is niks op Aitutaki.
's Middags waren we druk met kayakken in de lagune. Het was helemaal niet druk op het resort en we hadden de lagune voor ons zelf. Na het kayakken hebben we een tijdje gesnorkeld. Het is hier op Aitutaki veel beter snorkelen dan op Rarotonga. Dat komt omdat hier veel meer koraal is. Amper een meter van het strand kom je prachtige kleurrijke vissen tegen. We zagen tijdens het snorkelen een meter grote clamshell, een schelp waarvan de bovenkant een opvallende gelijkenis met het vrouwelijke geslachtsdeel vertoont. Tis maar waar je op let.
We waren net uit het water toen het begon te regenen. Weer niet zachtjes maar gruwelijk hard. Gelukkig heeft onze bungalow een ruime veranda zodat we toch buiten konden zitten. Wel jammer dat het orkaanseizoen hier nu speelt. Hopelijk krijgen we nog wat zon en mooie blauwe luchten te zie voordat we weer verder gaan.
's Avonds aten we in het Black Café. Hoewel het af en toe nog steeds regende, konden we toch buiten eten. Hopelijk is het morgen ietsje beter weer als we de lagune gaan bezoeken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23