's Nachts waren we een paar keer wakker geworden vanwege het slechts weer. het had erg hard gewaaid en af en toe kwam de regen met bakken uit de hemel. Ook 's morgens toen we uit bed stapten regende het nog steeds flink. We baalden nogal omdat we deze dag een cruise door de lagune hadden geboekt en een cruise door een tropische lagune is nu eenmaal leuker met een zonnetje dan met een paraplu. Gelukkig klaarde het in een snel tempo op toen we bij ons resort waren opgepikt door een meisje dat ons naar de boot bracht. Daar hadden we een ietwat vreemde ontvangst. Het meisje van het busje zette ons af zonder iets te zeggen. De twee mannen op de boot waren druk bezig met het vaartuig te prepareren en zeiden ook niks. Zo stonden wij en nog ongeveer 10 anderen bijna een half uur op het strand te wachten voordat bleek dat één van de twee mannen toch kon praten. We waren welkom op de boot en hij vertelde kort wat we deze dag allemaal gingen doen. Daarna was ie weer stil. Heel apart en heel anders dan de andere Cookeilanders die we tot nu toe tegen waren gekomen.
Na een half uurtje varen kwamen we aan bij één van de eilandjes die deel uitmaken van het atol Aitutaki; Motu Akaiami. Hier stonden wat hutjes op het strand en zwommen wat locals in het warme water. Het eilandje fungeerde in de jaren vijftig van de vorige eeuw als tussenstop voor vliegtuigen die vanuit Nieuw Zeeland naar diverse tropische paradijsjes vlogen. Op dit eiland werden de toestellen bijgetankt. Van dit alles was niks meer te zien en wij slenterden wat op het strand. Nu de zon scheen was het zand nagenoeg wit en het water prachtig turkooise.
Na weer een eindje varen gooide de kapitein het anker uit bij een rif en konden we gaan snorkelen bij een rif. Het was er heel mooi en ook hier zagen we weer grote clamshells en talrijke kleurrijke vissen. Toch was snorkelen op het rif bij ons resort zeker zo mooi. Daarvoor hoefden we niet met een boot naar een rif te varen.
Na het snorkelen werden we afgezet op een zandbank in de lagune met de naam "Heaven". Vanuit deze zandbank konden we in een kwartiertje tijd naar One Foot Island waden. Daar werd een BBQ lunch gerserveerd en hadden we nog tijd om te snorkelen of om het eilandje te ronden. Wij deden dat laatste maar moesten wel regelmatig door het water waden omdat de begroeiing tot aan het water reikte. Na nog wat zonnen op het strand voeren we weer terug naar Aitutaki zelf.
Weer terug op het resort en nadat Ron wat boodschappen had gedaan, vermaakten we onzelf op onze veranda. Dineren deden we weer buiten in één van de twee restaurants van het resort. Voor de eerste keer dat wij op de Cook Eilanden zijn, hadden we een zonsondergang met wat kleur. Wel romantisch als je met een lekker pilsje en een cocktail op het terras zit. Niet dat wij zo romantisch zijn aangelegd, maar toch.
Reacties