2011 duurt voor ons 12 uur langer dan een normaal jaar. Twaalf uur eerder dan in Nederland was het voor ons al nieuwjaar, ook al beleefden we dat niet bewust omdat we lekker lagen te pitten in ons gigabed. Pas 's morgens om een uur of acht wensten we elkaar een gelukkig 2011. De feestgangers in het hotel waren ook al vroeg weer wakker. Toen we aan het ontbijt verschenen, zat daar het grootste gedeelte van de gasten al te eten. Zoals het een luxehotel betaamt, was er een uitgebreid buffet. Met volle magen begonnen we daarna aan de reis naar Wellington. De eerste helft hadden we de weg zowat voor ons zelf. Kennelijk lagen de meeste Kiwi's hun roes nog uit te slapen. Pas rond een uur of twaalf werd het wat drukker op de weg.
Toen we door het plaatsje Foxton reden wisten we in eerste instantie niet wat we zagen toen we een levensgrote windmolen zagen staan. Niet zomeer een windmaolen, maar een hele echte Nederlandse windmolen. Daar wilden we het fijne van weten en brachten een bezoekje aan de molen. Binnen waanden we ons terug in Nederland. Men verkocht er alleen maar typische Nederlandse levensmiddelen zoals drop, speculaas, maar ook chocoladeletters en peperkoek etc.. De vrijwilligster vertelde ons dat niet alleen Nederlanders de spullen kochten, maar ook de plaatselijke bevolking.
In een plaatsje waar we doorheen reden deden we boodschappen in een grote supermarkt. Ook op nieuwjaarsdag waren tal van winkels gewoon open. Op een picknickplaats langs de State Highway 1 aten we daarna braaf onze boterhammetjes.
Rond een uur of half drie checkten we in bij ons hotel in het centrum van Wellington. Wederom kregen we een prima kamer. Lang bleven we er echter niet en gingen op pad om de Nieuw Zeelandse hoofdstad te verkennen. Hier was het merendeel van de winkels dicht wat het allemaal wat minder gezellig maakte. Pas in Cuba Street waren wat winkels en cafeetjes open en zaten er ook mensen buiten te genieten van het zonnetje. Via Civic Square kwamen we uit bij de haven waar het weer wat levendiger werd en de cafeetjes en restaurants gewoon open waren. We maakten een grote ronde door het centrum en ontdekten dat alles goed beloopbaar was.
Op tijd gingen we dineren bij een restaurant van Wagamama, kennelijk een keten met restaurants over de hele wereld want ook in Kopenhagen hebben we al eens in een Wagamama gegeten. In ieder geval aten we lekker voor weinig.
Morgen hebben we nog een hele dag voor "Windy Wellington" zoals de stad wel wordt genoemd. Hopelijk valt het mee met die wind.
Reacties