Naar Kaikoura
Toen we deze morgen wakker werden regende het pijpenstelen. Niet bepaald een fijn vooruitzicht voor een reisdag, maar we mochten ook van geluk spreken dat we deze regen niet gisteren hadden tijdens de boottocht en de wandeling. Met de ruitenwissers op volle kracht, vertrokken we om kwart voor negen voor onze rit naar Kaikoura. Kaikoura is bekend om de vele walvissen die daar voor de kust fourageren en ook zwemmen er veel dolfijnen rond. We hadden gelukkig nog geen excursie geboekt want we zagen het niet zo zitten om in de stromende regen op een bootje rond te dobberen.
Ondanks de regen vorderde de rit vlotjes. Ron moest vele honderden bochtjes maken in de bergen maar gelukkig heeft ie daar helemaal geen hekel aan. Tegen twaalven waren we voorbij het plaatsje Blenheim en kwamen we weer langs de kust te rijden. Hier hield het regenen op en verscheen er steeds meer blauw tussen de wolken. Bij Half Moon Bay, een half uurtje voor Kaikoura, stopten we langs de kant van de weg omdat we steeds meer zeeleeuwen op de rotsen in het water zagen liggen. De beesten bleven rustig liggen luieren terwijl wij ze voorzichtig naderden om ze te kunnen fotograferen.
Om half drie reden we Kaikoura binnen. Ron was hier in 1995 ook geweest maar hij kende niks terug van het plaatsje. Was het toen één straatje met wat huisjes en winkeltjes, nu was het een flinke plaats geworden met tal van bars, restaurants, winkels en vooral aanbieders van walvistochten en andere sightseeing-trips. We namen onze intrek in een backpackershostel maar kregen wel een kamertje voor ons tweeën met eigen sanitair.
Het was maar goed dat we vantevoren geen tripje hadden geboekt want, ondanks dat het inmiddels prachtig weer was geworden en de zon haar uiterste best deed om het zo warm mogelijk te laten zijn, waren alle excursies gecanceld vanwege een te ruige zee. Wij vermaakten ons wel in het plaatsje met wat rondneuzen in de vele winkeltjes en met hangen op een terrasje. We deden deze middag ook nog boodschappen voor het avondeten. Ondanks dat er in de Nieuw Zeelandse supermarkten vanalles te koop is, missen we toch ook enkele zaken die het bereiden van een dineetje wat gemakkelijker maken. Zo kennen ze helemaal geen zakjes met gemengde groenten zodat je van diverse groentensoorten één stuk moet kopen. Ook de potten en zakjes voor een eenvoudig prutje zijn hier minder gangbaar. Vlees is er echter volop en ook aanmerkelijk goedkoper dan bij ons. Hoe dan ook, we aten 's avonds lekker en zaten nog geruime tijd op de veranda.
Ondanks de regen vorderde de rit vlotjes. Ron moest vele honderden bochtjes maken in de bergen maar gelukkig heeft ie daar helemaal geen hekel aan. Tegen twaalven waren we voorbij het plaatsje Blenheim en kwamen we weer langs de kust te rijden. Hier hield het regenen op en verscheen er steeds meer blauw tussen de wolken. Bij Half Moon Bay, een half uurtje voor Kaikoura, stopten we langs de kant van de weg omdat we steeds meer zeeleeuwen op de rotsen in het water zagen liggen. De beesten bleven rustig liggen luieren terwijl wij ze voorzichtig naderden om ze te kunnen fotograferen.
Om half drie reden we Kaikoura binnen. Ron was hier in 1995 ook geweest maar hij kende niks terug van het plaatsje. Was het toen één straatje met wat huisjes en winkeltjes, nu was het een flinke plaats geworden met tal van bars, restaurants, winkels en vooral aanbieders van walvistochten en andere sightseeing-trips. We namen onze intrek in een backpackershostel maar kregen wel een kamertje voor ons tweeën met eigen sanitair.
Het was maar goed dat we vantevoren geen tripje hadden geboekt want, ondanks dat het inmiddels prachtig weer was geworden en de zon haar uiterste best deed om het zo warm mogelijk te laten zijn, waren alle excursies gecanceld vanwege een te ruige zee. Wij vermaakten ons wel in het plaatsje met wat rondneuzen in de vele winkeltjes en met hangen op een terrasje. We deden deze middag ook nog boodschappen voor het avondeten. Ondanks dat er in de Nieuw Zeelandse supermarkten vanalles te koop is, missen we toch ook enkele zaken die het bereiden van een dineetje wat gemakkelijker maken. Zo kennen ze helemaal geen zakjes met gemengde groenten zodat je van diverse groentensoorten één stuk moet kopen. Ook de potten en zakjes voor een eenvoudig prutje zijn hier minder gangbaar. Vlees is er echter volop en ook aanmerkelijk goedkoper dan bij ons. Hoe dan ook, we aten 's avonds lekker en zaten nog geruime tijd op de veranda.
Reacties