Voor even weer naar huis

Al om iets over zessen waren we wakker. Toen we naar buiten keken zagen we dat we al in San Juan op Puerto Rico lagen aangemeerd, de plaats waar we een week eerder onze cruise waren begonnen. Er kwam nu toch echt een einde aan onze cruise. Onze koffers waren we al kwijt. Die hadden we de avond er voor op de gang moeten zetten. Wij hoefden alleen nog maar te gaan ontbijten voordat het ontschepen begon. Het was druk in het restaurant. Alle 2500 passagiers wilden nog een ontbijt naar binnen werken voordat ze vertrokken.

Na het ontbijt was het tijd voor de ontscheping. Dat stelde net zo weinig voor als het inchecken een week eerder. Voordat we het wisten stonden we in de passagiersterminal waar we herenigd werden met onze koffers. Omdat we vervoer naar het vliegveld hadden geregeld konden we onze koffers meteen weer in een gereedstaande truck gooien en zelf stapten we in een bus. Binnen een half uur stonden we op het vliegveld in San Juan waar we incheckten en door de strenge Amerikaanse controles gingen. Daarna was het wachten op onze vlucht die pas om 12.40 uur vertrok. Dat betekende nog enkele uren wachten op het ongezellige vliegveld.

Onze vlucht naar Philadelphia vertrok op tijd. We zaten helemaal achteraan in het toestel, vlakbij vier stewardessen die het heel erg gezellig met elkaar hadden. Wij hadden het wat minder gezellig. American Airlines is een budgetmaatschappij en de stoelen hadden dan ook geen personal entertainmentsysteem. Dat werd dus de blaadjes lezen die aan boord waren. Die waren echter niet interessant en daar waren we snel klaar mee. Qua verzorging was het slecht geregeld. Gedurende de vier uur durende vlucht kregen we slechts twee glaasjes water. Geen eten. Dit terwijl de stewardessen naast ons waren gaan zitten en een overvloedige maaltijd van de businessclass naar binnen werkten. Alleen de geur van eten al maakte ons hongerig.

Toen we eindelijk landden dachten wij dat we onze bagage moesten ophalen en weer moesten inchecken zoals dat tijdens de heenreis ook moest. Dat bleek echter niet het geval. Onze koffers waren doorgelabeld naar Amsterdam maar dat was men in San Juan vergeten ons te vertellen. 

Op zich geen probleem maar nu moesten we weer door de veiligheidscontrole van de TSA, de Transportation Security Administration. Normaal gesproken zijn deze mensen al niet erg vriendelijk maar hier in Philadelphia waren ze ronduit onbeschoft. Maar goed, we konden eindelijk wat eten gaan kopen om onze honger te stillen. Na het eten was het wachten op onze vlucht naar Amsterdam. Ook die vertrok netjes op tijd en tijdens deze vlucht kregen we gelukkig wel wat te eten. Na het diner probeerden we wat te slapen maar dat ging maar moeizaam. We waren dan ook allebei behoorlijk slaperig toen we om iets over achten in de morgen landden op Schiphol. Dat was wel op de meest veraf gelegen landingsbaan zodat het toestel 20 minuten moest taxiën voordat we aan de gate stonden. Onze koffers waren gelukkig meegekomen al moesten we er wel een lange tijd op wachten, maar dat is altijd op Schiphol.

Met de trein ging het daarna op huis aan. Deze rit verliep probleemloos en tegen twaalven draaiden we de sleutel in het slot van ons huis en zit het eerste deel van onze sabbatical erop. We zijn een paar dagen thuis waarna we vertrekken naar Ierland.