Londonderry

Voor vandaag stond Londonderry op het programma. Geen kilometers maken met de auto maar alles te voet. Dat kan in Londonderry goed want het centrum is compact. We hadden er aanvankelijk een beetje een hard hoofd in omdat de stad gisterenavond geen beste indruk op ons had gegeven met al die gebouwen met rolluiken en de verlaten straten. Echter, toen we na het ontbijt de stad inliepen, had die een totaal ander aanzicht. Nu waren alle winkels open en was het druk in de straten in het centrum.

In de door ons geboekte reis zat een voucher voor een stadswandeling met een gids. We hadden besloten eerst die tour te doen zodat we meteen wisten waar we de rest van de dag ons mee konden vermaken. De tour is een door het Iers verkeersbureau bekroonde wandeling en dat was te merken. We waren met ongeveer 30 mensen. Onze gids bleek een echte Ier, zo eentje zoals je je een Ier ook voorstelt; grove gelaatstrekken, rooie neus van alle Guinness, ruige baard en grappig accent. De beste man kon prachtig vertellen over de geschiedenis van de stad. Van de belegering in de 17e eeuw tot en met de zogenaamde Troubles in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw.

Het centrum van Londonderry is geheel ommuurd en je kan over die muren lopen. Dat deden we dan ook met de hele club. Zo kwamen we langs de mooie kathedraal en vanaf de muren zagen we een protestantse wijk waarvan de bewoners het nog steeds moeilijk hebben met de vrede die er nu heerst tussen de protestanten en de katholieken. Muurschilderingen duidden daarop. Deze loyalisten hadden zelfs de trottoirbanden in de kleuren van de Britse vlag geschilderd. Om deze wijk, die slechts één ingang heeft, staan nog steeds metershoge hekken. Aan de andere kant van het centrum hadden we vanaf de verdelingsmuren een mooi zicht op de katholieke wijk, Bogside. In deze wijk was het zo’n veertig jaar geleden iedere dag raak en ontploften er bijna dagelijks bommen die door de IRA waren gelegd. Nu zag het er allemaal rustig uit hoewel grote muurschilderingen nog wel duidden op het roerige verleden van de stad. We leerden veel over de geschiedenis van de stad. De gids kon er met de nodige humor over vertellen dus na de tour waren we helemaal ingewijd en gingen we zelf op stap.

Eerst liepen we de route van de wandeling over de muren nog een keer om in alle rust foto’s te kunnen maken. Dat gaat met een club van meer dan dertig mensen toch wat lastig, vandaar. Daarna was het tijd voor een lunchbreak. We zagen dat er hard wordt gewerkt om van Londonderry een aantrekkelijke stad te maken wat volgens ons ook makkelijk moet lukken. Veel panden werden opgeknapt en binnen de stadsmuren zagen we hoegenaamd geen vervallen panden meer. Ook vonden we veel moderne winkels in de stad. ’s Middags liepen we de katholieke wijk Bogside in om de grote muurschilderingen wat beter te kunnen bekijken. Hier wappert overal de Ierse vlag en noemen ze de stad Derry in plaats van Londonderry. Die laatste naam is te Brits voor de katholieken die liever bij Ierland zouden horen. Bogside is nog steeds een echte volkswijk maar we konden er rustig rondlopen. Nergens was meer politie of leger te bekennen en de mensen die er op straat liepen deden hun eigen ding. Wij ook. Dat was veel foto’s maken van die zogenaamde “murals”.

Weer terug in de stad bezochten we de Guildhall. Dat is een neogotisch gebouw met prachtige gebrandschilderde ramen. De toegang was gratis en we waren er geruime tijd te vinden. Daarna was het tijd voor een drankje. We vonden in een modern winkelcentrum een Starbucks en even later zaten we allebei aan een lekkere koele frapuccino.

Tegen vieren hadden we de stad wel een beetje gezien. Zo groot is die namelijk ook weer niet. We gingen terug naar het hotel zodat de foto’s vast op de computer gezet konden worden. Voor het diner hadden we een tafeltje gereserveerd in het restaurant van het hotel. Dat was een maaltijd voor twee personen met een fles wijn erbij. Aangezien Nicky geen wijn drinkt, was het hard doorwerken voor Ron. Die had een hele gezellige avond. Nicky trouwens ook hoor! Morgen gaan we naar Belfast via de beroemde Causeway Coast.