Van Ierland naar Wales

Erg vroeg op deze dag om op tijd bij de ferry naar Wales te kunnen zijn. Al om half zes ging de wekker. Het ontbijt was simpel want op dit vroege tijdstip was er nog geen kok in de keuken die eieren kon gaan staan bakken. Een paar stukken toast met kaas en jam was alles wat we konden eten. Onze auto stond al netjes voor de deur klaar toen we bij de receptie uitcheckten. Om bij Dublin Port te komen moesten we zo’n vijf kilometer door de stad rijden. Vanwege onze eerdere ervaringen met het verkeer in het centrum van Dublin waren we maar op tijd vertrokken, maar het viel deze morgen allemaal reuze mee. In minder dan een kwartiertje waren we bij de haven. Daarmee waren we mooi op tijd voor onze ferry. Al wachtend op het moment dat we de boot op konden rijden kwam Ron er achter dat hij zijn jas bij de receptie in het hotel had laten liggen. In die jas zat ook zijn cameraatje. Er was echter geen tijd meer om terug te rijden om die jas op te halen. Toen we aan boord waren belden we meteen met het hotel. Daar werd bevestigd dat de jas daar nog lag. Ron regelde meteen dat de jas naar huis zou worden opgestuurd. Enig nadeel was dat de camera nu niet meer gebruikt kon worden. Geen nood echter want de iPhone is ook een prima camera. Daar zou Ron het de resterende tijd van deze reis wel mee kunnen doen. 

De tocht naar Holyhead in Wales duurde drie en een half uur en verliep ontspannen. Op dit schip konden we bijna niet buiten staan kijken, dus bleven we binnen en zaten in een paar makkelijke stoeltjes wat te lezen en een spelletje te doen.

Om tien voor twaalf reden we in Holyhead in Wales van de boot af. De eerste kilometers op de snelweg daarna waren druk omdat er toch heel wat auto’s op zo’n boot gaan en die allemaal dezelfde kant op moesten. We stonden zelfs een kwartier in een file toen de snelweg over een brug liep die maar één rijstrook had. Erg dom gemaakt van die Britten. Het weer onderweg was belabberd. We hadden zelfs wat regen onderweg en we vreesden alweer snertweer in Llandudno, net zoals op de heenweg. Echter, toen we tegen enen in Llandudno aan kwamen scheen daar de zon volop. Bovendien was het erg druk in het stadje. Dat kwam natuurlijk doordat het tweede pinksterdag was, maar wij hadden gedacht dat ze die dag in Wales niet zouden vieren. Wel dus.

We moesten even zoeken naar een parkeerplaatsje voor de Peugeot maar toen die eenmaal stond konden we meteen inchecken. Onze kamer stelde niet zo heel veel voor. Het leek meer op een diepe kast dan op een kamer. Gelukkig hoefden we hier maar één nacht te slapen. Wij dropten onze tassen en gingen meteen het stadje in. Het was heerlijk toeven op de boulevard waar we onze lunch aten voordat we de pier op liepen. Twee en een halve week geleden waren we de enigen op de pier. Nu was het er een ware kermis. Letterlijk. Er stonden kermisattracties en er was zelfs een poppenkast. Dat die dingen nog bestaan!

Na een wandeling over de pier liepen we een prettig park in waar het ook al zo druk was. Niet gek eigenlijk. Iedereen was vrij en het was prachtig weer. Ook in het stadje was het druk. We slenterden wat langs de vele winkels en dronken bij Starbucks een cappuccino. Al met al was het in Llandudno op deze zonnige middag best uit te houden.

Op onze kamer deden we ’s middags nog een dutje om het tekort aan slaap wat in te halen. ’s Avonds aten we in het hotel omdat het diner in onze reispakket zat. Om het eten te laten zakken liepen we daarna de boulevard nog een keer op en neer. Toch een afstand van zo’n vier kilometer.

Morgen moeten we heel Engeland weer door op weg naar Harwich. Om niet de hele dag in de auto te hoeven zitten gaan we een bezoekje brengen aan Cambridge.