Lange rit naar Húsavík
Na een heerlijke nacht in onze suite, begonnen we de dag met een ontbijt in het hotel. Daardoor aten we eens wat anders dan een boterham met jam en kaas. We waren niet veel later dan anders op pad. Dat kwam door de lange afstand die we deze dag moesten afleggen. Van Laugarbakki naar Húsavík zonder omwegen is al snel zo’n 300 kilometer. En die omwegen kwamen zeker.
De eerste omweg was die naar de Kalugljúfur waterval. In ons boekje hadden we gelezen dat deze waterval erg weinig bezocht werd omdat hij wat verstopt ligt. Nou, dat viel wat tegen. Bij aankomst stonden er al drie auto’s op het parkeerplaatsje en terwijl wij er waren arriveerden nog minstens vijf auto’s. Tot zover de verstopt liggende waterval. Toch snapten we dat wel want het was weliswaar geen grote waterval, hij was wel erg mooi. Kijk maar eens op de foto bij dit stukje.
Na deze omweg namen we de ringweg nummer 1 verder naar het oosten. De lucht was in het begin zwaar bewolkt, maar gaandeweg de rit werd het steeds lichter en op een gegeven moment kwam de zon zelfs door de wolken. Dan ziet zo’n landschap er toch heel anders uit dan met laag hangende bewolking. We genoten tijdens de rit volop van wat we allemaal zagen. Geregeld werd de auto aan de kant gezet om te kijken en om foto’s te maken.
In het gehucht Varmahlið tankten we maar weer een keer en trakteerden we onszelf op een cappuccino. Daarna maakten we weer een omweg. Deze keer naar het openluchtmuseum in Glaumbær. Daar staan plaggenhutten bij een leuk kerkje. Entree voor het museum was een heftige 13 euro per persoon. De plaggenhutten en het kerkje waren echter ook vanaf de straat te bekijken. Als een stelletje echte gierigaards namen wij vanaf de straat onze foto’s en lieten de binnenkant van die hutjes over aan betalende gasten.
Het landschap werd, naarmate we meer richting Akureyri reden, steeds mooier. Bij Engimyri werd het zelfs zo mooi dat we wel moesten stoppen. Het boerderijtje op de groene weide voor de zeer grillig gevormde bergtoppen was werkelijk prachtig. Kijk maar eens op de foto. We besloten er meteen maar te lunchen.
Rond een uur of twee reden we de tweede stad van het land binnen, Akureyri. Met een ruime 18.000 inwoners een metropool in dit land. We deden er eerst inkopen bij de Bonús zodat we de komende dagen weer wat te eten hadden. Daarna reden we naar het centrum van de stad en parkeerden ons jeepje achter de beroemde kerk in de stad. We slenterden daarna wat rond door dat centrum dat toch wel wat kleiner was dan we hadden gedacht. Wel stonden er een aantal leuke, kleurrijke pandjes. Bij een bakker kochten we ieder een cappuccino en een gigantisch groot chocoladebroodje. Het ding was zo groot dat we er met z’n tweeën van konden eten. Iets buiten het centrum vonden we een hele mooie botanische tuin. We hadden er geen idee van dat zover noordelijk nog zoveel kleurrijke bloemen en planten konden groeien. Ook was er leuk koffietentje met terras. Wij moesten echter door voor weer een andere omweg.
Dat was weer een waterval. Hoewel je in IJsland moet opletten dat je niet “watervalmoe" wordt, hoefde je bij dit exemplaar daar niet bang voor te zijn. Goðafoss, waterval van de goden, is een spectaculaire waterval die 12 m naar beneden stort langs een halfronde rotswand, met paden naar uitkijkpunten. De zon stond precies boven de waterval waardoor het water extra sprankelde. De kracht van het water was zo groot dat we er op diverse uitkijkplatformen nog nat van werden. We waren hier zeker anderhalf uur te vinden en onze camera’s maakten overuren.
Het was al vijf uur geweest toe we nog naar Húsavík moesten rijden. Daar lag ons huisje voor de komende drie nachten. Pas om kwart voor zes kwamen we in Húsavík aan. Daar werden we welkom geheten door een alleraardigste jongedame die ons ons huisje wees. Het is klein, maar knus en alles zit er op en aan. Het mooiste is echter het uitzicht over het fjord en de bergen aan de overkant. Op de foto hieronder zie je ons uitzicht. Niet slecht hè?
Morgen gaan we het wat rustiger aan doen. We zijn al zes dagen als een malle aan het racen om maar zoveel als mogelijk uit onze reis te halen, maar we zijn wel toe aan een wat rustiger tempo. Misschien gaan we morgen walvissen spotten en anders bedenken we wat anders. Dat lees je morgen wel.
De eerste omweg was die naar de Kalugljúfur waterval. In ons boekje hadden we gelezen dat deze waterval erg weinig bezocht werd omdat hij wat verstopt ligt. Nou, dat viel wat tegen. Bij aankomst stonden er al drie auto’s op het parkeerplaatsje en terwijl wij er waren arriveerden nog minstens vijf auto’s. Tot zover de verstopt liggende waterval. Toch snapten we dat wel want het was weliswaar geen grote waterval, hij was wel erg mooi. Kijk maar eens op de foto bij dit stukje.
Na deze omweg namen we de ringweg nummer 1 verder naar het oosten. De lucht was in het begin zwaar bewolkt, maar gaandeweg de rit werd het steeds lichter en op een gegeven moment kwam de zon zelfs door de wolken. Dan ziet zo’n landschap er toch heel anders uit dan met laag hangende bewolking. We genoten tijdens de rit volop van wat we allemaal zagen. Geregeld werd de auto aan de kant gezet om te kijken en om foto’s te maken.
In het gehucht Varmahlið tankten we maar weer een keer en trakteerden we onszelf op een cappuccino. Daarna maakten we weer een omweg. Deze keer naar het openluchtmuseum in Glaumbær. Daar staan plaggenhutten bij een leuk kerkje. Entree voor het museum was een heftige 13 euro per persoon. De plaggenhutten en het kerkje waren echter ook vanaf de straat te bekijken. Als een stelletje echte gierigaards namen wij vanaf de straat onze foto’s en lieten de binnenkant van die hutjes over aan betalende gasten.
Het landschap werd, naarmate we meer richting Akureyri reden, steeds mooier. Bij Engimyri werd het zelfs zo mooi dat we wel moesten stoppen. Het boerderijtje op de groene weide voor de zeer grillig gevormde bergtoppen was werkelijk prachtig. Kijk maar eens op de foto. We besloten er meteen maar te lunchen.
Rond een uur of twee reden we de tweede stad van het land binnen, Akureyri. Met een ruime 18.000 inwoners een metropool in dit land. We deden er eerst inkopen bij de Bonús zodat we de komende dagen weer wat te eten hadden. Daarna reden we naar het centrum van de stad en parkeerden ons jeepje achter de beroemde kerk in de stad. We slenterden daarna wat rond door dat centrum dat toch wel wat kleiner was dan we hadden gedacht. Wel stonden er een aantal leuke, kleurrijke pandjes. Bij een bakker kochten we ieder een cappuccino en een gigantisch groot chocoladebroodje. Het ding was zo groot dat we er met z’n tweeën van konden eten. Iets buiten het centrum vonden we een hele mooie botanische tuin. We hadden er geen idee van dat zover noordelijk nog zoveel kleurrijke bloemen en planten konden groeien. Ook was er leuk koffietentje met terras. Wij moesten echter door voor weer een andere omweg.
Dat was weer een waterval. Hoewel je in IJsland moet opletten dat je niet “watervalmoe" wordt, hoefde je bij dit exemplaar daar niet bang voor te zijn. Goðafoss, waterval van de goden, is een spectaculaire waterval die 12 m naar beneden stort langs een halfronde rotswand, met paden naar uitkijkpunten. De zon stond precies boven de waterval waardoor het water extra sprankelde. De kracht van het water was zo groot dat we er op diverse uitkijkplatformen nog nat van werden. We waren hier zeker anderhalf uur te vinden en onze camera’s maakten overuren.
Het was al vijf uur geweest toe we nog naar Húsavík moesten rijden. Daar lag ons huisje voor de komende drie nachten. Pas om kwart voor zes kwamen we in Húsavík aan. Daar werden we welkom geheten door een alleraardigste jongedame die ons ons huisje wees. Het is klein, maar knus en alles zit er op en aan. Het mooiste is echter het uitzicht over het fjord en de bergen aan de overkant. Op de foto hieronder zie je ons uitzicht. Niet slecht hè?
Morgen gaan we het wat rustiger aan doen. We zijn al zes dagen als een malle aan het racen om maar zoveel als mogelijk uit onze reis te halen, maar we zijn wel toe aan een wat rustiger tempo. Misschien gaan we morgen walvissen spotten en anders bedenken we wat anders. Dat lees je morgen wel.
Reacties