Vandaag lekker uit kunnen slapen omdat we pas rond een uur of twaalf in Paihia hoefden te zijn voor een boottocht op zoek naar dolfijnen. Vandaar dat we pas rond een uur of negen uit onze lappenmand kwamen. In de keuken van onze lodge ontbeten we voordat we rond kwart voor elf de tocht naar Paihia begonnen. Dat waren 81 kilometers enkele reis. De excursie kon daarom maar beter een hele leuke zijn, want 162 kilometer voor één of twee dolfijnen is niet dol fijn. Onderweg hadden we wat lichte regen maar tegen de tijd dat we in Paihia aankwamen, was het gelukkig weer droog.
Nadat we bij een bakker onze lunch hadden gekocht, liepen we naar de pier waar ons bootje net kwam aanvaren. We waren wel wat teleurgesteld over het formaat van het vaartuigje. Er gingen 27 mensen met de excursie mee en de boot was eigenlijk te klein om iedereen genoeg vrije ruimte te geven om de dolfijnen te kunnen zien, als we ze zouden vinden. Ook hingen er plastic schermen aan de zijkant die het zicht naar buiten toe ernstig belemmerden.
Twee dames aan boord waren onze gidsen, eentje bestuurde boot, de andere hield zich bezig met het spotten naar de dolfijnen. Gelukkig duurde het niet al te lang voordat we een redelijk groot aantal dolfijnen in het water zagen. Nu bleek de boot inderdaad te klein voor het aantal passagiers. Het was dringen geblazen om een goed plekje te vinden zodat je eventueel ook nog wat van die beesten op de foto kon krijgen. Gelukkig werden de irritante plastic schermen wel opgerold zodat we in ieder geval een wat beter zicht naar buiten kregen. De dolfijnen lieten zich heel onvoorspelbaar zien zodat we steeds te laat waren met ons cameraatje om ze te vereeuwigen. We hebben met z'n tweeën tientallen foto's gemaakt, het meest van water waar even daarvoor een dolfijn te zien was geweest. Gelukkig waren we ook een paar keer op tijd.
Behalve dolfijnen zagen we ook wat pinguins en kleine haaien. De tocht duurde een kleine vier uur waarna we weer werden gedropt in Paihia. Daar kregen we ieder NZ$30 dollar terug omdat we geen kans hadden gehad om met de dolfijnen te zwemmen, wat wel de bedoeling was geweest. De dolfijnen die wij hadden gezien waren moeders met jongen en daar mocht niet tussen gezwommen worden.
Na een tankbeurt deden we inkopen in een supermarkt zodat we de komende dagen voorzien waren van een redelijk geprijsd diner. Terug in de lodge, kookten we ons potje en lagen we al vroeg weer in bed. Het is vermoedelijk de zeelucht die ons zo slaperig maakt.
Reacties
Ik heb nog geen tijd gehad om al de verhalen te lezen maar ik wil jullie in ieder geval alvast hele gezellige Kerstdagen en een voorspoedig nieuw jaar toewensen
Geniet ervan en ik volg jullie nauwlettend.
Groetjes uit een nog steeds wit Heeze waar vannacht weer verse sneeuw is bijgevallen. Een witte Kerst dus. Ria en de rest