En weer op weg naar een volgende bestemming. Dit keer naar het tropische eiland Langkawi. Meestal betekenen verplaatsingen vroeg uit bed. Zo ook deze dag. Al om half acht bracht een taxi ons naar de ferry terminal. Daar lag een snelle ferry aangemeerd die ons in iets meer dan drie uur naar Langkawi zou varen. Eenmaal aan boord konden we ervaren hoe de temperaturen momenteel in Nederland moeten zijn. De airco stond op standje 100 en het was er ijskoud. Wat is dat toch met die airco's? Of ze doen het niet of staan op maximaal. Ergens halverwege zou zowel de temperatuur als de financieën ten goede komen. We zaten dus in de bor met een jas en petje op. Was het weer nog zalig toen we uit Penang vertrokken, onderweg werd het steeds slechter totdat op een gegeven moment de hel los brak en het keihard begon te regenen. Gelukkig was het weer droog toen we landden op Langkawi en scheen er zelfs een zonnetje. Hoe snel kan het gaan?
Het plaatsje waar we aankwamen, Kuah was erg levendig, maar hier bleven we niet lang. We namen een taxi naar ons kleine resort aan de zuidwestkust van het eiland. Het Sunset Beach Resort bleek een alleraardigst kleinschalig resort te zijn en we kregen een prachtige ruime kamer voor de komende vier nachten. Alles was er aanwezig en nog eens brandschoon ook. We konden zelfs profiteren van het bereik van de Wifi waarmee we dus internet op onze kamer hebben, ook al zou dat officieel niet zo zijn.
Lang bleven we niet op onze kamer want er moest weer ontdekt worden waar we waren aanbelandt. We zitten in ieder geval pal aan zee en naast ons resort is restaurant/café Oasis, een hele leuke tent met lekker eten en goedkoop bier. Ron z'n humeur werd met de minuut beter. De zee zag er appetijtelijk uit, maar helaas betrok de hemel steeds meer en even laten vielen er wat druppels uit. Dat heb je met een vakantiebestemming waar het regenseizoen is. We lieten ons echter niet kisten en gingen verder met onze ontdekkingstocht. Bleek dat er in de buurt genoeg te doen en te halen is voor de komende drie dagen.
Natuurlijk moest er ook gezwommen worden. In Nederland ondenkbaar, maar hier op Langkawi goed mogelijk; zwemmen terwijl het regent. Het water was zalig warm. Ons onderwatercameraatje deed het prima. De foto's zullen we jullie hier onthouden.
Tegen zonsondergang liepen we het strand weer op, maar bewolking verhinderde een "picture postcard sunset". Morgen weer een kans. We streken weer neer bij Oasis voor een heerlijk diner op het strand, kaarslicht op tafel en blote voeten in het zand. Pilsje voor Ron en alcoholvrije coctail voor Nicky. Hoe goed kan een mens het hebben?
Reacties