Naar de Coromandel
Eerste kerstdag. Na het ontbijt en het hartelijke afscheid van onze gastvrouw Siggy, begonnen we aan het langste traject van onze reis door Nieuw Zeeland. We hadden vanwege kerst niet veel verkeer op de weg verwacht, maar daarin hadden we ons vergist. Kiwi's gaan met kerst massaal de weg op. Het was er Nederlands druk. Vandaag moesten we helemaal van Mangonui naar Opoutere op het schiereiland Coromandel, een afstand van een kleine 500 kilometer. Ondanks de drukte op de weg schoot de reis goed op. Tegen twaalven waren we in de buurt van Auckland. Daar moesten we voor een stukje snelweg tol betalen. Hier had men geen tolpoortjes, zoals overal elders, maar moest je van tevoren zelf de tol voldoen bij een betaalstation. De automaat hier werkte zo onduidelijk dat veel mensen moeite hadden met betalen en daarmee ging alle tijdwinst van de tolweg verloren.
Nadat we hadden getankt, smeerden en aten we maar meteen onze boterhammetjes op de grote parkeerplaats bij wijze van lunch. De rit naar Opoutere werd na het plaatsje Kopu erg bochtig en bergachtig, maar daardoor wel erg mooi.
Tegen half vier kwamen we in Opoutere aan. Zoals we hadden verwacht was hier geen ene reet te doen. Er stonden een handvol huizen bij elkaar en er waren geen winkeltjes. Een eind buiten het dorpje vonden we ons onderkomen voor de komende twee nachten, de jeugdherberg alhier. Ons kleine kamertje was wel wat anders dan ons riante onderkomen van de afgelopen drie nachten. we hadden hier niet eens eigen sanitair. Wel waren in de jeugdherberg allerlei voorzieningen en lag ons kamertje aan een mooie tuin met een heuse trampoline erin. Die moesten we natuurlijk meteen uit proberen.
Aan het eind van de middag liepen we naar het strand en zaten daar een tijd te kijken naar wat surfers die hun best deden een mooie golf te pakken. Terug in de jeugdherberg kookten we ons kerstmaal in de keuken. Het leek alsof er alleen maar Nederlanders hier waren. Wel gezellig dat gezamenlijk koken. Ons maaltje van risotto met erwten en een prutje van stoofvlees met champignons was niet eens zo'n onaardig kerstdiner.
Morgen gaan we met een boot de zee op en daarna gaan we zelf op onderzoek uit op de Coromandel. Hopelijk is het dan net zo'n lekker weer als vandaag.
Nadat we hadden getankt, smeerden en aten we maar meteen onze boterhammetjes op de grote parkeerplaats bij wijze van lunch. De rit naar Opoutere werd na het plaatsje Kopu erg bochtig en bergachtig, maar daardoor wel erg mooi.
Tegen half vier kwamen we in Opoutere aan. Zoals we hadden verwacht was hier geen ene reet te doen. Er stonden een handvol huizen bij elkaar en er waren geen winkeltjes. Een eind buiten het dorpje vonden we ons onderkomen voor de komende twee nachten, de jeugdherberg alhier. Ons kleine kamertje was wel wat anders dan ons riante onderkomen van de afgelopen drie nachten. we hadden hier niet eens eigen sanitair. Wel waren in de jeugdherberg allerlei voorzieningen en lag ons kamertje aan een mooie tuin met een heuse trampoline erin. Die moesten we natuurlijk meteen uit proberen.
Aan het eind van de middag liepen we naar het strand en zaten daar een tijd te kijken naar wat surfers die hun best deden een mooie golf te pakken. Terug in de jeugdherberg kookten we ons kerstmaal in de keuken. Het leek alsof er alleen maar Nederlanders hier waren. Wel gezellig dat gezamenlijk koken. Ons maaltje van risotto met erwten en een prutje van stoofvlees met champignons was niet eens zo'n onaardig kerstdiner.
Morgen gaan we met een boot de zee op en daarna gaan we zelf op onderzoek uit op de Coromandel. Hopelijk is het dan net zo'n lekker weer als vandaag.
Reacties