Elfstedenpad, etappe 05
Wat waren we blij toen we blauwe lucht zagen toen we deze morgen uit het raam keken. Gelukkig was het weer opgeknapt en was het droog. Er was zelfs blauwe lucht te zien. Onze natte kleren van gisteren waren wat klam maar we konden ze voor vandaag aan, vonden we. Echt fris rook het allemaal echter niet.
Voordat we konden gaan ontbijten moesten we onze kamer/washok nog opruimen en alles in onze rugzakken proppen. Het ontbijt was prima en nadat we waren uitgecheckt, konden we aan etappe 5 gaan beginnen. Dat was een korte omdat we een deel daarvan gisteren al hadden gedaan. Er restte ons slechts 15 kilometer naar Stavoren.
Het eerste deel van de route liep door het Rijsterbosk een prachtig loofbomenbos. Daar vonden we ook de “steenkist”, de enige gevonden Friese hunebed, die echter van z’n grootste stenen was beroofd door een onwetende boer die die stenen wel kon gebruiken. Ook liepen we er voorbij aan een klein tempeltje.
Nadat we het bos achter ons hadden gelaten kwamen we aan bij de IJsselmeer-kust. Kennelijk was het prima weer om te kitesurfen. Over de weg liepen we verder naar het gehucht Mirns. Eigenlijk zijn het alleen maar wat boerderijen langs de weg. Bij bijna elke boerderij werd wel wat te koop aangeboden zoals jam, sap, aardbeien en zelfs ijs. Wat echter opvallender was, was het landschap dat hier zowaar een beetje gloeiend was. Uit de verte had het iets weg van zuid Limburg.
De route liep daarna op een dijk in de richting van Stavoren. Omdat het lekker weer was, waren er ook weer veel fietsers. Ook werd de dijk gebruikt als doorgaande weg naar Stavoren. Daardoor was het er druk en werden we een paar keer bijna van de weg gedrukt door automobilisten die te beroerd waren wat uit te wijken.
Bij Laaksum bekeken we het kleinste haventje van Friesland. Met één vissersboot was dat haventje wel vol. Interessanter was het koffietentje met terras bij de haven. Al snel zaten we met een cappuccino op het terras. Daar raakten we aan de praat met een viertal dat bij ons uit de buurt kwam en pech had met één van hun e-bikes.
Na de pauze moesten we nog vijf kilometer langs de dijk lopen voordat we aankwamen bij de jachthaven van Stavoren. Op het internet hadden we gevonden dat men hier een wasserette had. Wij hoopten dat ze hier niet zo flauw waren als op de camping gisteren en vroegen of we, als niet gasten, hier onze kleding mochten wassen. Dat was geen enkel probleem. Voor €7 kregen we een muntje voor de was- en eentje voor de droogmachine en een zakje zeep. Niet veel later draaide al onze vieze was lekker rond in een wasmachine en konden wij niks anders doen dan buiten wachten tot het wasprogramma afgelopen was. Dat duurde best wel lang en ook de wasdroger had z’n tijd nodig. Maar we hadden daarna gelukkig wel alles weer schoon.
Eindelijk konden we het stadje Stavoren gaan bekijken. Natuurlijk moesten we wachten bij een open brug, maar dat vinden we alleen maar leuk vanwege al die bootjes die we dan kunnen bekijken. Vooral het haventje vonden we leuk. Het vrouwtje van Stavoren was wat kleiner dan we dachten, maar stond nog even vrolijk in de richting van de haven te turen. Daaromheen was het een groot terras waar het, met het mooie weer, druk was.
Na een drankje en onze vijfde stempel namen we de trein naar Workum omdat we in Stavoren geen onderdak hadden kunnen vinden. Het station in Workum ligt een heel eind buiten het dorp en op weg naar het centrum haalden we in een supermarkt wat eten en drinken. Ons hotel lag midden in het centrum waar het gezellig druk was op de terrassen van dit best wel toeristische plaatsje. We kregen er een prima kamer en bleven daar. Deze dag gingen we niet uit eten omdat het al laat was en een bak met salade ook lekker is voor een keer. Samen met wat drankjes voor de televisie was ook wel weer een keer lekker.
Voordat we konden gaan ontbijten moesten we onze kamer/washok nog opruimen en alles in onze rugzakken proppen. Het ontbijt was prima en nadat we waren uitgecheckt, konden we aan etappe 5 gaan beginnen. Dat was een korte omdat we een deel daarvan gisteren al hadden gedaan. Er restte ons slechts 15 kilometer naar Stavoren.
Het eerste deel van de route liep door het Rijsterbosk een prachtig loofbomenbos. Daar vonden we ook de “steenkist”, de enige gevonden Friese hunebed, die echter van z’n grootste stenen was beroofd door een onwetende boer die die stenen wel kon gebruiken. Ook liepen we er voorbij aan een klein tempeltje.
Nadat we het bos achter ons hadden gelaten kwamen we aan bij de IJsselmeer-kust. Kennelijk was het prima weer om te kitesurfen. Over de weg liepen we verder naar het gehucht Mirns. Eigenlijk zijn het alleen maar wat boerderijen langs de weg. Bij bijna elke boerderij werd wel wat te koop aangeboden zoals jam, sap, aardbeien en zelfs ijs. Wat echter opvallender was, was het landschap dat hier zowaar een beetje gloeiend was. Uit de verte had het iets weg van zuid Limburg.
De route liep daarna op een dijk in de richting van Stavoren. Omdat het lekker weer was, waren er ook weer veel fietsers. Ook werd de dijk gebruikt als doorgaande weg naar Stavoren. Daardoor was het er druk en werden we een paar keer bijna van de weg gedrukt door automobilisten die te beroerd waren wat uit te wijken.
Bij Laaksum bekeken we het kleinste haventje van Friesland. Met één vissersboot was dat haventje wel vol. Interessanter was het koffietentje met terras bij de haven. Al snel zaten we met een cappuccino op het terras. Daar raakten we aan de praat met een viertal dat bij ons uit de buurt kwam en pech had met één van hun e-bikes.
Na de pauze moesten we nog vijf kilometer langs de dijk lopen voordat we aankwamen bij de jachthaven van Stavoren. Op het internet hadden we gevonden dat men hier een wasserette had. Wij hoopten dat ze hier niet zo flauw waren als op de camping gisteren en vroegen of we, als niet gasten, hier onze kleding mochten wassen. Dat was geen enkel probleem. Voor €7 kregen we een muntje voor de was- en eentje voor de droogmachine en een zakje zeep. Niet veel later draaide al onze vieze was lekker rond in een wasmachine en konden wij niks anders doen dan buiten wachten tot het wasprogramma afgelopen was. Dat duurde best wel lang en ook de wasdroger had z’n tijd nodig. Maar we hadden daarna gelukkig wel alles weer schoon.
Eindelijk konden we het stadje Stavoren gaan bekijken. Natuurlijk moesten we wachten bij een open brug, maar dat vinden we alleen maar leuk vanwege al die bootjes die we dan kunnen bekijken. Vooral het haventje vonden we leuk. Het vrouwtje van Stavoren was wat kleiner dan we dachten, maar stond nog even vrolijk in de richting van de haven te turen. Daaromheen was het een groot terras waar het, met het mooie weer, druk was.
Na een drankje en onze vijfde stempel namen we de trein naar Workum omdat we in Stavoren geen onderdak hadden kunnen vinden. Het station in Workum ligt een heel eind buiten het dorp en op weg naar het centrum haalden we in een supermarkt wat eten en drinken. Ons hotel lag midden in het centrum waar het gezellig druk was op de terrassen van dit best wel toeristische plaatsje. We kregen er een prima kamer en bleven daar. Deze dag gingen we niet uit eten omdat het al laat was en een bak met salade ook lekker is voor een keer. Samen met wat drankjes voor de televisie was ook wel weer een keer lekker.
Reacties