Elfstedenpad, etappe 09
Niks zo veranderlijk als het weer. Zo luidt een bekend gezegde dat maar weer eens al te waar bleek. Hadden we gisteren nog prachtig nazomerweer, nu was het bij het wakker worden zwaar bewolkt en grijs. Voordat we onze rugzakken omdeden, genoten we nog van een uitgebreid en heerlijk ontbijt. Er was zoveel eten dat het niet op de tafel paste. Wij zagen onze kans en namen dat wat we niet op konden mee als lunch. Onze gastvrouw had daar volgens ons ook rekening mee gehouden want plastic zakjes werden meegeleverd.
Het eerste deel van de etappe voerde ons kriskras door Harlingen. We hadden gisteren al veel van de stad gezien maar nu waren het toch weer andere straatjes waar we doorheen geleidt werden door de GPS-route. Langs de Franekertrekvaart verlieten we Harlingen en staken het van Harinxmakanaal over. Het zal ook aan het grijze weer hebben gelegen maar wij vonden de weg die in de richting van Wijnaldum liep, maar ongezellig. Wijnaldum zelf was ook niet echt een opbeurende plaats. Op een aantal tuinlieden na die op het kerkhof bezig waren, was er geen levende ziel te bekennen. Op een bankje bij de kerk rustten we wat.
Dwars door weilanden liepen we in de richting van Herbaijum. Ondanks een dreigende lucht, bleef het wel droog. Daardoor konden we in Herbaijum lunchen op een bankje. Etappe negen zat er hier op, maar omdat we hier geen onderdak konden vinden (omdat die er ook niet is) hadden we besloten om verder te lopen naar Franeker. De weg naar die stad was al net zo saai als de wegen waar we eerder deze dag over hadden gelopen. We waren dan ook blij dat we in Franeker aankwamen. Hier was in ieder geval weer wat te beleven. Eerst staken we het terrein van een zeer groot psychiatrische kliniek over om daarna in het centrum van de stad te belanden. De route liep kriskras door het centrum, maar wij gingen eerst inchecken in ons hotel.
Verlost van onze rugzak en na een douche gingen we het centrum van Franeker bekijken. Franeker is best een aardig stadje met veel meer winkels en voorzieningen dan een plaatsje met 12.500 inwoners in Brabant zou hebben. We bekeken de Martinikerk met z’n aparte fontein, het weeshuis en een bakker in het mooiste pand als waar we ooit een bakker in hebben zien zitten. Nicky ging een stempel halen bij de VVV die ook al in zo’n mooi gebouw zaten. Het mooiste gebouw in Franeker is ongetwijfeld het stadhuis dat in de 16e eeuw gebouwd is. We konden het gebouw gratis bezoeken en kregen er uitleg van een enthousiaste vrijwilliger.
Op het Martiniplantsoen was een groot terras waar we plaats namen. Ondanks de bewolking was het er toch wel uit te houden. Na wat drankjes slenterden we nog wat door de stad voordat we terug gingen naar het hotel.
In het restaurant van het hotel dineerden we deze dag. We goede keus, bleek. We aten een Italiaans stoofpotje dat erg goed naar binnen te werken was. Vervolgens was het uitbuiken op onze kamer.
Het eerste deel van de etappe voerde ons kriskras door Harlingen. We hadden gisteren al veel van de stad gezien maar nu waren het toch weer andere straatjes waar we doorheen geleidt werden door de GPS-route. Langs de Franekertrekvaart verlieten we Harlingen en staken het van Harinxmakanaal over. Het zal ook aan het grijze weer hebben gelegen maar wij vonden de weg die in de richting van Wijnaldum liep, maar ongezellig. Wijnaldum zelf was ook niet echt een opbeurende plaats. Op een aantal tuinlieden na die op het kerkhof bezig waren, was er geen levende ziel te bekennen. Op een bankje bij de kerk rustten we wat.
Dwars door weilanden liepen we in de richting van Herbaijum. Ondanks een dreigende lucht, bleef het wel droog. Daardoor konden we in Herbaijum lunchen op een bankje. Etappe negen zat er hier op, maar omdat we hier geen onderdak konden vinden (omdat die er ook niet is) hadden we besloten om verder te lopen naar Franeker. De weg naar die stad was al net zo saai als de wegen waar we eerder deze dag over hadden gelopen. We waren dan ook blij dat we in Franeker aankwamen. Hier was in ieder geval weer wat te beleven. Eerst staken we het terrein van een zeer groot psychiatrische kliniek over om daarna in het centrum van de stad te belanden. De route liep kriskras door het centrum, maar wij gingen eerst inchecken in ons hotel.
Verlost van onze rugzak en na een douche gingen we het centrum van Franeker bekijken. Franeker is best een aardig stadje met veel meer winkels en voorzieningen dan een plaatsje met 12.500 inwoners in Brabant zou hebben. We bekeken de Martinikerk met z’n aparte fontein, het weeshuis en een bakker in het mooiste pand als waar we ooit een bakker in hebben zien zitten. Nicky ging een stempel halen bij de VVV die ook al in zo’n mooi gebouw zaten. Het mooiste gebouw in Franeker is ongetwijfeld het stadhuis dat in de 16e eeuw gebouwd is. We konden het gebouw gratis bezoeken en kregen er uitleg van een enthousiaste vrijwilliger.
Op het Martiniplantsoen was een groot terras waar we plaats namen. Ondanks de bewolking was het er toch wel uit te houden. Na wat drankjes slenterden we nog wat door de stad voordat we terug gingen naar het hotel.
In het restaurant van het hotel dineerden we deze dag. We goede keus, bleek. We aten een Italiaans stoofpotje dat erg goed naar binnen te werken was. Vervolgens was het uitbuiken op onze kamer.
Reacties