Dag 13 - Polonnaruwa

Bij een vijfsterren hotel hoort een vijfsterren ontbijt. Nou, dat was er dan ook. We hadden zoveel moeite een keus te maken uit al dat lekkers dat we zelfs te laat waren op het afgesproken tijdstip om met Hamit op pad te gaan. Vandaag stond de oude hoofdstad Polonnaruwa op het programma. Van de 11e tot de 13e eeuw was deze plaats de hoofdstad van Sri Lanka. Een aantal Singalese koningen bouwden er een prachtige stad waarvan anno 2019 nog veel van terug te vinden is. Om er te komen moesten we ruim een uur met de auto. En voor de eerste keer sinds we in Sri Lanka zijn was het lekker zonnig en keken we tegen een blauwe lucht aan. Onderweg stopten we langs de weg toen we een man ontwaarden met een gigantische varaan. Het beest was enorm, bijna net zo groot als een Komodoveraan. Uiteraard moest de man geld hebben voor de foto’s die we van het beest maakten, maar dat vonden we oké. 

Toen we in Polonnaruwa op de parkeerplaats bij de ticketoffice stopten werden we meteen belaagd door behoorlijk vasthoudende souvenirsverkopers. Maar we zijn goed in het negeren van deze lui en bekeken eerst de ruïnes in het deel dat de Eilandtuin wordt genoemd. Hier was het heerlijk rustig met slechts één ander koppel. We konden de overblijfselen dan ook prima en in alle rust bekijken.

Wat vervelend was, was dat we verplicht waren om met een gids mee te gaan. Wij kijken veel liever zelf rond maar de Sri Lankaanse overheid had bepaald dat buitenlandse toeristen alleen met een gids door de ruïnes mogen struinen. En we moesten nog voor deze persoon betalen ook. Gelukkig had Hamit een enigszins rustige man als gids geregeld die wij duidelijk maakten dat we geen uitgebreide uitleg van hem wilden en dat hij zich zo onopvallend mogelijk moest gedragen.

Voordat we naar het belangrijkste gebied van het oude Polonnaruwa gingen, de Quadrangle, bekeken we snel het museum. Daarna huurden we een fiets en met de gids op de motor achter ons aan, reden we naar de Quadrangle. Hier stonden enkele tempelruïnes bij elkaar waarvan nog behoorlijk wat was overgebleven. Genoeg in ieder geval om een goed beeld te krijgen van hoe het er ooit uit gezien moet hebben. De gids gaf af en toe wat uitleg maar liet ons vooral onze gang gaan. Hij had onze hint dus begrepen. Het complex deed ons sterk denken aan de ruïnes van Angkor Wat in Cambodja. Die stijl is wel wat anders en het complex in Cambodja is vele malen groter, maar toch.

Belaagd door souvenirverkopers slenterden we over het terrein. Steeds als we een tempel betraden moesten de sandalen uit. Die zijn deze dag heel wat keren aan en uit gegaan, want het stikte er van de tempels. We deden alles op ons gemak want het was warm nu de zon eindelijk haar gezicht liet zien.

Omdat we een fiets hadden konden we ook de bezienswaardigheden verderop bekijken. Onze verplaatsingen waren wel komisch om te zien. Wij op de fiets, de gids op de motor achter ons aan en Hamit in de Prius daar weer achter. We hadden ook best met Hamit over het complex kunnen rijden, maar even lekker fietsen was ook niet verkeerd.

Gedurende een uur of drie bekeken we de oude hoofdstad die verder ontwikkeld was dan we hadden kunnen denken. Zo was er ook in de 11e eeuw een heus ziekenhuis waar zelfs chirurgische gereedschappen zijn gevonden, bibliotheken, een universiteit, een crematorium enz. enz. We eindigden bij de mooiste tempel, de Gal Vihara waar vier prachtig gedetailleerde Buddhabeelden uit de rots zijn gehouwen. De beelden staan er nog net zo mooi bij als op het moment dat ze werden gemaakt. Nadien gaven we de gids z’n geld en reden we met Hamit terug naar het hotel.

We hadden besloten dat we na 12 dagen reizen toe waren aan een rustmiddag. En waar kan je die beter hebben dan in een vijfsterren hotel? We gingen eerst naar de bar waar we wat dronken en een lichte lunch aten. Daarna slenterden we wat rond over het grote terrein van het hotelcomplex. Hier zaten veel apen die natuurlijk de belangstelling trokken van Nicky die gewapend was met haar camera met telelens. Alle apen staan minstens 100 keer op de foto. En terwijl Ron z’n gemak hield op de kamer vanwege een lichte hoofdpijn, ging Nicky zwemmen in het prachtige zwembad.

’s Avonds deden we ons weer tegoed aan het uitgebreide dinerbuffet. Dat zullen we echt wel gaan missen als we morgen naar een andere plaats verhuizen en in een veel eenvoudiger hotel terecht komen.