Dag 12 - Sigiriya

We hebben lekker geslapen in onze homestay aan die rivier in Kandy. Het ontbijt was, zoals onderhand gewoon, erg simpel maar voldoende. Om acht uur checkten we uit en stapten bij Hamit in de auto voor de rit naar Sigiriya. Het was nog een hele toer om Kandy uit te komen door het hectische verkeer. Gedurende de hele rit bleef het verkeer druk en vooral chaotisch. Ook Hamit deed daar aan mee totdat hij door de politie aan de kant werd gezet. Kennelijk had hij een doorgetrokken streep overschreden en de agent wilde hem daarvoor een bekeuring geven. Hamit kocht de boete af door de agent 500 rupees smeergeld te betalen. Omkoping van agenten is in Sri Lanka kennelijk de normaalste zaak ter wereld en de agenten halen zo een veelvoud van hun salaris binnen. Toch had Hamit kennelijk wel wat geleerd want hij overschreed deze dag geen enkele keer meer een doorgetrokken streep.

Eerste stop was bij een kruidentuin. Sebastian, een uiterst serieuze man, vertelde ons er alles over medicinale kruiden en specerijen. Zo smeerde hij een ontharingscrème op de hand van Ron. Tien minuten later werd de crème, met alle haren die daardoor bedekt waren geweest, van zijn hand. Verder werden we helemaal onder gesmeerd met de meest gekke middeltjes tegen allerlei kwalen. Iedereen kon ons van meters afstand ruiken door al dat spul. Nicky onderging er nog een massage. Doel van deze hele rondleiding was natuurlijk dat wij een aantal van die middeltjes zouden kopen. Nu wilden we dat best totdat we de prijzen van al dat spul te horen kregen. Die gingen nergens over, zo hoog waren die. We kochten daarom een klein flesje kaneelolie en lieten Sebastian enigszins teleurgesteld achter.

Volgende stop was bij de Dambulla Cave Rock Temple. Hier heb je in vijf verschillende grotten tempels. Om er te komen moesten we een flinke berg aan trappen beklimmen. De schoonheid van de tempels maakte al dat klimmen wel de moeite waard. Behalve een groot aantal Buddhabeelden in allerlei maten en houdingen, waren ook steeds de rotsplafonds kleurrijk beschilderd. Wij vonden het de mooiste tempel in Sri Lanka tot nu toe.

Toen we in Dambulla klaar waren, was het hoog tijd voor een lunch. Hamit wist een leuk tentje in Sigiriya waar we op een dakterras prima aten en eindelijk een fatsoenlijke bak koffie konden drinken. Sri Lankanen zijn prima mensen maar koffie zetten kunnen ze echt niet. Behalve deze mensen dan.

Voordat we aan het middagprogramma begonnen brachten we onze vuile was naar een wasserijtje. Hamit regelde het één en ander zodat we niet de veel hogere toeristenprijs hoefden te betalen. Daarna moesten we aan de bak. In plaats van de beroemde Leeuwenrots te beklimmen, gingen we de veel minder bekende Pidurangalarots beklimmen. Vanaf de top van deze rots heb je namelijk een onvergetelijk uitzicht op de Leeuwenrots. Onderaan de rots bekeken we eerst even het daar liggende tempeltje om daarna via 268 ongelijke en af en toe gruwelijk hoge treden naar boven te klimmen. Het was wel werken om boven te komen. Zeker het laatste stuk. Hier was geen sprake van een pad en moesten we over grote keien en door zeer nauwe doorgangetjes naar de top klauteren. Erg inspannend allemaal maar het uitzicht vergoedde alles, zelfs met de zwaar bewolkte hemel waar we tegenaan keken.

Toen we weer beneden bij Hamit stonden, reden we naar en aantal souvenirwinkeltjes omdat Hamit had gezegd dat de souvenirs in Sigirya goedkoper waren dan elders. Nicky vond er twee leuke olifantjes maar wat Ron zocht, hadden ze niet maar onze trouwe chauffeur en gids regelde dat wat Ron zocht, morgen zou worden aangeleverd.

Laatste activiteit van deze dag was een rit in een tuktuk door het gebied rondom de Leeuwenrots. Regelmatig stopte de chauffeur zodat we foto’s konden maken. Al met al een leuke rit van een uur. Door al die activiteiten was het al dik vijf uur geweest voordat we bij ons hotel voor de komende twee nachten aankwamen. Maar wat voor een hotel! We slapen in de vijfsterren Cinnamon Lodge in Habarana. Het hotel wordt zeer goed beveiligd. Voordat we met de auto het terrein op mochten werd de hele auto gecontroleerd en bij het inchecken werden onze tassen met een metaaldetector onderzocht. Onze kamer overtrof onze stoutste verwachtingen. Wat een luxe! Aan zo’n kamer kunnen we wel wennen. En het mooiste was nog dat we hier halfpension genoten in plaats van logies met ontbijt.

Op de kamer namen we een douche en rustten we wat voordat we om half acht gingen dineren. We kregen een tafeltje aan de rand van het mooi verlichte zwembad en we konden toeslaan bij het zeer uitgebreide dinerbuffet. Natuurlijk aten we veel te veel, maar het was allemaal ook zo lekker. Ook kreeg Ron deze dag goed nieuws uit Helmond. Zijn nieuwe auto is er en wordt op 12 oktober afgeleverd. Moe maar zeker voldaan gingen we deze avond slapen in het supergrote bed.