Dag 02 - Naar Dubai

De dag begon niet zoals gehoopt. Na een nacht waarin Nicky zich alle dekens meende te moeten toe-eigenen, stonden we om half zeven op om op tijd te kunnen gaan ontbijten in het hotel. Daar aangekomen, bleken we ons vergist te hebben en zat het ontbijt niet bij de prijs van de overnachting inbegrepen. We konden er wel ontbijten, maar dat kostte ieder maar liefst 26 euro. Dat vonden we erg veel geld en dus besloten we maar op Schiphol te gaan ontbijten.

De shuttlebus naar de vertrekhal op Schiphol vertrok keurig op tijd maar zat bij ons hotel al nagenoeg vol. De chauffeur diende echter zijn rondje langs nog twee andere hotels te maken. Daar stonden zoveel andere passagiers te wachten dat die onmogelijk allemaal mee konden. Gevolg was dat de stops veel langer duurden dan gehoopt.

Wat dan wel weer meeviel was het afgeven van onze tassen. Overal in de vertrekhal stonden lange rijen wachtenden voor de balies. Bij de balie van Emirates waren wij de enigen en dus waren we onze tassen al snel kwijt. Door de nieuwe scan-apparatuur op Schiphol hoefde er niets meer uit de tassen te worden gehaald waardoor die veiligheidsscan veel sneller verliep dan voorheen. Wel werd de tas van Nicky extra gecontroleerd. Een parapluutje bleek het wantrouwen van de beveiliger te hebben gewekt, maar mocht uiteindelijk toch mee in de handbagage. Onze paspoorten werden door een machine gecontroleerd in plaats van een beambte en toen dat allemaal goed was verlopen, konden we gaan ontbijten.

Bij McDonalds bestelden we ieder een ontbijtmenu wat een stuk goedkoper was dan het eten in het hotel en ons prima smaakte. Daarna doodden we de tijd met het slenteren langs en door de vele winkeltjes op het vliegveld. Op tijd zaten we bij de gate voor de eerste etappe naar Dubai. Die vlucht zou 6 uur en tien minuten duren en verliep zoals eigenlijk alle vluchten; weinig plaats, af en toe wat eten en drinken en af en toe wat proberen te slapen. Het entertainmentscherm zorgde voor wat afleiding.

Uiteindelijk landden we pas om kwart voor acht op het vliegveld van Dubai, bijna een half uur later dan gepland. Erg was dat niet want we dienden hier ruim zes uur te wachten op de vlucht die ons naar Colombo op Sri Lanka zou brengen. Het duurde eindeloos lang voordat we het toestel uit waren. Op het vliegveld werd de bagage weer gecontroleerd ondanks dat we in transit bleven. Ron moest er zelfs een geheimzinnige controle ondergaan waarbij een man met een doekje over z’n kleding wreef en dat lapje stof vervolgens ergens mee controleerde. Ron verzuimde om te vragen waarvoor de controle was, waardoor we nu nog niet weten wat het doel was van deze actie.

Het vliegveld van Dubai is erg groot maar niet zo luxe als we hadden verwacht. Aanvankelijk slenterden we langs de vele winkeltjes, maar na een duur drankje, zochten we toch maar een paar relaxstoelen op om er wat ter rusten. De vlucht voor de tweede etappe zou namelijk pas om 02.40 uur vertrekken en we hadden nu al slaap. Ron wist even te dutten maar Nicky bleef wakker en zo duurde het wachten op de vlucht toch nog behoorlijk lang.