Dag 09 - Treinrit naar Nuwara Eliya

Afgelopen nacht was er gelukkig geen herrie van andere gasten want die waren er niet. Wel was er een strontvervelende mug die Ron helemaal lek stak en uit z’n slaap hield met haar gezoem. Een paar oordoppen brachten redding. Na het ontbijt checkten we uit in dit “bijzondere” hotel. Hamit reed ons vervolgens naar het treinstation in Ella voor onze treinreis naar Nuwara Eliya. Het was lekker weer, dus het wachten op het perron was geen straf. Wel waren we blij met onze gereserveerde plaatsen in de tweede klas. Er stonden namelijk nogal wat mensen te wachten op de trein. Niet alleen in Nederland komen de treinen steevast te laat. Ook in Sri Lanka kunnen ze er wat van. Tien minuten later dan gepland verscheen de trein. De treinrit vanaf Ella geldt als één van de mooiste treinreizen.

Onze verwachtingen waren dan ook hoog. We werden niet teleurgesteld. Hoewel we eigenlijk aan de verkeerde kant van de wagon zaten, konden we toch genieten van de weidse uitzichten over het Sri Lankaanse platteland en de vele theevelden door af en toe op te staan en vanuit de andere raampjes te kijken, fotograferen en filmen. De conducteur deed op een gegeven moment de deuren van de wagons open zodat we uit de trein konden hangen voor nog leukere plaatjes. Dat klinkt gevaarlijker dan het was. De trein reed namelijk met een slakkengang. We deden bijna drie uur over een afstand van 65 km. Tot ver over de helft van de rit scheen de zon, daarna werd het eerst mistig, toen zwaar bewolkt en daarna kwam de regen met bakken uit de lucht vallen. Dat was wel even balen want het zicht was nu ook weg.

Tegen twaalven reden we het station van Nanu Oya binnen. Hamit stond ons al op te wachten en reed ons met de auto verder naar Nuwara Eliya. Deze plaats ligt op 1868 meter hoogte en is in Sri Lanka beroemd om z’n koele klimaat en gebouwen in Engelse stijl. Nu, het koele klimaat klopte. De gebouwen ook en zelfs het weer was er Engels want de regen bleef maar gestaag neervallen. Hamit reed ons door het centrum om wat bezienswaardigheden aan te kunnen wijzen. Toen we op weg waren naar ons hotel voor de komende twee nachten werden we van achteren aangereden door een andere personenauto. Hamit kon er niks aan doen want we stonden stil. Resultaat van de aanrijding was dat de kofferklep van de Prius niet meer sloot. Hamit vroeg de veroorzaker om mee te rijden naar het hotel om daar één en ander te kunnen regelen met de tegenpartij terwijl wij konden inchecken. Gelukkig waren er geen gewonden en de schade bleek achteraf mee te vallen.

Ons hotel was prima. We werden vriendelijk ontvangen en de kamer is, hoewel ouderwets ingericht, wel netjes en van alle gemakken voorzien. En ja, de wifi werkt hier wel. En er is bier! Wij gingen lopend de stad in. Voor het eerst in Sri Lanka hadden we een jas aan en moest de paraplu mee want het bleef regenen. We liepen naar het meest chique hotel in Nuwara Eliya, het Grand Hotel en gingen daar lunchen. De prijs viel alleszins mee. Daarna namen we nog een kijkje in het hotel om vervolgens verder te lopen naar het centrum van de stad. Zo kwamen we uit bij een overdekte markt waar het mooie kleurrijke foto’s maken was en bezochten we het postkantoor. Niet omdat we iets wilden posten, maar vanwege de typische Engelse landschapsstijl van het gebouw. 

Omdat het bleef regenen liepen we weer terug naar het hotel en rustten daar wat totdat het tijd was voor het diner. Daarvoor liepen we de stad weer in en kwamen uit bij een luxe soort foodcourt bij een vijfsterrenhotel. Hier aten we prima terwijl we werden bediend door een uiterst correcte ober. Met volle magen slenterden we daarna in het donker terug naar het hotel. Gelukkig was het wel droog geworden. Nu maar hopen dat het morgen droog is want we gaan een tracking doen op de Horton Plains.