Naar Aviemore
Ook de tweede nacht op de parkeerplaats verliep prima en rustig. Alleen was het toilet op het station dicht omdat vandaag het station dicht was. Geen treinen in Pitlochry. Dat maak je in Nederland niet mee. Op zoek dus naar een ander toilet. Die vonden we in een hotel zodat we toch met lege darmen de dag konden starten. Met het weer hadden we weer veel geluk. De lucht was strakblauw.
Onze eerste stop was in het plaatsje Blair Athol. Daar wilden we het beroemde Blair Castle gaan bezoeken. Het was lekker rustig op de weg en we waren dan ook snel op die bestemming. We vonden zelfs een prima parkeerplek voor onze camper. De oprijlaan naar het kasteel toe is erg lang, zeker een kilometer. Het is wel een mooie oprijlaan met aan weerszijde grote oude bomen met een prachtig bladerdak. De teleurstelling kwam echter bij het kasteel. Dat stond dus van voor naar achter in de steigers en die waren zelfs nog afgedekt met doeken. Van het kasteel zag je niks. Hebben wij weer. We liepen daarom maar weer terug naar de camper en reden verder richting onze tweede geplande uitstap van deze dag. Dat was het Highland Folk Museum in het plaatsje Newtonmore. Echter, reden we plotseling voorbij aan een prachtig complex vol met winkels en restaurantjes. Er tegenover lag een grote parkeerplaats waar onze camper makkelijk kon staan. We waren bij The House of Bruar aangeland. De camper werd geparkeerd en wij keken rond in de winkeltjes. Vooral de winkels met voedsel waren overweldigend. Zo ongelooflijk veel keuze in luxe etenswaren. De prijzen waren er ook wel naar, maar het bleef heerlijk om daar eens rond te neuzen. We besloten er maar meteen een koffiepauze in te lassen. Elk voorzien van een grote cappuccino en een heerlijk taartje, zaten we buiten in het zonnetje te genieten. Langs ons zat een kloon van Mister Bean, of was ie het echt?
Naast The House of Bruar liggen de Bruar Falls. Dat zijn twee watervallen in het riviertje, hoe kan het ook anders?, de Bruar. Wij besloten naar de onderste waterval te lopen. Dat bleek een ontspannen wandeling van 10 minuutjes te zijn. Onderweg kwamen we wat rustieke bruggetjes tegen en de Bruar had hier veel weg van een canyon. Bij de onderste waterval aangekomen, was men er ook daadwerkelijk aan het canyoningen. Een groepje van vijf of zes mensen werd begeleid door 3 instructeurs die hen door het wilde water loodste. Dat behelste springen vanaf een behoorlijke hoogte in het water, abseilen, zwemmen, klimmen en klauteren. Leuk om te zien, maar niks voor ons. Daar zijn we wat te oud voor, vrees ik.
Het was al over twaalven toen we bij het Highland Folk Museum aan kwamen. Dit is een openlucht museum waar men het leven in de Highlands uitbeeld zoals dat vroeger was. Zoals bijna alle musea in het Verenigd Koninkrijk was de toegang gratis, maar men stuurt wel aan op een donatie. Die deden we dan ook, waarna we het grote museumterrein konden gaan bekijken.
Daar vonden we oude bedrijfjes, boerderijtjes, een stationnetje, een kerk, school en wat al niet meer. Alles mooi uitgebeeld waardoor we een mooi beeld kregen van het leven vroeger. Dat was niet bepaald luxe. Zoveel werd ons wel duidelijk. We waren daar zo’n anderhalf uur zoet waarna we op de parkeerplaats in onze camper een boterham aten bij wijze van lunch.
Naar onze eindbestemming voor vandaag; Aviemore was het daarna nog maar eventjes rijden over de A9, een grote doorgaande weg. Onze reeds gereserveerde camping lag aan het begin van het stadje. We boekten bij aankomst meteen een extra nacht omdat we onze plannen inmiddels weer hadden aangepast. Als eerste pleegden we wat onderhoud aan de camper. De drinkwatertank werd gevuld en de afvalwatertank werd geleegd, evenals de tank van het chemisch toilet.
Met de camper aan de stroom zodat ook de accu’s werden opgeladen, liepen we daarna het plaatsje in. Aviemore is niet zo pittoresk als Pitlochry. Wel is duidelijk dat dit een toeristisch plaatsje is. Hier heb je alle voorzieningen. Bij de plaatselijke VVV haalden we informatie voor wandelroutes in de omgeving. Morgen gaan we namelijk in de omgeving lopen. Ook deden we wat inkopen bij een Aldi en dronken wat bij een filiaal van Costa, een kloon van Starbucks. Wel werden we na onze bestelling de zaak uitgezet omdat men ging sluiten.
Terug op de camping zaten we lekker in het zonnetje wat te lezen en ons voor te bereiden voor de rest van de reis. Ron spreidde z’n kookkunsten weer tentoon en voorzien van een drankje kwamen we de avond wel door.
Onze eerste stop was in het plaatsje Blair Athol. Daar wilden we het beroemde Blair Castle gaan bezoeken. Het was lekker rustig op de weg en we waren dan ook snel op die bestemming. We vonden zelfs een prima parkeerplek voor onze camper. De oprijlaan naar het kasteel toe is erg lang, zeker een kilometer. Het is wel een mooie oprijlaan met aan weerszijde grote oude bomen met een prachtig bladerdak. De teleurstelling kwam echter bij het kasteel. Dat stond dus van voor naar achter in de steigers en die waren zelfs nog afgedekt met doeken. Van het kasteel zag je niks. Hebben wij weer. We liepen daarom maar weer terug naar de camper en reden verder richting onze tweede geplande uitstap van deze dag. Dat was het Highland Folk Museum in het plaatsje Newtonmore. Echter, reden we plotseling voorbij aan een prachtig complex vol met winkels en restaurantjes. Er tegenover lag een grote parkeerplaats waar onze camper makkelijk kon staan. We waren bij The House of Bruar aangeland. De camper werd geparkeerd en wij keken rond in de winkeltjes. Vooral de winkels met voedsel waren overweldigend. Zo ongelooflijk veel keuze in luxe etenswaren. De prijzen waren er ook wel naar, maar het bleef heerlijk om daar eens rond te neuzen. We besloten er maar meteen een koffiepauze in te lassen. Elk voorzien van een grote cappuccino en een heerlijk taartje, zaten we buiten in het zonnetje te genieten. Langs ons zat een kloon van Mister Bean, of was ie het echt?
Naast The House of Bruar liggen de Bruar Falls. Dat zijn twee watervallen in het riviertje, hoe kan het ook anders?, de Bruar. Wij besloten naar de onderste waterval te lopen. Dat bleek een ontspannen wandeling van 10 minuutjes te zijn. Onderweg kwamen we wat rustieke bruggetjes tegen en de Bruar had hier veel weg van een canyon. Bij de onderste waterval aangekomen, was men er ook daadwerkelijk aan het canyoningen. Een groepje van vijf of zes mensen werd begeleid door 3 instructeurs die hen door het wilde water loodste. Dat behelste springen vanaf een behoorlijke hoogte in het water, abseilen, zwemmen, klimmen en klauteren. Leuk om te zien, maar niks voor ons. Daar zijn we wat te oud voor, vrees ik.
Het was al over twaalven toen we bij het Highland Folk Museum aan kwamen. Dit is een openlucht museum waar men het leven in de Highlands uitbeeld zoals dat vroeger was. Zoals bijna alle musea in het Verenigd Koninkrijk was de toegang gratis, maar men stuurt wel aan op een donatie. Die deden we dan ook, waarna we het grote museumterrein konden gaan bekijken.
Daar vonden we oude bedrijfjes, boerderijtjes, een stationnetje, een kerk, school en wat al niet meer. Alles mooi uitgebeeld waardoor we een mooi beeld kregen van het leven vroeger. Dat was niet bepaald luxe. Zoveel werd ons wel duidelijk. We waren daar zo’n anderhalf uur zoet waarna we op de parkeerplaats in onze camper een boterham aten bij wijze van lunch.
Naar onze eindbestemming voor vandaag; Aviemore was het daarna nog maar eventjes rijden over de A9, een grote doorgaande weg. Onze reeds gereserveerde camping lag aan het begin van het stadje. We boekten bij aankomst meteen een extra nacht omdat we onze plannen inmiddels weer hadden aangepast. Als eerste pleegden we wat onderhoud aan de camper. De drinkwatertank werd gevuld en de afvalwatertank werd geleegd, evenals de tank van het chemisch toilet.
Met de camper aan de stroom zodat ook de accu’s werden opgeladen, liepen we daarna het plaatsje in. Aviemore is niet zo pittoresk als Pitlochry. Wel is duidelijk dat dit een toeristisch plaatsje is. Hier heb je alle voorzieningen. Bij de plaatselijke VVV haalden we informatie voor wandelroutes in de omgeving. Morgen gaan we namelijk in de omgeving lopen. Ook deden we wat inkopen bij een Aldi en dronken wat bij een filiaal van Costa, een kloon van Starbucks. Wel werden we na onze bestelling de zaak uitgezet omdat men ging sluiten.
Terug op de camping zaten we lekker in het zonnetje wat te lezen en ons voor te bereiden voor de rest van de reis. Ron spreidde z’n kookkunsten weer tentoon en voorzien van een drankje kwamen we de avond wel door.
Reacties