Lake Mburo

Al om 05.20 uur ging de wekker na een rusteloze nacht. Het bed was te kort waardoor de voeten uitstaken die koud werden. We ontbeten met toast met jam bij een opkomende zon achter wolken.

Daarna zijn we met de jeeps naar het nationaal park onderaan ons adelaarsnest gereden. Daar gingen we met een gids te voet op safari. Dat kan niet overal maar er zitten geen echte roofdieren in het park waardoor dat mogelijk is. Nadat de gids ons had gebrieft en we wisten wat we wel en niet mochten doen, gingen we op pad. Iedereen was doodstil om de dieren niet al te veel af te schrikken. Die zagen en roken ons natuurlijk al van verre aankomen. Sommigen kozen het hazenpad, anderen bleven netjes staan kijken. Ze kennen de mens dan ook niet als vijand. Al meteen zagen we groene meerkat aapjes met hun karakteristieke blauwe ballen, de mannetjes dan toch. Verder zagen we ook al meteen een kudde zebra’s. Zebra’s komen alleen in Uganda in dit park voor evenals impala’s. Doodstil liepen we achter de nichterige gids aan die echter wel veel wist te vertellen. 

Behalve zebra’s en impala’s zaten er ook veel wrattenzwijntjes die fier met hun staartje rechtop wegrenden als we naderden. Verder zagen we waterbokken, topi’s en bavianen. Natuurlijk werd er ook weer veel aandacht besteedt aan de diverse vogels die hier veel zaten. Toch knap dat mensen een beestje dat ze niet groter zien dan een speldenknop kunnen determineren. We denken dan ook dat er veel gegist werd. Gedurende twee uur liepen we door het park. Inmiddels was de zon opgekomen en weer verdwenen achter een wolkendek dat steeds dikker werd.

Middels een gamedrive met de jeep reden we daarna verder door het park naar het Mburo-meer. Onderweg begon het te regenen. Eerst zachtjes daarna hard. We zouden over het meer gaan varen in een klein bootje, maar dronken koffie in een open restaurantje op een soort van camping tot het droog werd. Ook bestelden we er alvast onze lunch. Na de koffie klaarde het weer helemaal op en kwam de zon weer tevoorschijn. Tijd om alsnog in het bootje te stappen voor een soort van gamedrive op het meer.

Zoals te verwachten zagen we vooral veel vogels. We stonden versteld van het vermogen van onze gids/kapitein om die beestjes te spotten. Wij maar turen en niets zien. Hij keek even en kwam weer met één of ander gevederde vriend aanzetten. We zagen vooral veel Blackheaded weavers, felgele vogels die hier meer voorkomen dan enige andere vogel. De beestjes hebben hun nestje in een boom. De opening bouwen ze onderin hun nest zodat ze steeds op hun kop hun huisje in moeten. Wel leuk voor wat foto's. Behalve veelvoorkomende vogels als de hamerkop, ijsvogels in diverse soorten, zagen we ook twee kennelijk zeer zeldzame vogels. Een vogelidioot uit de groep werd helemaal gek toen hij gewezen werd op een African Finfoot en een Whiteback Night Heron. Wij zagen er de zoveelste vogelsoort in.

Behalve vogels zagen we ook hippo's en krokodillen. Hier werden we al niet meer enthousiast van. Je went snel aan al die beesten. Het mooiste van deze boottocht was de visarend die we met succes zagen vissen. Het beest hing eerst stil in de lucht en dook met een noodgang het water in om weer naar boven te komen met een, voor zijn doen, gigantische vis in z'n klauwen. Vervolgens ging de visarend netjes op een tak zitten en konden we prachtige foto's maken van hem en z'n buit. Al met al was het een hele leuke boottrip.

We lunchten op de camping en aten warm omdat ze geen sandwiches hadden. Ook maakten we er een groepsfoto. Van ons hoefde dat niet zo want de groep was niet zo leuk, maar we wilden geen spelbrekers zijn.

's Middags maakten we weer een gamedrive door heel het park. Onze twee jeeps waren de enige voertuigen in het park. We zagen weinig dieren. Het leek wel of iedereen verlof had op deze zondag. Wel zagen we een mooie “woodland kingfisher” van heel dichtbij. Nicky spotte deze vogel. De gamedrive zou eigenlijk tot zes uur duren, maar we kakten allemaal een beetje in zodat we de drive inkortten en al om vier uur weer bij Eagles Nest waren. Daar hebben we gedoucht met lekker warm water. Op het terras zijn de foto’s erop gezet en heeft Ron dit verhaaltje geschreven. ’s Avonds was er uiteraard weer een diner waarbij de fooien werden uitgedeeld aan Vicky, James en Moses. Dit was namelijk de laatste avond dat de hele groep nog compleet was.