Naar de chimpansees

Afgelopen nacht sliepen we meer dan 9 uur. Wel onder een deken vanwege de lagere temperatuur, maar dat maakte het alleen maar lekkerder om in bed te liggen. We hoefden we vandaag pas om half zeven uit en dat voelde na vijf korte nachten echt als uitslapen. Eenmaal wakker ontbeten we met pannenkoeken en vers fruit. Elke dag krijgen we een schaaltje fruit voorgeschoteld. Vooral veel meloen, ananas en natuurlijk bananen.

Voor deze morgen stond er een excursie naar de chimpansees op het programma. Na het ontbijt stapten we in de jeeps om met een kort ritje op het hoofdkantoor van het Kibale Forest te geraken. Nadat we voor onze eigen verantwoordelijkheid hadden getekend kregen we een briefing van Jasper, een medewerker van de Uganda Wildlife Authority. Daarin hoorde we de do's & don'ts van deze excursie. We moesten vooral heel stil zijn, een zekere afstand tot de chimps aanhouden en geen flits op onze camera's gebruiken. Toen we onze broeken in onze sokken hadden gestopt, tegen de mieren, liepen we achter Jasper aan het oerwoud in.

Al na 15 minuten kreeg Jasper via z'n portofoon info over een groep chimps die door anderen gespot was. Meteen weken we van het pad af en baanden ons door het oerwoud een weg naar de plaats waar de apen zaten. Hoog in de bomen zagen we tien tot twaalf chimpansees zitten. De beesten waren bezig met hun ochtendtoilet en maakten geen aanstalten om naar beneden te komen. Er bleef dus niks anders over dan tegen het licht in te fotograferen. Komisch was dat onze groep niet groter mocht zijn dan zes personen om de apen niet af te schrikken. Nu stonden er echter drie van die groepen onder de bomen naar dezelfde chimps te kijken. Achttien mensen dus onder wie een groep Oostenrijkers waarvan er eentje een lens van ongeveer een meter op z'n camera had zitten! De man schoot z'n foto's uit de hand. Ik vermoed dat hij niet één scherpe foto heeft.
We bleven meer dan een uur bij de chimps. We hebben niet zo veel goede foto's kunnen maken vanwege de afstand en het tegenlicht. De apen bleven weigeren naar beneden te komen en keken af en toe eens verveeld naar beneden naar al die mensen met hun camera's. Na de chimps liepen we nog geruime tijd door het oerwoud op zoek naar andere interessante zaken maar die vonden we niet.
Terug in het hoofdkantoor konden we nog niet weg met onze jeep omdat men druk bezig was een jeep, die in een afgrond was gereden, omhoog te takelen. Altijd leuk te zien met wat voor beperkte middelen dat uiteindelijk toch lukte.

Terug in het kamp hadden we even tijd voor onszelf, een uitzondering deze reis tot nu toe. Wij besteedde deze tijd aan het bekijken van onze foto's en ook liepen we een korte bushtrail vlakbij het kamp.

Deze dag hadden we in het kamp een lunch in twee gangen. Gehaktballen met mashed potato en tomatensaus. Toetje na.
’s Middags liepen we een zogenaamde “swampwalk” met een gids. Vlakbij het kamp ligt het Bigodi moeras. In het begin zagen we vooral veel vogeltjes die erg ver weg waren. De gids was een echte vogelman en richtte z'n aandacht daarom vooral op vogeltjes. Gelukkig spotte Ron een heuse cobra die de man helemaal niet had gezien. De giftige slang zat er prachtig bij in de zon en bleef gelukkig even zitten zodat we foto's konden maken. Behalve dieren zagen we ook allerlei planten. Zo liepen we voorbij aan koffiestruiken, een cacaoboom en theestruiken. Gelukkig spotten we ook wat zoogdieren. Hoog in de bomen zagen we rode en witte colobusapen zitten. Vooral de rode colobusapen zijn zeldzaam voor Uganda. Met de zoomlens in de uiterste stand probeerden we de beweeglijke beesten vast te leggen. Al met al liepen we twee en een half uur door het moeras dat niet half zo nat was als gedacht.

Terug in het kamp namen we allebei een warme douche. Dat ging niet simpel als thuis. Daar draaien we de kraan open voor heerlijk warm water. Hier moest je eerst warm water bestellen bij personeel van het kamp. Dat werd na een tijdje gebracht en in een emmer gegoten die omhoog werd gehesen en waaraan een slang naar een douchekop was bevestigd. Vervolgens kon je douchen. Wellicht een beetje omslachtig maar het werkte fantastisch. Een warme douche midden in de rimboe, het kan gewoon. Weer helemaal fris was het tijd voor een drankje in de bar en werden de foto's van deze middag op de computer gezet en werden de accu's weer opgeladen.

's Avonds was er weer de gebruikelijke viergangen maaltijd waarna we op tijd naar bed gingen.