Dagje La Habana Vieja
Altijd lastig, zo'n eerste nacht in land met een substantieel tijdsverschil. Ondanks dat we erg moe waren toen we naar bed gingen, waren we allebei om half vier al weer wakker. Gelukkig sliepen we weer in, maar om half zes werden we weer wakker van de herrie die het personeel maakte bij het klaar zetten van het ontbijt.
Dat ontbijt wordt geserveerd op het dakterras van het hotel in de buitenlucht. Er zijn slechtere plekken voor je stokbroodje met ham en kaas. Na het ontbijt nam Eduardo, onze gids, nog wat van onze tijd voor wat informatie over de komende twee weken. Daarna liepen we met de hele groep La Habana Vieja in voor een rondleiding door dit deel van de stad. Hoewel er nog veel bouwvallen staan, is het grootste deel van deze wijk inmiddels aardig opgeknapt en oogt het prachtig met al die koloniale gebouwen in mooie kleuren. Eduardo vertelde honderduit over wat er allemaal te zien viel, maar wij hadden meer oog voor de omgeving. Het interesseerde ons sowieso niet wat er wat in welk gebouw zat. We namen erg veel foto's van al dat moois.
Na een deeltje van La Habana Vieja gezien te hebben, kwamen we uit bij het rum-museum, door Ron het Ron-museum genoemd omdat het Spaanse woord voor rum ron is. Natuurlijk ging ie met z'n eigen museum op de foto. Binnen kregen we een rondleiding door het gebouw waarbij een Cubaanse schone van alles vertelde over het stoken van de nationale drank van dit land. Aan het eind kregen we wat 7 jaar oude rum om te proberen, maar het pure spul is ons toch wat te sterk.
Via wat pleintjes en wat straatjes kwamen we uit bij de Plaza de Armas waar een boekenmarkt werd gehouden. Leuk om even wat te sneukelen maar de aangeboden boeken waren zonder uitzondering in het Spaans en gingen wel erg vaak over Fidel en z'n revolutie.
Nadat we de kathedraal van Havana hadden gezien aten we een heerlijk stokbroodje ham-kaas in een sjiek hotel. Daar stonden we versteld van hoe snel men hier een bandje tevoorschijn tovert. Toen we binnen kwamen zaten er niet veel mensen maar zodra wij zaten stond er in één keer dat bandje. Heel bijzonder was hun muziek niet. We hebben in de korte tijd dat we in Cuba zijn al betere bands gehoord.
Na de lunch slenterden we wat door de stad en kwamen op een gegeven moment uit bij het Capitolio, het oude parlement van Cuba wat erg veel lijkt op het Capitool in Washington. Wat ons op valt in Cuba is dat je nergens even kunt staan of je wordt aangesproken door , overigens erg vriendelijke, Cubanen die je van alles gaan vertellen over de stad en benieuwd zijn naar waar je vandaan komt, maar uiteindelijk allemaal iets van je willen.
Het tweede deel van de middag was gereserveerd voor een rondrit door de stad in een ouwe Amerikaanse slee. Wij kwamen terecht in een gigantische roze slee van een ons onbekend gebleven merk. De chauffeur was een jonge macho die als een gek door de stad reed met die ouwe gammele bak. De eerste stop was wederom bij het Capitolio waar we drukker waren met fotograferen dan met luisteren naar Eduardo's ellelange verhaal.
De tweede stop was bij de Plaza de la Revolution, waar een aantal ministeries liggen met giga-afbeeldingen van Che Guevara en Cienfuegos, revolutionisten van het eerste uur. Ook was men er druk bezig met de voorbereidingen voor de komst van de paus, later deze maand.
Na nog een stop bij het Lennonplein waar de Beatles nog hebben opgetreden en eentje bij Hotel National, een sjiek hotel, werden we weer gedropt in Habana Vieja. De tocht in de ouwe cabrio was ons erg goed bevallen.
Vervolgens zaten we een poos op een terras bij de kathedraal. Ron aan mojito en Nicky aan de alcoholvrije piña colada. De drankjes smaakten zo goed dat we er nog maar eentje namen.
Voor het diner gingen we nog even naar de kamer in ons hotel en zetten we foto's van vandaag vast op de laptop. Dat was nog een heel werk gezien de hoeveelheid foto's. Dineren deden we in de openlucht bij een gezellig restaurantje vlakbij het hotel. Ook hier weer live muziek zoals bij elk restaurant in Havana. Het eten was niet bijzonder, maar de sfeer maakte veel goed.
Erg moe maar voldaan gingen we terug naar onze hotelkamer om daar nog wat te typen en uiteindelijk te slapen.
Dat ontbijt wordt geserveerd op het dakterras van het hotel in de buitenlucht. Er zijn slechtere plekken voor je stokbroodje met ham en kaas. Na het ontbijt nam Eduardo, onze gids, nog wat van onze tijd voor wat informatie over de komende twee weken. Daarna liepen we met de hele groep La Habana Vieja in voor een rondleiding door dit deel van de stad. Hoewel er nog veel bouwvallen staan, is het grootste deel van deze wijk inmiddels aardig opgeknapt en oogt het prachtig met al die koloniale gebouwen in mooie kleuren. Eduardo vertelde honderduit over wat er allemaal te zien viel, maar wij hadden meer oog voor de omgeving. Het interesseerde ons sowieso niet wat er wat in welk gebouw zat. We namen erg veel foto's van al dat moois.
Na een deeltje van La Habana Vieja gezien te hebben, kwamen we uit bij het rum-museum, door Ron het Ron-museum genoemd omdat het Spaanse woord voor rum ron is. Natuurlijk ging ie met z'n eigen museum op de foto. Binnen kregen we een rondleiding door het gebouw waarbij een Cubaanse schone van alles vertelde over het stoken van de nationale drank van dit land. Aan het eind kregen we wat 7 jaar oude rum om te proberen, maar het pure spul is ons toch wat te sterk.
Via wat pleintjes en wat straatjes kwamen we uit bij de Plaza de Armas waar een boekenmarkt werd gehouden. Leuk om even wat te sneukelen maar de aangeboden boeken waren zonder uitzondering in het Spaans en gingen wel erg vaak over Fidel en z'n revolutie.
Nadat we de kathedraal van Havana hadden gezien aten we een heerlijk stokbroodje ham-kaas in een sjiek hotel. Daar stonden we versteld van hoe snel men hier een bandje tevoorschijn tovert. Toen we binnen kwamen zaten er niet veel mensen maar zodra wij zaten stond er in één keer dat bandje. Heel bijzonder was hun muziek niet. We hebben in de korte tijd dat we in Cuba zijn al betere bands gehoord.
Na de lunch slenterden we wat door de stad en kwamen op een gegeven moment uit bij het Capitolio, het oude parlement van Cuba wat erg veel lijkt op het Capitool in Washington. Wat ons op valt in Cuba is dat je nergens even kunt staan of je wordt aangesproken door , overigens erg vriendelijke, Cubanen die je van alles gaan vertellen over de stad en benieuwd zijn naar waar je vandaan komt, maar uiteindelijk allemaal iets van je willen.
Het tweede deel van de middag was gereserveerd voor een rondrit door de stad in een ouwe Amerikaanse slee. Wij kwamen terecht in een gigantische roze slee van een ons onbekend gebleven merk. De chauffeur was een jonge macho die als een gek door de stad reed met die ouwe gammele bak. De eerste stop was wederom bij het Capitolio waar we drukker waren met fotograferen dan met luisteren naar Eduardo's ellelange verhaal.
De tweede stop was bij de Plaza de la Revolution, waar een aantal ministeries liggen met giga-afbeeldingen van Che Guevara en Cienfuegos, revolutionisten van het eerste uur. Ook was men er druk bezig met de voorbereidingen voor de komst van de paus, later deze maand.
Na nog een stop bij het Lennonplein waar de Beatles nog hebben opgetreden en eentje bij Hotel National, een sjiek hotel, werden we weer gedropt in Habana Vieja. De tocht in de ouwe cabrio was ons erg goed bevallen.
Vervolgens zaten we een poos op een terras bij de kathedraal. Ron aan mojito en Nicky aan de alcoholvrije piña colada. De drankjes smaakten zo goed dat we er nog maar eentje namen.
Voor het diner gingen we nog even naar de kamer in ons hotel en zetten we foto's van vandaag vast op de laptop. Dat was nog een heel werk gezien de hoeveelheid foto's. Dineren deden we in de openlucht bij een gezellig restaurantje vlakbij het hotel. Ook hier weer live muziek zoals bij elk restaurant in Havana. Het eten was niet bijzonder, maar de sfeer maakte veel goed.
Erg moe maar voldaan gingen we terug naar onze hotelkamer om daar nog wat te typen en uiteindelijk te slapen.
Reacties