Omdat we deze dag niet ver hoefden te reizen, konden we "uitslapen". Pas om negen uur werden we door Eduardo mee Sancti Spiritus ingenomen. Op z'n eigen wijze vertelde hij eerst wat er allemaal te zien was waarna we tijd kregen om in eigen tempo door het stadje te slenteren. Het viel ons op hoe goed het stadje verzorgd was. Bijna alle gebouwen in het centrum stonden netjes in de verf en er was zelfs een heuse winkelstraat. Hier nog steeds geen Hema of Bijenkorf, maar aan de grote aantallen winkelend publiek te zien, was er genoeg te koop. Ook was er een markt gaande. We liepen eerst naar de eerste stenen brug in Cuba die hier de rivier de Yayabo overspant. Het plaatje werd enigszins verstoort door arbeiders die druk bezig was met de herinrichting van de oever van de rivier. Mooier waren de straatjes met kinderkopjes en aan weerszijden koloniale huizen waar het leven in een heel rustig tempo geleefd werd. De bewoners zaten wat in de deuropening van hun huis en buurten wat met elkaar of ze sjokten, net als wij, langzaam door de straatjes.
Leuk om te zien was ook de groenten- en vleesmarkt. Hier lag het vlees gewoon in de buitenlucht en heel veel koelingen hebben we niet gezien. Toch leveren deze marktjes altijd wel kleurrijke beelden op en we waren dan ook druk met fotograferen. Toen we het stadje wel gezien hadden, dronken we een watertje op het terras van het hotel.
Om elf uur reden we weg uit Sancti Spiritus op weg naar Santa Clara, een afstand van goed 60 kilometer. Santa Clara is de stad van Che Guevara. Hier heeft de revolutionair in 1958 een beslissende slag toegebracht aan de toenmalige president Batista die daarop het land ontvluchtte en die de weg vrij maakte voor Fidel Castro en kompanen. We stopten eerst bij de Plaza de la Revolution waar een giga groot monument voor Guevara staat. Onder het monument is een museum over Che en liggen zijn resten begraven in een mausoleum. Omdat er absoluut geen tassen en camera's mee in het mausoleum genomen mochten worden, moesten we die achterlaten in de bus. Het museum stelde niet zo heel veel voor; de pen van Che, de jas van Che, het pistool van Che enz. enz. In het mausoleum brandt een eeuwige vlam op het graf van de man. Eenmaal weer buiten werden de camera's uit de bus gehaald en maakten we foto's van het monument.
De lunch deze dag was een absolute aanfluiting. We aten bij een particulier die ons een uur liet wachten alvorens smerige broodjes te serveren voor maar liefst 6 CUC per broodje! In Nederland heb je daar 2 prima belegde broodjes voor. We gingen dan ook niet akkoord met de prijs waarna we gevraagd werden om 4 CUC per broodje af te rekenen. Nog steeds absurd veel, maar we betaalden maar zodat we weg konden. Het werd Eduardo niet in dank afgenomen dat hij ons hier naartoe had gebracht.
's Middags bezochten we een ander standbeeld van Che Guevara en maakten we een groepsfoto omdat dit de laatste dag was dat de groep compleet is. De volgende stop was bij een gepantserde trein die door Che en z'n mannen tot ontsporen was gebracht en waar na een gevecht met het leger van Batista, door Che de overwinning werd behaald waardoor Batista de handdoek in de ring gooide.
We hadden genoeg Che gezien voor een dag en liepen nog wat rond in het centrum van Santa Clara. Ook mooi maar we merkten dat we een beetje koloniale gebouwen-moe begonnen te worden. We maakten amper foto's en slenterden wat door de straten totdat het tijd was om naar het hotel voor deze nacht te worden gebracht.
Ons hotel lag een heel eind buiten de stad maar was wel fraai gelegen en de hutjes zagen we prima uit. Er was een zwembad en twee restaurants. In onze kamer werden we welkom geheten door een kikkertje en een dikke vette spin in de badkamer. Deze werden door Ron vakkundig naar buiten gewerkt. Voor het diner waren we afhankelijk van het buffetrestaurant op het complex. Dat buffet viel echter niks tegen en we aten lekker wat geen vanzelfsprekendheid is in Cuba.
Reacties